ดินแดนของการโกหก: มีทั้งหลุมเล็กๆ และส่วนที่ลาดลึก

บทคัดย่อ

                บทความนี้มุ่งศึกษาว่ามนุษย์มีความรู้ ความเชื่อ และท่าทีต่อการโกหก อย่างไร ทั้งในมุมมองทางมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ และ ในโลกความเป็นจริง พฤติกรรมการโกหกของมนุษย์สอดคล้องกับความรู้ ความ เชื่อ และมุมมองเหล่านั้นหรือไม่ เพราะอะไร จากการทบทวนแนวคิดและงาน วิจัยที่เกี่ยวข้องกับการโกหก พบว่า มนุษย์ให้คุณค่า “เชิงลบ” กับการโกหกมา โดยตลอด และมีบทลงโทษทางศาสนา และกฎหมายอย่างชัดเจน ขณะที่ นักจิตวิทยาพบว่า การโกหกส่งผลเสียต่อสุขภาพ การโกหกเพียงเล็กน้อยนำไปสู่ การโกหกที่ใหญ่ขึ้นจนส่งผลกระทบที่ร้ายแรงได้ ผู้ที่โกหกมีทั้งโกหกเป็นครั้งคราว เป็นนิสัย โกหกแบบหลีกหนีความจริง และแบบหลอกลวง ต้มตุ๋น โดยมีแรง จูงใจต่างกันไป ขณะเดียวกัน มีงานวิจัยหลายชิ้นที่แสดงให้เห็นว่า คนส่วนใหญ่ ยังคงโกหกกันเป็นประจำ โดยนักวิชาการอธิบายว่า การโกหกเป็นความจำเป็นที่ ทำให้สังคมมนุษย์ดำรงอยู่ต่อไปได้ ขอบเขตของการโกหกที่คนส่วนใหญ่ยอมรับ จึงหมายถึงการโกหกที่สร้างความเสียหายไม่มาก ได้แก่ การโกหกเพื่อช่วยเหลือ ผู้อื่นและเพื่อสร้างสัมพันธภาพที่ดีในสังคม ซึ่งสอดคล้องกับแนวทางการพิจารณา ของศาสนาและกฎหมาย ในทัศนะของผู้เขียน การโกหกที่สร้างขึ้นเป็นดินแดน ใหญ่น้อยตามแรงจูงใจของแต่ละคนนั้น ล้วนมีความเสี่ยง มีทั้ง “หลุมเล็กๆ” ที่ จำเป็นต่อการดำรงอยู่ทางสังคมซึ่งควบคุมได้ยาก และส่วนที่ “ลาดลึก” ซึ่งมีผล เสียร้ายแรง และควรมีการควบคุมอย่างเข้มงวด การโกหกแต่ละครั้งจึงจำเป็น ต้องมีการบริหารจัดการความเสี่ยงที่ดี