การพัฒนางานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน กรณีศึกษาโรงเรียนมัธยมภูฮังพัฒนวิทย์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากาฬสินธุ์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)ศึกษาปัญหางานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนนักเรียนของโรงเรียนมัธยมภูฮังพัฒนวิทย์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากาฬสินธุ์ 2)เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนางานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน 3)เพื่อศึกษาผลการพัฒนางานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โดยใช้การวิจัยเชิงปฏิบัติการ(Action Research)กลุ่มผู้ร่วมวิจัยประกอบด้วยผู้วิจัยและครูปฏิบัติการสอน ซึ่งเป็นกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนนวน 17 คน และผู้ให้ข้อมูลเพิ่มเติม จำนวน 11 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบบันทึกการศึกษาเอกสาร  แบบสำภาษณ์ แบบบันทึกการประชุม  แบบสรุปปัญหางานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน แบบสรุปผลการประชุมเพื่อวิพากย์คู่มือการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน แบบสรุปผลการนิเทศ กำกับ ติดตาม และแบบสะท้อนผลการปฏิบัติงาน(After Action Review : AAR)การรวบรวมข้อมูลในรูปแบบการสรุปประเด็นและนำเสนอข้อมูลเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า

              1.ปัญหาในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน คือครูผู้ที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนยังมีความรู้ ความเข้าใจ และทักษะการให้คำปรึกษาที่น้อย และยังไม่มีกิจกรรมส่งเสริมนักเรียนที่หลากหลาย รวมทั้งขาดการประสานงานกับหน่วยงานภายนอก

              2.แนวทางการพัฒนางานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน พบว่าโรงเรียนได้ปรับปรุงคู่มือการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ให้มีองค์ประกอบครบถ้วนตามวัตถุประสงค์ของระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน มีความเหมาะสมกับบริบทของโรงเรียน สามารถนําไปใช้ในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนได้ และให้ผู้วิจัยนำคู่มือไปใช้จริง เพื่อพัฒนางานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนต่อไป

1. ผลการพัฒนางานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน พบว่า การดำเนินงานระบบดูและช่วยเหลือนักเรียนทั้ง 5 ด้าน ดำเนินการได้อย่างถูกต้องตามกรอบเวลาและมีประสิทธิภาพมากขึ้น และมีผลการประเมินในการนิเทศติดตามระดับคุณภาพอยู่ในระดับ ดีมาก

คำสำคัญ: งานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน / แนวทางในการพัฒนา