การศึกษาเปรียบเทียบโครงสร้าง“有(มี)+กริยา” ในภาษาจีนกลางและโครงสร้าง“มี+กริยา” ในภาษาไทยถิ่นเหนือ

บทคัดย่อ

บทความนี้มุ่งเน้นศึกษาเปรียบเทียบความเหมือนและความแตกต่างทางอรรถศาสตร์ของโครงสร้าง “有(มี)+กริยา” ในภาษาจีนกลางและโครงสร้าง“มี+กริยา” ในภาษาไทยถิ่นเหนือ เพื่อให้เข้าใจถึงความหมายที่แต่ละภาษาต้องการสื่อเมื่อใช้โครงสร้างดังกล่าวในสื่อสาร ผลการศึกษาสรุปได้ว่าโครงสร้างประโยค“有+กริยา” ในภาษาจีนกลางมี 5 ความหมาย ได้แก่ บ่งบอกถึงการเน้นย้ำ บ่งบอกถึงปริมาณน้อย น้ำหนักน้อย  บ่งบอกถึงกริยา อาการที่กระทำเสร็จไปแล้ว บ่งบอกถึงการกระทำหรือกริยานั้นได้เกิดขึ้นแล้ว และบ่งบอกถึงการกระทำที่ดำเนินต่อเนื่อง สำหรับโครงสร้าง “มี+กริยา” ในภาษาไทยถิ่นเหนือมีความหมาย 4 ความหมาย ได้แก่ บ่งบอกถึงการเน้นย้ำ บ่งบอกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว บ่งบอกถึงความมั่งมี ร่ำรวย และบ่งบอกถึงอยู่ในครอบครอง ถือเป็นเจ้าของ ซึ่งทั้งสองโครงสร้างมีการสื่อถึงความหมายคล้ายคลึงกัน 2 ความหมาย คือ บ่งบอกถึงการเน้นย้ำและบ่งบอกการกระทำหรือกริยานั้นได้เกิดขึ้นแล้ว ขณะเดียวกันทั้งสองโครงสร้างก็ยังมีการสื่อถึงความหมายที่ต่างกันออกไปด้วย คือ โครงสร้าง“有+กริยา” ในภาษาจีนกลางไม่มีความหมายที่บ่งบอกถึงความมั่งมี ร่ำรวยและไม่มีการบ่งบอกถึงการครอบครอง ถือเป็นเจ้าของ และโครงสร้าง“มี+กริยา” ในภาษาไทยถิ่นเหนือไม่มีความหมายที่บ่งบอกถึงปริมาณน้อย น้ำหนักน้อย ไม่บ่งบอกถึงกริยาหรืออาการที่กระทำเสร็จไปแล้ว และไม่มีความหมายที่บ่งบอกถึงการกระทำที่ดำเนินต่อเนื่อง