การเพิ่มขีดความสามารถเพื่อสร้างคุณค่า และมูลค่าเพิ่มด้านการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพและประวัติศาสตร์อย่างสมดุลยั่งยืน อำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อเพิ่มขีดความสามารถจากพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพและประวัติศาสตร์อย่างสมดุลยั่งยืน 2) เพื่อเพิ่มมูลค่าจากพัฒนาเส้นทางท่องเที่ยวเชิงสุขภาพและประวัติศาสตร์ 3) เพื่อสร้างคุณค่าจากพัฒนาชุดบทเรียนวิทยาศาสตร์ท้องถิ่นแบบมีส่วนร่วมจากการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพและประวัติศาสตร์ 4) เพื่อขยายตลาดการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพและประวัติศาสตร์ พื้นที่การวิจัย คืออำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช การวิจัยนี้เป็นแบบผสมผสาน (Mixed Method) วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยเนื้อหา และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยการสถิติเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า
- ศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพและประวัติศาสตร์ โดยรวมอยู่ในระดับมาก
- การพัฒนาเส้นทางท่องเที่ยวเชิงสุขภาพและประวัติศาสตร์ ได้เส้นทางการท่องเที่ยว จำนวน 2 โปรแกรม ในพื้นที่บ้านโรงเหล็ก
- การพัฒนาชุดบทเรียนวิทยาศาสตร์ท้องถิ่นแบบมีส่วนร่วม ผลจากการทดลองหลังจากการสอนชุดบทเรียนมีการวิเคราะห์ความเข้าใจโดยการให้นักเรียนตอบคำถามจากกิจกรรมท้ายบทของชุดบทเรียน พบว่านักเรียนมีการตอบคำถามได้ถูกต้องและมีความเข้าใจในเนื้อหาเพิ่มมากขึ้น
- การขยายตลาดการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพและประวัติศาสตร์ ด้วยการสื่อสารผ่านเพจ “ถึงแล้วนบพิตำ” พบว่า สิ่งที่ได้รับระหว่างการท่องเที่ยวการสะท้อนให้เห็นประวัติศาสตร์และวิถีชีวิตชุมชนที่เด่นชัดในปัจจุบันมีระดับมากที่สุด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2554). ประกาศคณะกรรมการนโยบายการท่องเที่ยวแห่งชาติ พ.ศ. 2555-2559. เรียกใช้เมื่อ 16 พฤษภาคม 2565 จาก http://www.tica.or.th/images/plan_tourism2555-2559/2555-
กัลยา วาณิชย์บัญชา. (2551). การใช้ SPSS for Windowsในการวิเคราะห์ข้อมูล. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสาร.
นฤมล รัตนไพจิตร, ราตรี เขียวรอด และตรีวนันท์ เนื่องอุทัย. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของผู้สูงอายุจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 9(3), 692-704.
นัทธ์หทัย เถาตระกูล และภัทรพรรณ วรรณลักษณ์. (2563). การตัดสินใจท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวไทยในแหล่งท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารมหาวิทยาลัยคริสเตียน, 26(2), 72-83.
บุญชม ศรีสะอาด. (2541). การพัฒนาการสอน. กรุงเทพมหานคร: สุรีวิริยาสาสน์.
เมธาวัตร ภูธรภักดี. (2541). เอกสารการสอนหลักการตลาด. นครศรีธรรมราช: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.
วิโรจน์ ลักขณาอดิส. (2550). การเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
สัญญา สัญญาวิวัฒน์. (2542). สังคมวิทยา. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุดาพร กุณฑลบุตร. (2555). หลักการตลาดสมัยใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Cochran, W. G. (1953). Sampling techniques. John Wiley.
Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education (เล่มที่ 6). Taylor & Francis Group.
Tipphachartyothin, P. (2014). Quality Control: The importance of consistency. Journal of Productivity world, 19(110), 91-96.
