SUSTAINABLE ORGANIZATIONAL CULTURE MODEL
Keywords:
Organizational Culture, SustainabilityAbstract
The purposes of this article were: 1) to study organizational culture factors that can lead to long-term sustainable business growth and 2) to present a conceptual map of the organizational culture of sustainability. The organizational culture is an important role in the success and growth. It determines the identity of each organization that link to the relationship between members and organization, as well as creates values, norms and expressions of common behavior among members of the organization. Therefore, the organizational culture should be created and developed to be in line with the change to lead the organization to success as planned and able to overcome various crises and grow sustainably.The sustainably organizational culture of consists of 4 areas as follows: 1) adaptability culture, 2) mission culture, 3) involvement culture, and 4) consistency culture. They work through 5 business processes to drive business towards sustainable growth along with social and environmental responsibility.
References
เฉลิมพร ทองบุญชู. (2557). องค์กรแห่งความยั่งยืน จากฐานหลักเศรษฐกิจพอเพียงและการจัดการทั่วทั้งองค์กร. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี).
ณัฐวรรณ พุ่มดียิ่ง (2556). วัฒนธรรมองค์การของมหาวิทยาลัยราชภัฎ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
ปริณ บุญฉลวย (2556). วัฒนธรรมองค์การ องค์การการเรียนรู้ กับประสิทธิผลองค์การ ของศาลยุติธรรม: ตัวแบบสมการโครงสร้าง. (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.
พิริยาภรณ์ อันทอง และคณะ. (2559). Checklist เพื่อธุรกิจยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์พัฒนาความรับผิดชอบต่อสังคม ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย.
วิรัช สงวนวงศ์. (2548). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพมหานคร.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2546). การบริหารการศึกษา : หลักการ ทฤษฎี หน้าที่ ประเด็น และบทวิเคราะห์ พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ทิพย์วิสุทธิ์.
ศิริพงษ์ เศาภายน. (2551). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการปฏิบัติงานของผู้บริหารสถานศึกษา. (ภาควิชาบริหารการศึกษาและอุดมศึกษา, มหาวิทยาลัยรามคำแหง).
ศูนย์พัฒนาธุรกิจเพื่อความยั่งยืน. (2563). หลักการและแนวคิดการพัฒนาองค์กรสู่ความยั่งยืน. ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. สืบค้นจาก https://www.setsustainability.com/page/sustainability-management-process
Alvesson, M., & Berg, P. O. (1992). Corporate culture and organizational symbolism. Journal of Business Communication, 92 (1): 92-116
Cameron, K. S. & Ettington, D. R. (1988). The Conceptual Foundations of Organizational Culture. In Higher Education: Handbook of Theory and Research. J. C. Smart, ed. Vol. 4. New York: Agathon.
Cameron, K. S. & Quinn, R. E. (1999). Diagnosing and Changing Organizational Culture. Reading, MA: Addison-Wesley.
Denison, D. R. (1990). Corporate Culture and Organizational Effectiveness. New York: Wiley.
Denison, D. R. & Mishra, A. (1995). Toward a Theory of Organizational Culture and Effectiveness. Organizational Science. 6, 204-223.
O'Reilly, C. A.;Chatman, J. &Caldwell, D. F. (1991). People and Organizational Culture: A Profile Comparison Approach to Assessing Person-organization Fit. Academy of Management Journal, 34, 487-516.
Robbins, Stephen P. (1990). Organization Theory: Structure, Design, and Applications. Englewood Cliffs. N.J.: Prentice-Hall.
Schein, E. H. (2004). Organizational Culture and Leadership (3rd ed). San Francisco: Jossey-Bass.
Simon, Herbert A. (1960). Administrative Behavior. New York: The McMillen Company.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ ผู้เขียน
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารเครือข่ายส่งเสริมการวิจัยทางมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์จะถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
