การศึกษาความต้องการจำเป็นการส่งเสริมการบริหารงานวิชาการ สำหรับโรงเรียนที่มีวัตถุประสงค์พิเศษด้านดนตรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) สภาพที่เป็นอยู่จริงและสภาพที่พึงประสงค์ของบริหารงานวิชาการ สำหรับโรงเรียนที่มีวัตถุประสงค์พิเศษด้านดนตรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานีและ 2) ความต้องการจำเป็นการส่งเสริมการบริหารงานวิชาการ สำหรับโรงเรียนที่มีวัตถุประสงค์พิเศษด้านดนตรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี ประชากรเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัย คือ ผู้บริหารสถานศึกษา ครูและบุคลากรทางการศึกษา โรงเรียนที่มีวัตถุประสงค์พิเศษด้านดนตรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี จำนวน 57 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามแบบตอบสนองคู่ โดยแบบสอบถามมีค่าดัชนีความสอดคล้องอยู่ระหว่าง 0.80 -1.00 และมีความเชื่อมั่นของแบบสอบถามทั้งฉบับ เท่ากับ 0.789 และ 0.945 ตามลำดับ การวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการจัดลำดับความต้องการจำเป็น (PNIModified) ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพที่เป็นอยู่จริงของการบริหารงานวิชาการ สำหรับโรงเรียนที่มีวัตถุประสงค์พิเศษด้านดนตรี ภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง 2) สภาพที่พึงประสงค์ของการบริหารงานวิชาการ สำหรับโรงเรียนที่มีวัตถุประสงค์พิเศษด้านดนตรี ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 3) ความต้องการจำเป็นการส่งเสริมการบริหารงานวิชาการ ตามการจัดลำดับความต้องการจำเป็นมากที่สุด ได้แก่ (1) ด้านกระบวนการเรียนรู้ตามหลักสูตรสถานศึกษา การออกแบบและจัดการเรียนรู้รายวิชาสอดคล้องกับการเสริมทักษะทางดนตรี (2) ด้านการวัดประเมินผลของสถานศึกษา การทดสอบตามเกณฑ์มาตรฐานทางด้านดนตรี (3) ด้านการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา การจัดทำโครงสร้างหลักสูตรที่เอื้อต่อการพัฒนาทักษะดนตรี ตามลำดับ
คำสำคัญ: ความต้องการจำเป็น, การบริหารงานวิชาการ, โรงเรียนที่มีวัตถุประสงค์พิเศษ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กิตติพงษ์ กาญจนสำเริง. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นําการเปลี่ยนแปลง กับการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชุมพร เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
จิติมา วรรณศรี. (2557). การบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา. พิษณุโลก : รัตนสุวรรณการพิมพ์.
เฉลิมชัย พันธ์เลิศ. (2562). พัฒนาการหลักสูตรและการจัดการเรียนการสอน: จากอดีตสู่ยุคเปลี่ยนผ่านสู่หลักสูตรฐานสมรรถนะ (Competency). ในรายการผลงานสื่อ สิ่งพิมพ์ ประชาสัมพันธ์ และเผยแพร่กรอบสมรรถนะผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน.แหล่งที่มาhttps://www.thaiedreform.org/wpcontent/uploads/2019/08/Core_competency09.pdf/.สืบค้นเมื่อ 10 มี.ค.2568.
เทพสุดา เมฆวิลัย. (2563). กลยุทธ์การบริหารงานวิชาการตามแนวคิดสมรรถนะหลักของนักเรียนโรงเรียนสร้างสรรค์. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธรรศ อัมโร. (2024).แนวทางการเรียนการสอนปฏิบัติดนตรีบนโลกออนไลน์ในยุคปกติใหม่. วารสารมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 22 (1).1-16
บุญชม ศรีสะอาด.(2560). การวิจัยเบื้องต้น(พิมพ์ครั้งที่ 10 ฉบับปรับปรุงใหม่). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2545). การเรียนการสอนที่มีการวิจัยเป็นฐาน. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มนรัตน์ แก้วเกิด. (2562). กลยุทธ์การบริหารงานวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาตามแนวคิดความเป็นพลเมืองดิจิทัล. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มารุต พัฒผล. (2567). รูปแบบการพัฒนาหลักสูตรร่วมสมัย. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. พิมพ์ครั้งที่ 2. แหล่งที่มา http://www.curriculumandlearning.com/upload/Books/ 202567_1704153514.pdf.
ยุทธชัย ราชดา. (2566). แนวทางการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษาโดยใช้การมีส่วนร่วมสำหรับโรงเรียน ขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม เขต 3. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิชัย สีสุด. (2566). นวัตกรรมการบริหารงานวิชาการโรงเรียนเอกชนระดับมัธยมศึกษาตามแนวคิดภาวะผู้นำในตนเอง. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศุภชัย ศรีนวล (2562). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการ STEMA Education เพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนดนตรีทักษะทางดนตรีและการคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษา. วารสารวิจัยเพื่อปฏิรูปการเรียนรู้, 1(2), น. 1-15.
สมควร ชุมชอบ. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นําทางวิชาการของผู้บริหารกับประสิทธิผลในการ บริหารงานวิชาการของโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). การศึกษาสภาพและรูปแบบการจัดการศึกษาสำหรับกลุ่มผู้ที่มีความต้องการจำเป็นพิเศษที่เหมาะสมกับบริบทของประเทศไทย : กรณีผู้มีความสามารถพิเศษ.สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย (2562). มาตรฐานการปฏิบัติงานโรงเรียนมัธยมศึกษา. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
อุษา สถิตมั่น, มานะ ขาวเงิน, จิตสุภา สาคร (2564). การพัฒนาหลักสูตรแบบโมดูลเพื่อยกระดับศักยภาพภาษาอังกฤษทางด้านโลจิสติกส์ในภาคอุตสาหกรรม. SSRU Journal of Public Administration,4(3), 1-14.
Prasertsin, U., Srihaset, K. and Laonoi, A. (2021). Guidelines for competency-based assessment in 21stcentury. Journal of Educational Measurement, Mahasarakham University. 27(2), pp. 16-31.
Taba, H. (1962). Curriculum Development: Theory and Practice. New York: Harcourt Brace Jovanovich.
