An Effective Teacher Preparation Program Integrating Contemplative Education in Professional Teaching Experience Training: A Case Study of the Master of Education Program in Curriculum and Instruction (Teaching Profession Plan)
Main Article Content
Abstract
The research objectives were to: 1) design an effective teacher preparation program, 2) implement and evaluate the program, and 3) assess students’ satisfaction. The research employed an R&D approach based on the 10:20:70 learning model and was conducted in two phases: program design and program implementation. The participants were 18 volunteer graduate students in Curriculum and Instruction, undertaking teaching internship courses in the 2023 academic year. Research tools comprised of the program itself, observation forms, reflective journals, learning design assessment forms, self-assessment forms, and a satisfaction questionnaire. Data were analyzed using mean, standard deviation, percentage, and content analysis.
Findings showed that: 1) the program consisted of five components including principles, objectives, activity structure, learning management process, and evaluation. The program was rated by experts at highly appropriate level (x̅=4.23). 2) The implementation results indicated that; 2.1) students gained strong understanding of contemplative education and actively participated in all activities, 2.2) students demonstrated an improvement in the professional learning design across 40 learning activities. The most frequent types of activities involved Head-Heart-Hand, Celtic Wheel of Being, and teamwork, 2.3) students reported high perceived in changing to effective teacher (x̅=4.43). and 3) Students’ overall satisfaction with the program was at high level (x̅=4.30).
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อกำหนดเบื้องต้นที่ผู้นิพนธ์(ผู้ส่งบทความ) ควรทราบ
1. ผู้นิพนธ์ที่ประสงค์จะลงตีพิมพ์บทความกับวารสาร ตั้งแต่เดือนมกราคม 2563 เป็นต้นไป ให้ใช้รูปแบบใหม่ (Template 2563) โดยสามารถดูตัวอย่างได้ที่เมนู GUIDELINES
2. จะตีพิมพ์และเผยแพร่ได้ ต้องผ่านการประเมินจากผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review)
3. การประเมินบทความโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) เป็นแบบ Double Blind
4. การอ้างอิงบทความใช้หลักเกณฑ์ APA (American Psychological Association) คลิก
5. บทความถูกปฏิเสธการตีพิมพ์ ไม่ผ่านการประเมิน ผู้นิพนธ์ขอยกเลิกเองหรือชำระเงินก่อนได้รับการอนุมัติ ทางวารสารไม่มีนโยบายการคืนเงิน
References
กัญภร เอี่ยมพญา, นิวัตต์ น้อยมณี, อภิชาต อนุกูลเวช และ ดาวประกาย ระโส. (2564). การจัดการศึกษาในยุคโลกาภิวัตน์. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์, 8(1), 352-360.
คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. (2562). หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต (ฉบับปรับปรุง พ.ศ.2562). มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
คุรุสภา. (2548). ข้อบังคับว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพและจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพ พ.ศ.2548. องค์การค้าคุรุสภา.
ไฉไลศรี เพชรใต้ และ พชรวิทย์ จันทร์ศิริสิร. (2563). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของครูประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน, วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(11), 170-184.
ชวลิต ชูกำแพง. (2555). หลักสูตร : การวิจัยและพัฒนา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ทัศนีย์ บุญเติม. (2551). เรียงร้อยถ้อยความเรื่องการพัฒนาหลักสูตร. แอนนา ออฟเซต.
ธนา นิลชัยโกวิทย์. (2551). การเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงและจิตตปัญญาศึกษา (Transformative Learning and contemplative education) ในจิตตปัญญาศึกษา : การศึกษาเพื่อการพัฒนามนุษย์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). มหาวิทยาลัยมหิดล.
นรินทร์ สังรักษา. (2555). การวิจัยและพัฒนาทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 3). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). สุวีริยาสาส์น.
ปราณี อ่อนศรี. (2557). จิตตปัญญาศึกษา: การศึกษาเพื่อการพัฒนาความเป็นมนุษย์ในศตวรรษที่ 21. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(1), 7-11.
ประเวศ วะสี. (2554). ระบบการศึกษาที่แก้ความทุกข์ยากของคนทั้งแผ่นดิน (พิมพ์ครั้งที่ 2). ศูนย์จิตตปัญญาศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล.
ปรียานุช อินไขย์. (2563). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้สะเต็มศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 1 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
มาเรียม นิลพันธุ์. (2558). วิธีวิจัยทางการศึกษา [พิมพ์ครั้งที่ 9]. มหาวิทยาศิลปากร.
วรางคณา ภู่ศิริภิญโญ. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยบูรณาการแนวคิดจิตตปัญญาศึกษาการเรียนรู้โดยใช้การวิจัยเป็นฐาน และระบบพี่เลี้ยงเพื่อเตรียมความพร้อมนักศึกษาวิชาชีพครูสาขาภาษาอังกฤษสู่ชุมชน. วารสาร วิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 10(2), 98-112.
วิโรจน์ สารระรัตนะ และคณะ. (2560). นวัตกรรมกับกระบวนทัศน์การศึกษาศตวรรษที่ 21 Innovation paradigm of the 21st century). วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 14(2), 1-24.
สมาน เอกพิมพ์. (2560). การพัฒนาหลักสูตร: ทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. ตักสิลา.
สุชีรา มะหิเมือง. (2565). การวิจัยและพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างความเป็นครูมืออาชีพของครูมือใหม่ : ระยะพัฒนา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 33(3), 1-15.
สุนีย์ ภู่พันธ์ .(2546). แนวคิดพื้นฐานการสร้างและพัฒนาหลักสูตร: ยุคปฏิรูปการศึกษาไทย. แสงศิลป์.
สิริรัตน์ นาคิน. (2564). การจัดการเรียนรู้จิตตปัญญาศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิทธิพล อาจอินทร์. (2564). ศาสตร์และศิลป์การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 (พิมพ์ครั้งที่ 4). มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สำนักงานเลขาธิการครุสภา. (2549). คู่มือประกอบวิชาชีพทางการศึกษา. คุรุสภาลาดพร้าว.
อาภรณ์ ภู่วิทยพันธ์. (2559). การพัฒนาขีดความสามารถของบุคลากรบนพื้นฐาน 70 : 20 : 10 Learning Model. เอช อาร์ เซ็นเตอร์.
Egan, K. (2008).The Future of Education (New Haven,CT; Yale University Press, 2008).
Ornstein, A.C. Pajak, E.D. and Ornstein, S.B. (2014). Andry Hargreaves and Dean Funk, Sustainable Leadership (Indianapolis, IN Jossey-Bass, 2005). citing in The field of Curriculum. Pearson New International Edition : Curriculum Foundations, Principles, and Issues. Sixth Edition. Pearson Education.
Tanner,D. and Tanner, L. (2007). Curriculum Development : Theory into Practice (4th Ed.). : Pearson Education Merrill Prentice Hall, Inc.