การพัฒนาแพลตฟอร์มดิจิทัลที่ขับเคลื่อนด้วยปัญญาประดิษฐ์เพื่อสนับสนุนการออกแบบการเรียนการสอนและการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการรู้ด้านการอ่านสำหรับครู
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยและพัฒนานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหา และความต้องการของครูในการจัดการเรียนการสอนการรู้ด้านการอ่าน 2) ออกแบบและพัฒนาแพลตฟอร์มดิจิทัลที่ขับเคลื่อนด้วยปัญญาประดิษฐ์เพื่อสนับสนุนการออกแบบการเรียนการสอน และ 3) ศึกษาประสิทธิภาพการใช้งานของแพลตฟอร์ม กลุ่มเป้าหมายประกอบด้วยครูผู้สอนระดับมัธยมศึกษาในจังหวัดขอนแก่น จำนวน 30 คน ซึ่งคัดเลือกแบบเจาะจง และผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 คน เครื่องมือวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์เชิงลึก และแบบประเมินประสิทธิภาพแพลตฟอร์ม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา (ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) และการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงคุณภาพ ผลการวิจัยพบว่า 1) ครูมีความรู้ความเข้าใจหลักการสอนอ่านอยู่ในระดับสูง แต่ประสบปัญหาในด้านการปฏิบัติจริง โดยเฉพาะการจัดการชั้นเรียนที่มีความหลากหลายสูงและข้อจำกัดด้านเวลาและทรัพยากร ทำให้มีความต้องการเครื่องมือ AI เพื่อช่วยลดภาระงานและปรับการสอนให้เหมาะกับผู้เรียน 2) แพลตฟอร์ม “Readwise ED” ที่พัฒนาขึ้นประกอบด้วย 3 เครื่องมือหลัก ได้แก่ AI สร้างแผนการสอน AI สร้างแบบทดสอบ และผู้ช่วยสอน AI ซึ่งผ่านการประเมินจากผู้เชี่ยวชาญว่ามีความเหมาะสมในระดับมาก 3) การประเมินจากครูผู้ใช้งานจริงพบว่าแพลตฟอร์มมีประสิทธิภาพโดยรวมในระดับมากที่สุด ทั้งในด้านการออกแบบการสอน การใช้งานและประสิทธิผลโดยรวม ผู้ใช้งานเห็นว่าแพลตฟอร์มช่วยประหยัดเวลา ปรับการสอนให้ตรงความต้องการของผู้เรียนได้ และมีความตั้งใจแนะนำให้ผู้อื่นใช้ในระดับสูงสุด
คำสำคัญ: แพลตฟอร์มดิจิทัล, ขับเคลื่อนด้วยปัญญาประดิษฐ์, การรู้ด้านการอ่าน, การออกแบบการเรียนการสอน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ชัยวัฒน์, น. (2562). การศึกษาการใช้ปัญญาประดิษฐ์ในการออกแบบการเรียนการสอนภาษาไทย. วารสาร การศึกษา, 25(3), 45–67.
กรมวิทยาศาสตร์การศึกษา. (2564). การพัฒนาและการใช้เทคโนโลยีการศึกษาเพื่อเสริมสร้างทักษะการอ่าน ในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
นิพนธ์, พ. (2563). การพัฒนาทักษะการอ่านโดยใช้เครื่องมือดิจิทัลและ AI ในโรงเรียนมัธยม. วารสารวิจัย การศึกษา, 18(4), 100–115.
ปาณัสม์, พ. (2561). การศึกษาผลการใช้แพลตฟอร์มดิจิทัลที่ใช้เทคโนโลยี AI ในการเรียนรู้การอ่านของ นักเรียนมัธยมศึกษา. วารสารเทคโนโลยีการศึกษา, 9(2), 120–132.
ยงยุทธ, ว., และคณะ. (2563). แนวทางการปฏิรูปการเรียนรู้เพื่อสร้างทักษะในศตวรรษที่ 21. สำนักพิมพ์แห่ง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมพร, ส. (2560). เทคโนโลยีการศึกษาและบทบาทของ AI ในการส่งเสริมทักษะการอ่านสำหรับนักเรียนในยุค ดิจิทัล. วารสารการศึกษาทางไกล, 12(1), 89–101.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2563). กรอบการเรียนรู้และแนวทางการจัดการเรียนรู้ PISA 2021: การคิดวิเคราะห์และการให้เหตุผลเชิงปริมาณ. สสวท.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2565). แนวทางการใช้เทคโนโลยีในห้องเรียนเพื่อพัฒนาทักษะ การอ่านและการเขียนในระดับมัธยมศึกษา. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.Adams, R. (2020). Publisher.
Baker, R., & Siemens, G. (2019). Educational data mining and learning analytics. In J. M. Spector, M. D. Merrill, J. Elen, & M. J. Bishop (Eds.), Handbook of research on educational communications and technology (pp. 253–267). Springer.
Black, P., & Wiliam, D. (2009). Publisher.
Chen, Z., Xie, H., Zou, D., Hwang, G. J., & Chen, L. (2020). Application of artificial intelligence in education: A review. International Journal of Emerging Technologies in Learning (iJET), 15(10), 4–16.
Duke, N. K., & Pearson, P. D. (2002). Effective practices for developing reading comprehension. In A. E. Farstrup & S. J. Samuels (Eds.), What research has to say about reading instruction (3rd ed., pp. 205–242). International Reading Association.
Hattie, J. (2021). Visible learning: A synthesis of over 1,500 meta-analyses relating to achievement (2nd ed.). Routledge.
Holmes, W., Bialik, M., & Fadel, C. (2019). Artificial intelligence in education: Promises and implications for teaching and learning. Center for Curriculum Redesign.
Kintsch, W. (1998). Comprehension: A paradigm for cognition. Cambridge University Press.
Kucirkova, N., Fleer, M., & Fleer, J. (2021). Children’s reading in a digital age: A critical analysis of educational technology. Routledge.
National Reading Panel. (2000). Teaching children to read: An evidence-based assessment of the scientific research literature on reading and its implications for reading instruction. National Institute of Child Health and Human Development.
Organisation for Economic Co-operation and Development. (2018). PISA 2018 results (Volume I): What students know and can do. OECD Publishing.
Organisation for Economic Co-operation and Development. (2019). PISA 2018 results (Volume III): What school life means for students’ lives. OECD Publishing.
Organisation for Economic Co-operation and Development. (2020). PISA 2018 results (Volume VI): Are students ready to thrive in an interconnected world. OECD Publishing.
Paul, R., & Elder, L. (2008). The miniature guide to critical thinking: Concepts and tools. Foundation for Critical Thinking.
Richey, R. C., & Klein, J. D. (2007). Design and development research: Methods, strategies, and issues. Lawrence Erlbaum Associates.
Smith, J., Doe, A. and Roe, B. (2019). Comparing the Effectiveness of Online and Classroom Interactions in Foreign Language Learning. Journal of Language Education, 10, 215-230.
