การเปรียบเทียบเสียงปฏิภาคระหว่างภาษาไทเขินที่เชียงตุงกับภาษาไทเขินที่เชียงใหม่

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบเสียงปฏิภาคของภาษาไทเขินที่เชียงตุง สาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมากับภาษาไทเขินที่จังหวัดเชียงใหม่ ประเทศไทย  ภาษาไทเขินที่เชียงตุงเก็บข้อมูลที่บ้านยางเก๋ง  เมืองเชียงตุง  ส่วนภาษาไทเขินที่เชียงใหม่เก็บข้อมูลที่บ้านต้นแหนหลวง อำเภอสันป่าตอง  โดยนำคำศัพท์จำนวนประมาณ 1,200 คำ ไปสอบถามผู้บอกภาษาที่มีอายุระหว่าง 50-60 ปี ถิ่นละ 4 คน แล้วนำมาพิจารณาความคล้ายคลึงและความแตกต่างของเสียงพยัญชนะ เสียงสระ และเสียงวรรณยุกต์

ผลการศึกษาพบว่าเสียงปฏิภาคพยัญชนะแบ่งเป็น 2 ประเภท ได้แก่ 1)เสียงปฏิภาคที่เหมือนกัน มี 3 ลักษณะ ได้แก่  เสียงปฏิภาคของพยัญชนะต้นเดี่ยว เสียงปฏิภาคของพยัญชนะต้นควบ  และเสียงปฏิภาคของพยัญชนะท้าย  2)เสียงปฏิภาคที่ต่างกันมี 3 ลักษณะ ได้แก่  เสียงปฏิภาคของพยัญชนะต้นเดี่ยว เสียงปฏิภาคของพยัญชนะต้นควบ  และเสียงปฏิภาคของพยัญชนะท้าย 

เสียงปฏิภาคสระแบ่งเป็น 2 ประเภท ได้แก่ 1) เสียงปฏิภาคที่เหมือนกันมี 18 เสียง  2) เสียงปฏิภาคที่ต่างกันมี 2 ลักษณะ คือ แบบที่ทั้งสองถิ่นเป็นเสียงสระเดี่ยวเช่นเดียวกัน  แต่เป็นคนละหน่วยเสียง  และแบบที่ถิ่นหนึ่งเป็นเสียงสระเดี่ยว  แต่อีกถิ่นหนึ่งเป็นเสียงสระประสม  ส่วนเสียงปฏิภาควรรณยุกต์ของภาษาไทเขินที่เชียงตุงและเชียงใหม่มีทั้งที่เหมือนกันและคล้ายกัน