Components of Conflict Management Among Educational Institution Administrators
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study and evaluate the components of conflict management among school administrators, divided into two steps. Step 1 involved synthesizing the components by examining documents and relevant research from ten sources. Step 2 focused on evaluating the appropriateness of these elements through assessments by five experts. The research tools included a document synthesis form and a five-level rating scale questionnaire. Data analysis involved calculating percentages, means, and standard deviations.
The findings revealed five components of conflict management among school administrators, identified from the synthesis of relevant documents and research: (1) avoidance, (2) compromise, (3) cooperation, (4) allowing, and (5) overcoming. The expert evaluations indicated that the components of conflict management considered most appropriate were (1) avoiding, (2) compromising, and (3) cooperating. The elements deemed appropriate at a high level were (1) allowing and (2) overcoming.
Article Details
References
กนกภรณ์ ชื่นตา. (2556). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาระยอง. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต.ชลบุรี มหาวิทยาลัยบูรพา .
กมลนัทธ์ ศรีจ้อย. (2560). การบริหารจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานี. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต.มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี ราชมงคลธัญบุรี.
กลอยใจ จันแหล. (2558). การประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนาศักยภาพของครูโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดน. วิทยานิพนธ์ อุตรดิตถ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
ก้องเกียรติ รักษ์ธรรม. (2555). การประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนาตนเองของอาจารย์มหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
จิตราพัชร์ ชัยรัตนหิรัญกุล. (2556) การจัดการศึกษาความขัดแย้งในสถานศึกษาของผู้บริหารโรงเรียน สำนักงานเขตพื้นที่การการศึกษามัธยมศึกษา เขต 42วิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษา . มหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ. 3(5), 139.
จีราลักษณ์ วงษ์แก้ว. (2562). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา นครศรีธรรมราช เขต 2. วิทยานิพนธ์ ศษสงขลา. ม: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
ฐาศุกร์ จันประเสริฐ. (2558). การศึกษาสมรรถนะที่ต้องการจำเป็นด้านการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารในองค์กรภาครัฐ. พฤติกรรมศาสตร์, 21(1), 1-22.
ฐิตา ทับปั้น. (2555). การศึกษาการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูในโรงเรียน อำเภอตาคลี จังหวัดนครสวรรค์ ลังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษวิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
นารีรัตน์ อนุรัตน์. (2556). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารโรงเรียนตามความคิดเห็นของครูในอำเภอบ่อทอง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต.ชลบุรี มหาวิทยาลัยบูรพา . พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. (2554). กรุงเทพฯ: นานมีบุคสพับลิเคชั่นส.
พรนพ พุกกะพันธ์. (2559). การบริหารความขัดแย้ง. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
พัชราภรณ์ กุลบุตร. (2555). การจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 1.วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พิมพ์ประภา หมีทอง. (2555). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของพนักงานครูในโรงเรียนสังกัดพัทยาชลบุรี. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยบูรพา.
พุทธรักษา ก้อนแก้ว. (2555). การประเมินความต้องการจำเป็นของครูในการใช้วินัยเชิงบวกกับเด็กอนุบาล. วิทยานิพนธ์สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มยุรี สนิทกุล. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4. วิทยานิพนธ์ สาขาวิชาเทคโนโลยีการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
วรพงษ์ ประเสริฐศรี. (2560). แนวทางการบริหารความขัดแย้งในสถานศึกษาจังหวัดพิจิตร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 41. วิทยานิพนธ์ ค.ม. นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
วิเชียร วิทยอุดม. (2559). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.
วีรวรรณ ธานี. (2558). การบริหารความขัดแย้งในองค์การ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก วิทยาเขตท่าพระ.
สมิต สัชฌุกร. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจในการใช้บริการงานการเงินและบัญชีในสถานศึกษาอาชีวศึกษาเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 10(3), 240-253.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. (2567). แผนปฏิบัติการประจำปีการศึกษา 2567. บึงกาฬ: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ.
สุดากาญจน์ ลีถานุเกษมพงศ์. (2557). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกยา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 1. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา: ชลบุรี.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2562). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อภิสรา ศรีบุศยกุล. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 2. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา.วิทยานิพนธ์. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
เอกชัย กี่สุขพันธ์. (2559) การบริหารทักษะและการปฏิบัติ. ปริญญานิพนธ์ ศษ.ม. มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ: กรุงเทพฯ.
Brown, D. L. (1983). Managing Conflict at Organizational Interfaces. Menlopark CA :Addison-Wesley.
Howat, G. & M., London. (1980). Attributions of Conflict Management Strategies in Supervisor subordinate Dyads. Journal of Applied Psychology, 21(3), 112-124.
Owens, R., G. (1991). Organizational Behavior in Education (4th ed.). New Jersey, NJ: Prentice Hall.
Pheuman, R.W., and BruehI, M.E. (2014). Managing Conflict. New Jersey: Prentice-Hall.
Robbins, S. P. (1983). Organization Behavior: Concepts. Controversies and Application. New Jersey: Prentice-Hall.
Robbins, S., P., & Judge, T., A. (2009). Organization Behavior (13" ed.). Upper Saddle River, NJ Prentice-Hall.
Trusty, F. M. (1987). Strategic Planning and Leadership in Continuing Education. San Francisco: Jossey-Bass.