ผลการจัดกิจกรรมละเลงสีเพื่อส่งเสริมความสามารถในการใช้ กล้ามเนื้อมัดเล็กของเด็กปฐมวัย
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็กของเด็กปฐมวัยที่ได้รับและไม่ได้รับกิจกรรมการใช้ศิลปะในการจัดกิจกรรมละเลงสี ทั้งก่อนเริ่มต้นและหลังสิ้นสุดการจัดกิจกรรม 2) เพื่อพัฒนากิจกรรมการสอนเทคนิคการใช้ศิลปะสำในการจัดกิจกรรมละเลงสี ในการส่งเสริมความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็กในเด็กปฐมวัย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย เป็นเด็กปฐมวัย อายุระหว่าง 4-5 ปี ที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นอนุบาล 2 ภาค เรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2565 ของโรงเรียนแห่งหนึ่งที่ยินดีให้ความร่วมมือในการเข้าร่วมการทดลอง จำนวน 36 คน จัดตัวอย่างเข้ากลุ่มทดลอง 16 คน และกลุ่มควบคุม 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยนี้คือแบบวัดความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็ก และแผนการจัดกิจกรรมการละเลงสีที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลอง (Quasi Experimental Research) สำหรับการวิเคราะห์ข้อมูล ใช้การทดสอบ t- test โดยใช้สถิติ Independent-Sample t-test และ Pair-Sample t-test ผลการวิจัยพบว่า (1) เด็กที่ได้รับกิจกรรมการใช้ศิลปะในการจัดกิจกรรมละเลงสี มีความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็ก สูงกว่าเด็กที่ไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมการใช้ศิลปะในการจัดกิจกรรมละเลงสีอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (2) และหลังจากการทดลองเด็กที่ได้รับกิจกรรมการใช้ศิลปะในการจัดกิจกรรมละเลงสีภาพด้วยนิ้วมือ มีความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็กหลังการทดลองสูงกว่าก่อนทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
Downloads
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เจษฎา มีสาระภี. (2559). ศึกษาทักษะการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็กโดยใช้กิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์. สาขาการศึกษาปฐมวัย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต.
ดวงเดือน ศาสตรภัทร. (2535). การเปรียบเทียบทฤษฎีพัฒนาการเด็ก. คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครนทรวิโรฒ.
ผกากานต์ น้อยเนียม. (2556). ผลของการจัดกิจกรรมการปั้นที่มีต่อทักษะการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็กของเด็กปฐมวัย. ปริญญานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต ปฐมวัยศึกษามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พรรณทิพย์ ศิริวรรณบุศย์. (2561). ทฤษฎีจิตวิทยาพัฒนาการ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรรณี ชูทัย เจนจิต. (2555). จิตวิทยาการเรียนการสอน (พิมพ์ครั้งที่ 5). เสริมสินพรีเพรสิสเท็ม.
รวิพร ผาด่าน. (2557). ความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็กของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์การฉีก ตัด ปะเศษวัสดุ. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการศึกษาปฐมวัย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
รัชนี รัตนา. (2533). ผลของการใช้กิจกรรมจากชุดให้ความรู้แก่ผู้ปกครองที่มีต่อความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อเล็กของเด็กปฐมวัย. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
วริยา ลีละธิติ. (2544). การศึกษาการแสดงออกทางศิลปะโดยการระบายสีด้วยนิ้วมือของนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 3 ตามทฤษฎีของโรดา เคลลอกก์. ปริญญานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาศิลปศึกษาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัฒนา ปุญญฤทธิ. (2553). การศึกษาปฐมวัย : แนวคิดหลักการสู่การปฏิบัติ. มิวเซียมบุคส์.
วิรุณ ตั้งเจริญ. (2526). การสร้างเสริมลักษณะนิสัยเด็กปฐมวัยด้านศิลปะ. ในเอกสารการสอนชุดวิชาการสร้างเสริมทักษะนิสัยเด็กปฐมวัยศึกษา. สาขาวิชาศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
บุบผา มณีกุล. (2561). ความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็กของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรม ศิลปะสร้างสรรค์การฉีก ตัด ปะเศษวัสดุ. รายงานผลการวิจัย มหาวิทยาลัยสวนดุสิต (ศูนย์อุตรดิตถ์).
ปานฤดี ว่องงามอนันต์. (2546). คู่มือการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ เพื่อพัฒนาความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อเล็กของเด็กชั้นอนุบาล 1. โรงเรียนไทยวัฒนาประชารัฐ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 4.
ศรีเรือน แก้วกังวาล. (2540). จิตวิทยาพัฒนาการชีวิตทุกช่วงวัย (เล่ม1) (พิมพ์ครั้งที่ 7). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สัญลักษณ์ สุวรรณรัศมี. (2533). คู่มือการจัดกิจกรรมสร้างสรรค์ศิลปะเด็ก ชั้นอนุบาลปีที่ 1 โรงเรียนอนุบาลชลบุรี. สำนักงานการประถมศึกษา อำเภอเมือง ชลบุรี.
สิริพรรณ ตันติรัตนไพศาล. (2545). ศิลปะสำหรับเด็กปฐมวัย. สุวีริยาสาส์น.