สภาพจริงนิยมคลาสสิกในทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ มายาคติ การวิพากษ์และการตีความใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยชิ้นนี้ตั้งคำถามเชิงวิพากษ์กับคำอธิบายกระแสหลักของสภาพจริงนิยมคลาสสิก โดยเสนอว่า “สภาพจริงนิยมคลาสสิก” ที่รับรู้เข้าใจกันโดยทั่วไปนั้นเป็นเพียง “มายาคติ” โดยมายาคตินี้เกิดขึ้นมาจากแหล่งที่มาสำคัญ 2 แหล่งด้วยกันคือ มุมมองของสภาพจริงนิยมเชิงโครงสร้าง และการผลิตซ้ำองค์ความรู้ในตำราแบบเรียนพื้นฐานทางด้านทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ทั้งในต่างประเทศและในประเทศไทย บทความนี้มีเป้าหมายที่จะชี้ให้เห็นถึงความสลับซับซ้อนทางภูมิปัญญาของสภาพจริงนิยมคลาสสิกในฐานะทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
บทความนี้แบ่งออกเป็นสี่ส่วนสำคัญคือ ส่วนแรกนำเสนอการอ่านผิด “สภาพจริงนิยมคลาสสิก” โดย Kenneth N. Waltz เจ้าพ่อสำนักสภาพจริงนิยมใหม่ ส่วนที่สองพิจารณาการผลิตซ้ำคำอธิบายในตำราแบบเรียนทฤษฎี IR ทั้งในต่างประเทศและในประเทศไทย ส่วนที่สามสำรวจการตีความใหม่ของ “สภาพจริงนิยมคลาสสิก” ในการศึกษาวิจัยและวรรณกรรมทางวิชาการทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศในช่วงตั้งแต่ทศวรรษที่ 1990 เป็นต้นมา ในส่วนสุดท้ายเสนอแนะบททดลองเสนอที่เรียกว่า “หลักการหกประการของสภาพจริงนิยมคลาสสิก” เพื่อชี้ให้เห็นลักษณะร่วมสำคัญของสภาพจริงนิยมคลาสสิก และเปรียบเทียบความเหมือนและความแตกต่างระหว่าง E.H. Carr กับ Hans J. Morgenthau ซึ่งบทความนี้เสนอว่า สภาพจริงนิยมคลาสสิกให้ความสำคัญกับทั้งอำนาจและศีลธรรม รัฐและตัวแสดงที่ไม่ใช่รัฐ (ได้แก่ปัจเจกในกรณีของ Carr และรัฐบาลโลกในกรณีของ Morgenthau) และทฤษฎีเชิงประจักษ์และทฤษฎีเชิงปทัสถาน รวมทั้งยังส่งเสริมทฤษฎีการหาความรู้ที่ไม่ใช่ปฏิฐานนิยมอีกด้วย แต่นักทฤษฎีทั้งสองแตกต่างกันโดย Carr นั้นมีวิสัยทัศน์แบบปฏิบัตินิยม (Pragmatic Realism) ในขณะที่ Morgenthau มีวิสัยทัศน์แบบโศกนาฎกรรม (Tragic Realism)
Article Details
References
หนังสือ
Barkin, J. Samuel, ed., The Social Construction of State Power: Applying Realist Constructivism, (Bristol: Bristol University Press, 2020).
Barkin, J. Samuel, Realist Constructivism: Rethinking International Relations Theory, (Cambridge: Cambridge University Press, 2010).
Baylis, John, Steve Smith and Patricia Owens, eds., The Globalization of World Politics: An Introduction to International Relations, (Fifth Edition. Oxford: Oxford University Press, 2011).
Behr, Hartmut and Felix Rosch, The Ethics of Anti-hubris in the Political Philosophy of International Relations: Hans J. Morgenthau. In Religion and the Realist Tradition, ed. Jodok Troy, (London: Routledge, 2013), 111-128.
Bell, Duncan, Introduction, In Political Thought and International Relations: Variations on a Realist Theme, ed. Duncan Bell, (Oxford: Oxford University Press, 2010), 1-25.
Booth, Ken, Theory of World Security, (Cambridge: Cambridge University Press, 2007).
Carr, E.H., Nationalism and After, (London: Macmillan, 1945).
Carr, E.H., The Twenty Years’ Crisis, 1919-1939: An Introduction to Study International Relations, (London: Macmillan, 1939 [2001]).
Carr, E.H., What Is History?, (New York: Vintage, 1939 [2001]).
Cox, Robert, “Social Forces, States and World Orders: Beyond International Relations Theory,” In Neorealism and Its Critics, ed. Robert O. Keohane, (New York: Columbia University Press, 1986).
Craig, Campbell, “Hans Morgenthau and the World State Revisited,” In Realism Reconsidered: The Legacy of Hans J. Morgenthau in International Relations, ed. Michael C. Williams, (Oxford: Oxford University Press, 2007), 195-215.
Craig, Campbell, Glimmer of a New Leviathan: Total War in the Realism of Niebuhr, Morgenthau, and Waltz, (New York: Columbia University Press, 2003).
Dougherty, James F. and Robert L. Pfaltzgraff, Jr.,Contending Theories of International Relations, (Philadelphia: J.B. Lippincott, 1971).
Dunne, Tim and Brian C. Schmidt, “Realism,” In The Globalization of World Politics: An Introduction to International Relations, eds. John Baylis, Steve Smith and Patricia Owens, (Oxford: Oxford University Press, 2011).
Frei, Christoph, Hans J. Morgenthau: An Intellectual Biography, (Baton Rouge: Louisiana State University Press, 2001).
Herz, John, Political Realism and Political Idealism: A Study in Theories and Realities, (Chicago: University of Chicago Press, 1951).
Jackson, Robert and Georg Sorensen, Introduction to International Relations: Theories and Approaches, (Oxford: Oxford University Press, 2013).
Keohane, Robert, ed., Neorealism and Its Critics, (New York: Columbia University Press, 1986).
Lebow, Richard Ned, The Tragic Vision of Politics: Ethics, Interests and Orders, (Cambridge: Cambridge University Press, 2003).
Linklater, Andrew, “E.H. Carr, Nationalism and the Future of the Sovereign State,” In E.H. Carr: A Critical Appraisal, ed. Michael Cox, (London: Palgrave Macmillan, 2000), 234-257.
Mearsheimer, John J., The Tragedy of Great Power Politics, (New York: Norton, 2001).
Molloy, Sean, The Hidden History of Realism: A Genealogy of Power Politics, (London: Palgrave Macmillan, 2006).
Morgenthau, Hans J., Politics Among Nations: The Struggle for Power and Peace, 7th Edition, (New York: Alfred A. Knopf, 1954[2006]).
Morgenthau, Hans J., Scientific Man vs. Power Politics, (London: Latimer House, 1946).
Murray, Alastair J. H., Reconstructing Realism Between Power Politics and Cosmopolitan Ethics, (Edinburg: Edinburgh University Press, 1997).
Nye, Joseph S, Jr., Understanding International Conflict, (London: Pearson Longman, 2006).
Nye, Joseph S., Jr., The Future of Power, (New York: Public Affairs, 2011).
Porter, Brian., The Aberystwyth Papers: International Politics 1919-1969, (Oxford: Oxford University Press, 1972).
Rosch, Felix, Power, Knowledge and Dissent in Morgenthau’s Worldview, (London: Palgrave Macmillan, 2015).
Scheuerman, William E., “A Theoretical Missed Opportunity? Hans J. Morgenthau as Critical Realist,” In Political Thought and International Relations: Variations on a Realist Theme, ed. Duncan Bell, (Oxford: Oxford University Press, 2010a), 41-62.
Scheuerman, William E., Morgenthau, (Cambridge: Polity Press, 2009).
Scheuerman, William E., The Realist Case for Global Reform, (Oxford: Polity Press, 2011).
Schuett, Robert, Political Realism, Freud, and Human Nature in International Relations: The Resurrection of the Realist Man, (London: Palgrave Macmillan, 2010).
Stullerova, Kamila, 2012. “Tragic Vision and Vigilant Realism: Progressivism without an Ideal,” In Tragedy and International Relations, eds. Toni Erskine and Richard Ned Lebow, (London: Palgrave Macmillan, 2012), 112-126.
Tjalve, Vibeke Schou, Realist Strategies of Republic Peace: Niebuhr, Morgenthau and the Politics of Patriotic Dissent, (London: Palgrave Macmillan, 2008).
Turner, Stephen P., “Hans J. Morgenthau and the Legacy of Max Weber,” In Political Thought and International Relations: Variations on a Realist Theme, ed. Duncan Bell, (Oxford: Oxford University Press, 2010), 63-82.
Vasquez, John A., The Power of Power Politics: From Classical Realism to Neotraditionalism, (Cambridge: Cambridge University Press, 1999).
Waltz, Kenneth N., Theory of International Politics, (Reading: Addison-Wesley, 1979).
Weber, Cynthia, International Relations Theory: A Critical Introduction, (London: Routledge, 2010).
Williams, Michael C., ed., Realism Reconsidered: The Legacy of Hans J. Morgenthau in International Relations, (Oxford: Oxford University Press, 2007).
Williams, Michael C., The Realist Tradition and the Limits of International Relations, (Cambridge: Cambridge University Press, 2005).
โคริน เฟื่องเกษม, แนวคิดและทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ, (กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2548).
ขจรศักดิ์ สิทธิ, “หน่วยที่ 3 แนวคิดทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศกระแสหลัก,” ใน เอกสารการสอนชุดวิชาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ, พิมพ์ครั้งที่ 3, (นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2558) 1-51.
จิตติภัทร พูนขำ, บก. แปล, ทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ: สาขาวิชาและความแตกต่างหลากหลาย, (กรุงเทพฯ: คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2560).
จุลชีพ ชินวรรโณ, โลกในศตวรรษที่ 21: กรอบการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ, (กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2557).
ฉันทิมา อ่องสุรักษ์, แปล, ทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ, (กรุงเทพฯ: คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2523).
นรุตม์ เจริญศรี, ทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ, (เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2556).
วีระ สมบูรณ์, ทฤษฎีการเมืองกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ, (กรุงเทพฯ: WAY of BOOK, 2561).
ศิวพล ชมภูพันธุ์, ทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ: ความรู้เบื้องต้น, (กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์วัชรินทร์ พี.พี., 2559).
สมพงษ์ ชูมาก, ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศยุคปัจจุบัน (ทศวรรษ 1990 สู่ทศวรรษแรกแห่งศตวรรษที่ 21), (กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547).
บทความ
Babir, Milan, “Realism as Critical Theory: The International Thought of E.H. Carr,” International Studies Review, Vol. 5 (2013), 491-514.
Bell, Duncan, “Political Realism and International Relations,” Philosophy Compass, Vol. 12, No. 2 (2017), 1-12.
Booth, Ken, “Security under Anarchy: Utopian Realism in Theory and Practice,” International Affairs, Vol. 67, No. 3 (1991), 527-545.
Cozette, Murielle, “Reclaiming the Critical Dimension of Realism: Hans J. Morgenthau on the Ethics of Scholarship,” Review of International Studies, Vol. 34, No. 1 (2008a), 5-27.
Cozette, Murielle, “What Lies Ahead: Classical Realism on the Future of International Relations,” International Studies Review, Vol. 10, No.4 (2008b), 667-679.
Germain, Randall, “E.H. Carr and IPE: An Essay in Retrieval,” International Studies Quarterly, Vol. 63, No. 4 (2019), 952-962.
Gilpin, Robert, “Nobody Loves a Political Realist,” Security Studies, Vol. 5 (1993), 3-28.
Hom, Andrew and Brent Steele, “Open Horizons: The Temporal Visions of Reflexive Realism,” International Studies Review, Vol. 12 (2010), 271-300.
Jackson, Patrick Thaddeus and Daniel H. Nexon,“Constructivist Realism or Realist-Constructivism?,” International Studies Review, Vol. 6, No. 2 (2004), 337-341.
Kratochwil, Friedrich, “Politics, Norms and Peaceful Change,” Review of International Studies, Vol. 24, No. 5 (1998), 193-218.
Lebow, Richard Ned, “Constructive Realism,” International Studies Review, Vol. 6 , No. 2 (2004), 346348.
Lebow, Richard Ned, “Weber’s Tragic Legacy,” Journal of International Political Theory, Vol. 13, No. 1 (2017), 37-58.
Levine, Daniel J., “Why Hans Morgenthau Was Not a Critical Realist (and Why Contemporary IR Realists Should Care),” International Relations, Vol. 27, No. 1 (2013), 95-118.
Linklater, Andrew, “The Transformation of Political Community: E.H. Carr, Critical Theory and International Relations,” Review of International Studies, Vol. 23 (1997), 321-338.
Mearsheimer, John J., “E. H. Carr vs. Idealism: The Battles Rages On,” International Relations, Vol. 19, No. 2 (2005), 139-152.
Molloy, Sean, “Pragmatism, Realism and the Ethics of Crisis and the Transformation in International Relations,” International Theory, Vol. 6, No. 3 (2014), 454-489.
Murray, Alastair J. H., “The Moral Politics of Hans Morgenthau,” The Review of Politics, Vol. 58 , No. 1, 81-108.
Nye, Joseph S, Jr., “Neorealism and Neoliberalism,” World Politics, Vol. 40, No. 2 (1988), 235-251.
Parent, Joseph M. and Joshua M. Baron.,“Elder Abuse: How the Moderns Mistreat Classical Realism,” International Studies Review, Vol. 13 (2011), 193-213.
Peterson, Ulrik Enemark, “Breathing Nietzsche’s Air: New Reflections on Morgenthau's Concepts of Power and Human Nature,” Alternatives: Global, Local, Political, Vol. 24, No. 1 (1999), 83-118.
Pichler, H.K., “The Godfathers of ‘Truth’: Max Weber and Carl Schmitt in Morgenthau’s Theory of Power Politics,” Review of International Studies, Vol. 24, No. 2 (1998), 185-200.
Scheuerman, William E., “Realism and the Left: The Case of Hans J. Morgenthau,” Review of International Studies, Vol. 34 (2008), 29-51.
Scheuerman, William, “The (Classical) Realist Vision of Global Reform,” International Theory, Vol. 2, No. 2 (2010b), 246-282.
Schuett, Robert, “Peace through Transformation? Political Realism and the Progressivism of National Security,” International Relations, Vol. 25, No. 2 (2011), 185-203.
Schuett, Robert,“Freudian Roots of Political Realism: The Importance of Sigmund Freud to Hans J. Morgenthau’s Theory of International Power Politics,” History of the Human Sciences, Vol. 20, No. 4 (2007), 53-78.
Shilliam, Robbie, “Morgenthau in Context: German Backwardness, German Intellectuals and the Rise and Fall of a Liberal Project,” European Journal of International Relations, Vol. 13, No. 3 (2007), 299-327.
Steele, Brent,“‘Eavesdropping on Honored Ghosts’: From Classical to Reflexive Realism,” Journal of International Relations and Development, Vol. 10, No. 3 (2007), 272-300.
Sterling-Folker, Jennifer, “Realist-Constructivism and Morality,” International Studies Review, Vol. 6, No. 2 (2004), 341-343.
Stullerova, Kamila, “Embracing Ontological Doubt: The Role of ‘Reality’ in Political Realism,” Journal of International Political Theory, Vol. 13, No. 1 (2016), 59-80.
Turner, Stephen P. and George Mazur, “Morgenthau as a Weberian Methodologist,” European Journal of International Relations, Vol. 15, No. 3 (2009), 477-504.
Walt, Stephen M., “US Grand Strategy after the Cold War: Can Realism Explain it? Should Realism Guide it?,” International Relations, Vol. 32, No. 1 (2018), 3-22.
Waltz, Kenneth N., “Realist Thought and Neorealist Theory,” Journal of International Affairs, Vol.44, No. 1 (1990), 21-37.
จิตติภัทร พูนขำ, “การเปลี่ยนผ่านอำนาจโลกในโลกเปลี่ยนผ่านอำนาจ? ข้อถกเถียงเชิงทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศว่าด้วยการเมืองระบบขั้วอำนาจเดียว การครองอำนาจนำและยุทธศาสตร์ของสหรัฐอเมริกาต่อจีน,” รัฐศาสตร์สาร, ปีที่ 37, ฉบับที่ 1 (มกราคม-เมษายน 2559), 159-209.
จิตติภัทร พูนขำ, “พินิจทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศแนวสัจนิยมใหม่ (Neorealism): ว่าด้วยความเป็นเจ้าของสหรัฐอเมริกากับดุลแห่งอำนาจในยุคหลังสงครามเย็น,” วารสารสังคมศาสตร์, ปีที่ 41, ฉบับที่ 1 (มกราคม-มิถุนายน 2553), 1-31.
ศุภมิตร ปิติพัฒน์, “ไม่มีความสมานฉันท์ในความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ,” วารสารสังคมศาสตร์, ปีที่ 36, ฉบับที่ 1 (2548), 130-164.