ผลการจัดกิจกรรมเคลื่อนไหวตามคำบรรยาย ที่มีต่อความคิดริเริ่มของเด็กปฐมวัย
คำสำคัญ:
กิจกรรมการเคลื่อนไหวตามคำบรรยาย; ความคิดริเริ่ม; เด็กปฐมวัย, เด็กปฐมวัยบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการจัดกิจกรรมการเคลื่อนไหวตามคำบรรยายที่มีต่อความคิดริเริ่มของเด็กปฐมวัย กลุ่มตัวอย่างที่ ได้แก่ นักเรียนชั้นอนุบาล 3/1 โรงเรียนประชาอุปถัมภ์ อำเภอนนทบุรี จังหวัดนนทบุรี ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 16 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งกลุ่ม โดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยของการสุ่มและแต่ละห้องคละความสามารถ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นมี 2 ชนิด ได้แก่ แผนการจัดกิจกรรมการเคลื่อนไหวตามคำบรรยาย จำนวน 8 แผน และแบบสังเกตความคิดริเริ่มของเด็กปฐมวัย จำนวน 10 ข้อ มีค่า IOC เท่ากับ 1.00 ดำเนินการทดลองกับกลุ่มตัวอย่างเดียว โดยดำเนินการทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียน (One Group Pretest Posttest Design) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานด้วยค่าสถิติที กรณีกลุ่มตัวอย่างไม่เป็นอิสระต่อกัน (t-test Dependent Samples)
ผลการวิจัย พบว่า
- ความคิดริเริ่มของเด็กปฐมวัย ก่อนการจัดกิจกรรมการเคลื่อนไหวตามคำบรรยาย โดยรวมเด็กปฐมวัยมีความคิดริเริ่มอยู่ในระดับระดับดี
- ปรียบเทียบความคิดริเริ่มของเด็กปฐมวัย ก่อนและหลังได้รับการจัดกิจกรรมเคลื่อนไหวประกอบการบรรยายโดยรวม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เมื่อพิจารณารายด้านพบว่า ทั้งด้านความคิดแปลกใหม่ น่าสนใจ ด้านคิดไม่ซ้ำกับผู้อื่น และด้านคิดประยุกต์ เมื่อเปรียบเทียบก่อนและหลังได้รับการจัดกิจกรรมเคลื่อนไหวประกอบการบรรยาย
Downloads
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แนวทางการดำเนินงานโครงการสถานศึกษาน้อมนาศาสตร์ พระราชา. สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน กระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพฯ: สำนักส่งเสริมฯ.
ขนิษฐา เจริญพานิช. (2561). หน่วยที่ 3 การพัฒนากระบวนการคิดรูปแบบต่าง ๆ. เอกสารประกอบการสอนรายวิชาการคิดและการตัดสินใจ. นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
จันทิมา นิสภา และชลาธิป สมาหิโต. (2560). การใช้กิจกรรมละครสร้างสรรค์ผ่านการเล่านิทานไม่จบเรื่องเพื่อพัฒนาความคิดริเริ่มและความคิดละเอียดลออของเด็กปฐมวัย. วารสารออนไลน์บัณฑิตศึกษาคณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยรามคำแหง, สืบค้นเมื่อ 10 พฤศจิกายน2563, จาก
http://www.edujournal.ru.ac.th/index.php/abstractData/viewIndex/2038.ru
ชนิดาภา สว่างศรี. (2561). การศึกษาผลการจัดการเรียนรู้แบบเด็กนักวิจัยที่มีต่อความคิดสร้างสรรค์สําหรับเด็กปฐมวัยโรงเรียนเทศบาลท่าโขลง 1 อําเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี.
การประชุมวิชาการระดับชาติ: วิชาการรับใช้สังคม ครั้งที่ 2 ระหว่างวันที่ (15-16 สิงหาคม 2562) มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ จังหวัดนครศรีธรรมราช.
ตวงพร อินทรจักร, นนทชนนปภพ ปาลินทร, ศันสนีย์ บุญเฉลี่ยว, และปิยาณี สมบูรทรัพย์. (2564).
ผลการจัดประสบการณ์แบบโครงการที่มีต่อความคิดริเริ่มของเด็กปฐมวัยโรงเรียนบ้านนาคำน้อยอำเภอเมือง จังหวัดมุกดาหาร. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 6(2), 101-112.
เติมเพชร สุขคณาภิบาล. (2559). การเคลื่อนไหว. ศิลปะศาสตร์ประยุกต์, 9(1), 107-111.
ทิพวรรณ หรรษคุณาชัย, รวิวรรณ รุ่งไพรวัลย์ และคณะ. (2556). ตำราพัฒนาการและพฤติกรรมเด็ก เล่ม 3 การดูแลเด็กสุขภาพดี. กรุงเทพฯ: บริษัท บียอน เอ็นเทอร์ไพรสซ์ จำกัด.
นงค์นุช พรรณฑูล. (2554). ผลการจัดกิจกรรมเคลื่อนไหวและจังหวะที่เน้นท่าฤาษีดัดตนเชิงประยุกต์ เพื่อพัฒนาการทางร่างกายของเด็กปฐมวัย. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
นิภาพร คำโพธิ์. (2558). การใช้หนังสือเล่มใหญ่สองภาษาเพื่อพัฒนาความสามารถทางการอ่านของเด็กปฐมวัย. (การค้นคว้าแบบอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาประถมศึกษา. มหาวิทยาลัยชียงใหม่.
บัณฑิตา ภักดีนันท์. (2564). ผลการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์แบบไฮ/สโคป (High/Scope) ที่มีต่อความคิดสร้างสรรค์ด้านความคิดริเริ่มของเด็กชั้นอนุบาลปีที่ 3/2 โรงเรียนสาธิต
มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. โครงการวิจัยนี้ได้รับการสนับสนุนจากคณะครุศาสตร์
มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ในโครงการวิจัยและบริการวิชาการภายใต้แผนงานยุทธศาสตร์
มหาวิทยาลัยราชภัฏเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น ปีงบประมาณ 2564
พัสนีย์ ไตรภู่. (2557). การพัฒนาพฤติกรรมการสื่อสารของเด็กปฐมวัยโดยการจัดทำหนังสือเล่มใหญ่ โรงเรียนอนุบาลสมศกุลนา กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาการจัดการการปฐมวัยศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
เพ็ญจันทร์ บุพศิร. (2560). การพัฒนาพฤติกรรมการรู้หนังสือขั้นต้นของเด็กปฐมวัย โดยใช้การจัด กิจกรรมการทำหนังสือเล่มใหญ่ โรงเรียนอนุบาลองค์การบริหารส่วนตำบลคลองสาม จังหวัดปทุมธานี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
วนิดา ฉิมมาลี. (2556). การพัฒนาการจัดประสบการณ์การเล่านิทานด้วยหนังสือเล่มใหญ่เพื่อพัฒนาความมีระเบียบวินัยของเด็กอนุบาลปีที่ 2 โรงเรียนบ้านพนมดิน งกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 3. (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.
วรเกียรติ ทองไทย. (2553). ความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเล่าเรื่องจากหนังสือภาพ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต). สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย.มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สาวิกาพร แสนศึก. (2560). ศึกษาผลการใช้กิจกรรมวาดภาพประกอบการเล่านิทานที่มีต่อ พัฒนาการความคิดคล่องแคล่ว ความคิดริเริ่ม และความคิด ละเอียดลออของเด็กปฐมวัย. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.สํานักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). แนวทางการบริหารจัดการหลักสูตร. ตามหลักสูตร แกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตร
แห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2535). แผนการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2535. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.
สถาบันส่งเสริมอัจฉริยภาพและนวัตกรรมการเรียนรู้. (2550). การจัดการเรียนรู้วิชาการออกแบบและเทคโนโลยี. กรุงเทพฯ: สถาบันส่งเสริมอัจฉริยภาพและนวัตกรรมการเรียนรู้.
สํานักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2559). สวัสดิการและประโยชน์เกื้อกูล (Benefit/Fringe Benefit). [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 15 กันยายน 2566, จาก http://www.ocsc.go.th/compensation/.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561). สภาวะการศึกษาไทยปี 2559/2560 แนวทางการปฏิรูปการศึกษาไทยเพื่อก้าวสู่ยุค Thailand 4.0. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560 - 2564). สํานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สํานักนายกรัฐมนตรี.
สุพัฒ สกุลดี. (2561). การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนระดับอนุบาล 1 โดยผ่านการเล่านิทาน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาหลักสูตรและการสอนวิทยาลัยครุศาสตร์. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
อ้อมใจ วนาศิริ. (2556). การใช้หนังสือนิทานเล่มใหญ่เพื่อพัฒนาความสามารถด้านการฟังและพูดของเด็กปฐมวัย. (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Guilford, J.P. (1967). The nature of human intelligence. New York: McGraw-Hill Book Co.
Torrance, E. P. (1964). Education and creativity In creativity: Progress and potential. New York: McGraw-Hill.
_______. (1972). Can we teach children to think creatively. The Journal of Creative Behavior, 6(2), 114–143.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารมหาจุฬาคชสาร
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
