Outcomes of an Outdoor STEM Education Camp Based on the PTRU Teacher Development Model for General Science Students at Lampang Rajabhat University

Main Article Content

Duangjan Kaewkongpan
Weeranuch Karuehanon
Chisapath Choothong

Abstract

This research aimed to: 1) examine the competency of pre-service science teachers in integrating science into their teaching through an outdoor STEM education camp, 2) assess their ability to organize a science camp in terms of design, planning, and implementation, and 3) evaluate student satisfaction with the camp. The sample consisted of 32 first- to third-year general science students selected through purposive sampling. The research instruments included: 1) a learning activity plan for the outdoor STEM education camp; 2) a competency assessment for integrated science teaching; 3) a competency assessment for science camp organization; and 4) a satisfaction questionnaire. Data were analyzed using mean, standard deviation, and a dependent t-test.


The results indicated that the pre-service science teachers exhibited significantly improved competency in integrating science into their teaching after participating in the outdoor STEM education camp (p<.01). Overall, the students’ ability to organize the camp was rated at a high level (x̅=4.47, S.D.= 0.54). Additionally, student satisfaction with the outdoor STEM education camp was at the highest level (x̅=4.55, S.D.=0.49).

Article Details

How to Cite
Kaewkongpan, D., Karuehanon, W., & Choothong, C. (2025). Outcomes of an Outdoor STEM Education Camp Based on the PTRU Teacher Development Model for General Science Students at Lampang Rajabhat University. Journal of Education Rajabhat Maha Sarakham University, 22(3), 297–312. retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edu-rmu/article/view/286808
Section
Research Articles

References

กิตติยา รัศมีแจ่ม, รุ่งนภา ตั้งจิตรเจริญกุล และ ศิโรจน์ ผลพันธิน์. (2566). สมรรถนะในยุคการเปลี่ยนแปลงของนักศึกษาวิชาชีพครู. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 10(2), 301-318.

โกมินทร์ บุญชู และ อุไรวรรณ ปานทโชติ. (2568). ผลของการจัดกิจกรรมค่ายคณิตศาสตร์ โดยใช้สะเต็มศึกษาที่ส่งเสริมทักษะความคิดสร้างสรรค์ สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษาตอนปลาย. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, 8(2), 25-36.

คงศักดิ์ วัฒนะโชติ และ วัฒนาพร ดวงดีวงศ์. (2566). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ค่ายวิทยาศาสตร์ตามแนวคิดสะเต็มศึกษา สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารสหศาสตร์ ศรีปทุม ชลบุรี (Online), 9(3),84-97.

ชญานี ขัตติยะมาน. (2568). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบบูรณาการค่ายวิทยาศาสตร์ หน่วยการเรียนรู้ โลกของพืช โดยใช้รูปแบบ I2S2P เพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ และความคงทน ในการเรียนรู้ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 25(1), 48-59.

ชลธิชา การีซอ และ ธีรภัทร กุโลภาส. (2562). แนวทางการพัฒนาครูโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาตามแนวคิดการรับรู้ความสามารถของตนเองของครู. Educational Management and Innovation Journal, 2(1), 38-52.

ฑิตยา สิทธิโสภาสกุล. (2567). การพัฒนารูปแบบการผลิตนักศึกษาครูสู่ครูมืออาชีพของมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 9(1), 109-123.

ดวงจันทร์ แก้วกงพาน, ชิสาพัชร์ ชูทอง และ ละมาย จันทะขาว. (2564). กระบวนทัศน์ใหม่: การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ในห้องเรียนสู่การบริการสังคมสำหรับนักศึกษาครูวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 40(1), 62-78.

ดวงใจ ชนะสิทธิ์ และ อรพรรณ ตู้จินดา. (2568) ได้ศึกษาการพัฒนาสมรรถนะนักศึกษาวิชาชีพครูชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. วารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์, 8(1), 342-354.

ดวงพร อุ่นจิตต์, ศรวัส ศิริ, ปริตต์ สายสี, เบญจมาศ พุทธิมา, สมิต ค่อยประเสริฐ และ สมชาย เมืองมูล. (2567). การศึกษาผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ด้วยการบริการสังคมเพื่อพัฒนาทักษะวิศวกรสังคมของนักศึกษาสาขาวิชาการประถมศึกษา. วารสารสถาบันวิจัย, 11(1), 19-32.

ทิศนา แขมมณี. (2556). ศาสตร์การสอนองค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 16). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ทัศนา ประสานตรี. (2555). การพัฒนารูปแบบความเป็นครูของนักศึกษา มหาวิทยาลัยนครพนม. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 2(3), 25-32.

ไทยรีฟอร์ม. (2556). เปิด 6 อุปสรรคการทำงานของครูไทย. (24 มีนาคม 2568), จาก https://www.isranews.org/content-page/item/18823

นิวัตต์ น้อยมณี. (2560). ผมคิดและเชื่ออย่างนี้. จามจุรีโปรดักท์.

นันทิดา ศรีเปารยะ. (2565). สร้างแรงบันดาลใจในชีวิต ด้วยวิทยาศาสตร์นอกห้องเรียน. (1 กรกฎาคม 2568), จาก https://www.educathai.com/knowledge/articles/648

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 7). สุวีริยาสาส์น.

บุญชม ศรีสะอาด. (2559). แก่นคติแนวคิดเสริมสร้างพลัง. ตักศิลาการพิมพ์.

ปริญา ปริพุฒ. (2567). การรับรู้ความสามารถในการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อออกแบบการเรียนรู้ของครูในโครงการพัฒนานวัตกรทางการศึกษาเพื่อพัฒนาท้องถิ่นโดยใช้สมรรถนะเป็นฐาน. วารสารครุทรรศน์, 4(2), 37-49.

ปิยะพัชร์ คล้ำจีน และ ศิราณี จุโฑปะมา. (2568). จิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 14(1), 169-182.

ยุทธนา พันธ์มี. (2567). การพัฒนาสมรรถนะเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษา ด้วยการเรียนการสอนแบบไฮบริด ของนักศึกษาหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏ. วารสาร มจร กาญจนปริทรรศน์, 4(3), 443-457.

วิภารัตน์ อิ่มรัมย์, วิไลวรรณ ศิริเมฆา, ธนากร เทียมทัน, กัลยา พวงมะลิ, สุทิศา โขงรัมย์ และ ชนิสรา ไกรสีห์. (2567). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างสมรรถนะครูปฐมวัยด้านการออกแบบและพัฒนาหลักสูตรระดับชั้นเรียนแบบเด็กนักวิจัยเพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัย. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ, 6(3), 713-730.

วัลภา นิลเขต, ปทิตตา ปิยสกุลเสวี, อัญมณี เมามีจันทร์, อภิรักษ์ อภิธนา และ พัชณัษฐ์ เสือนวม. (2565). STAR: คุณลักษณะสำคัญของครูกับการจัดการหลักสูตรฐานสมรรถนะ. วารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 8(1), 439-453.

ศิรภัสสร์ อินทรพาณิชย์, ดนัย ศิริบุรี และ ลักขณา สุกใส. (2568). การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบเกี่ยวกับพฤติกรรมการสอนคอมพิวเตอร์ เพื่อพัฒนาสมรรถนะ PTRU ของครูในยุคดิจิทัล. วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร, 8(1), 147-162.

สภาคณบดีคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏ. (2567). เครื่องมือประเมินสมรรถนะนักศึกษาครู ตามรูปแบบการผลิตครูฐานสมรรถนะ PTRU Model. (1 กรกฎาคม 2568), จาก https://drive.google.com/file/d/1nQpig7RUmKNNfcvxZQebJOyS8MRQ3HWh/view?usp=sharing

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2550). แนวการจัดกิจกรรมค่ายวิทยาศาสตร์. องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).

สุธน วงค์แดง. (2566). การจัดการเรียนรู้แบบบริการสังคม: การพัฒนานักศึกษาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยราชภัฏสู่การพัฒนาท้องถิ่นที่ยั่งยืน. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ, 12(2), 12-27.

สุภัทรา คงเรือง และ ณฐมนต์ คมขำ. (2563). การศึกษาผลการจัดการเรียนรู้การจัดค่ายวิทยาศาสตร์สำหรับเด็กที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการคิดวิจารณญาณของนักศึกษาสาขาการศึกษาปฐมวัย. วารสารการจัดการทางการศึกษาปฐมวัย, 2(2), 27-34.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. พริกหวานกราฟฟิค.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2550). นานาทัศนะในการวิจัยประเมินผลคุณภาพของคนไทย: ดี เก่ง และมีความสุข. วี.ที.ซี. คอมมิวนิเคชั่น.

สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน. (2557). การยกระดับครูไทยในศตวรรษที่ 21. สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน.

Ferreira, H. S., & Pereira, H. (2023). Educação Profissionalizante e o Impacto do Preparo Profissional na Transformação do Desenvolvimento Econômico Regional. Revista Científica Multidisciplinar Viabile, 2(2), 1-15.

Kelley, T. R., & Knowles, J. G. (2016). A conceptual framework for integrated STEM education. International Journal of STEM Education, 3(1), 1-11.

Romine, S. (1974). Student and Faculty Perception of an Effective University Instructional Climates. The Journal of Educational Research, 68(4), 139-143.