The Needs for Promoting Academic Administration in Special Objectives Schools on Music under The Secondary Educational Service Area Office Pathum Thani
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to examine: 1) the current and desired conditions of academic administration in special objective schools on music under the Secondary Educational Service Area Office Pathum Thani, and 2) the needs for promoting academic administration in schools with a special focus on music under the Secondary Educational Service Area Office Pathum Thani. The target population consisted of 57 respondents: administrators, teachers, and educational personnel in special objective schools on music under the Secondary Educational Service Area Office Pathum Thani. The data collection instrument was a paired-response questionnaire. The questionnaire had an index of item-objective congruence (IOC) between 0.80 and 1.00, with reliability coefficients of 0.789 and 0.945, respectively. The statistical methods used for data analysis included mean, standard deviation, and the Modified Priority Needs Index (PNI Modified). The research results revealed that: 1) the overall current condition of academic administration in special objective schools on music was at a moderate level, and 2) the overall desired condition of academic administration in special objective schools on music was at the highest level. 3) The needs for promoting academic administration, according to the priority ranking, are as follows: (1) the learning process according to the school curriculum, including the design and management of subject learning aligned with enhancing music skills, (2) the assessment and evaluation of the school, including standardized music tests, respectively and (3)the development of the school curriculum, including the creation of a curriculum structure that supports the development of music skills.
Keywords: Priority Needs Index, Academic Administration, Special Objective Schools
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กิตติพงษ์ กาญจนสำเริง. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นําการเปลี่ยนแปลง กับการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชุมพร เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
จิติมา วรรณศรี. (2557). การบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา. พิษณุโลก : รัตนสุวรรณการพิมพ์.
เฉลิมชัย พันธ์เลิศ. (2562). พัฒนาการหลักสูตรและการจัดการเรียนการสอน: จากอดีตสู่ยุคเปลี่ยนผ่านสู่หลักสูตรฐานสมรรถนะ (Competency). ในรายการผลงานสื่อ สิ่งพิมพ์ ประชาสัมพันธ์ และเผยแพร่กรอบสมรรถนะผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน.แหล่งที่มาhttps://www.thaiedreform.org/wpcontent/uploads/2019/08/Core_competency09.pdf/.สืบค้นเมื่อ 10 มี.ค.2568.
เทพสุดา เมฆวิลัย. (2563). กลยุทธ์การบริหารงานวิชาการตามแนวคิดสมรรถนะหลักของนักเรียนโรงเรียนสร้างสรรค์. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธรรศ อัมโร. (2024).แนวทางการเรียนการสอนปฏิบัติดนตรีบนโลกออนไลน์ในยุคปกติใหม่. วารสารมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 22 (1).1-16
บุญชม ศรีสะอาด.(2560). การวิจัยเบื้องต้น(พิมพ์ครั้งที่ 10 ฉบับปรับปรุงใหม่). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2545). การเรียนการสอนที่มีการวิจัยเป็นฐาน. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มนรัตน์ แก้วเกิด. (2562). กลยุทธ์การบริหารงานวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาตามแนวคิดความเป็นพลเมืองดิจิทัล. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มารุต พัฒผล. (2567). รูปแบบการพัฒนาหลักสูตรร่วมสมัย. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. พิมพ์ครั้งที่ 2. แหล่งที่มา http://www.curriculumandlearning.com/upload/Books/ 202567_1704153514.pdf.
ยุทธชัย ราชดา. (2566). แนวทางการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษาโดยใช้การมีส่วนร่วมสำหรับโรงเรียน ขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม เขต 3. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิชัย สีสุด. (2566). นวัตกรรมการบริหารงานวิชาการโรงเรียนเอกชนระดับมัธยมศึกษาตามแนวคิดภาวะผู้นำในตนเอง. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศุภชัย ศรีนวล (2562). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการ STEMA Education เพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนดนตรีทักษะทางดนตรีและการคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษา. วารสารวิจัยเพื่อปฏิรูปการเรียนรู้, 1(2), น. 1-15.
สมควร ชุมชอบ. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นําทางวิชาการของผู้บริหารกับประสิทธิผลในการ บริหารงานวิชาการของโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). การศึกษาสภาพและรูปแบบการจัดการศึกษาสำหรับกลุ่มผู้ที่มีความต้องการจำเป็นพิเศษที่เหมาะสมกับบริบทของประเทศไทย : กรณีผู้มีความสามารถพิเศษ.สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย (2562). มาตรฐานการปฏิบัติงานโรงเรียนมัธยมศึกษา. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
อุษา สถิตมั่น, มานะ ขาวเงิน, จิตสุภา สาคร (2564). การพัฒนาหลักสูตรแบบโมดูลเพื่อยกระดับศักยภาพภาษาอังกฤษทางด้านโลจิสติกส์ในภาคอุตสาหกรรม. SSRU Journal of Public Administration,4(3), 1-14.
Prasertsin, U., Srihaset, K. and Laonoi, A. (2021). Guidelines for competency-based assessment in 21stcentury. Journal of Educational Measurement, Mahasarakham University. 27(2), pp. 16-31.
Taba, H. (1962). Curriculum Development: Theory and Practice. New York: Harcourt Brace Jovanovich.
