Characteristics of a Good Person According to the 12 Principles of Values
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this article is 1) to present characteristics of a good person according to the principles of 12 values. 2) To develop behavior that reflects the characteristics of a good person. and 3) To evaluate and certify the system for developing the characteristics of a good person. The results of the study found 1. Characteristics of a good person according to the principles of 12 values. It was found that (1) being a good person refers to the characteristics of a person who has morality and ethics within the mind and expresses it through positive behavioral indicators that most people accept. (2) Piaget's theory of ethical development. Divide the stages of ethical development into 3 stages: Step 1 is the pre-ethical step, Step 2 is following orders, and Step 3 is the step of adhering to one's principles. (3) Methods for developing good people and promoting morality and ethics include 1. providing the highest level of knowledge, 2. religious training, 3. giving roles, 4. using group influence to conform and 5. imitating from role models. 2. Develop behavior that reflects the characteristics of being a good person. It was found that Method number 1 teaches understanding and actual practice. Method number 2 is a continuous teaching process that helps learners accept and practice. Method number 3 uses a variety of teaching methods and organizes activities for teaching and learning. Including using teaching materials to give students direct experience and participation in activities. 3. Assessing and certifying the system for developing good person characteristics, it was found that the ethical level criteria were in line with the Thai Ethics Study Project Committee. Divided into 4 levels of ethics: (1) Do good deeds for your own benefit, (2) Do good deeds for others, and (3) Do good deeds for the benefit of society as a whole.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
ข้อความในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์
References
กัญจน์คหัฐ ปิยะกาญจน์. (2553). “วิธีการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมแก่เยาวชน”. (วิทยานิพนธ์พัฒนาแรงงานและสวัสดิการมหาบัณฑิต). คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน. (2558, 20 มกราคม). สถิติคดีเด็กและเยาวชน ปี พ.ศ. 2566. สืบค้นข้อมูลเมื่อ 24 มีนาคม 2568. https://voicetv.co.th/read/V0wLhzwp1
การเมือง. (2556). สถิติคดีเด็กและเยาวชน 2566 เจาะเหตุพฤติกรรม ป้องกันความรุนแรง. สืบค้นข้อมูลเมื่อ 24 มีนาคม 2568. https://voicetv.co.th/read/V0wLhzwp1https://www.thairath.co.th/news/politic/.
ณัฐกร อินทุยศ. (2556). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี. (2554). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไทยรัฐ. (2568, 5 กุมภาพันธ์). ปธ.สปช. ห่วง ปัญหาทุจริตฉุดเมืองไทยป่วย. ไทยรัฐ. https://www.thairath.co.th/news/politic/489262
ธิดารัตน์ จันทะโก. (2556). การศึกษาคุณลักษณะดี เก่ง มีความสุขของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบกระบวนการแก้ปัญหา เรื่องโมลและปริมาณต่อโมล. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาเคมี). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
บุญมี แท่นแก้ว. (2550). จริยธรรมกับชีวิต. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: โอเอสพริ้นติ้งเฮ้าส์.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2543). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชิทยาลัย.
โยธิน จันทร์สว่าง. (2552). “สภาพและปัญหาการจัดกิจกรรมส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมนักเรียนในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเลย เขต 1”. (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
รัตนาการ วงศ์ศรี. (2550). การพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมนักเรียน นักศึกษาโรงเรียนลำปางพาณิชยการและเทคโนโลยี จังหวัดลำปาง. ลำปาง: โรงเรียนลำปางพาณิชยการและเทคโนโลยี จังหวัดลำปาง.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: ราชบัณฑิตยสถาน.
ลักขณา สริวัฒน์. (2556). มนุษยสัมพันธ์. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
วนิดา ไหมพรม. (2560). การพัฒนาคุณลักษณะความเป็นคนดีของนักเรียน โดยใช้ “กิจกรรมสร้างสรรค์ 5 ลักษณะ” โรงเรียนตะเครียะวิทยาคม. รายงานการวิจัย. สงขลา: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 16.
วิทยากร เชียงกูล. (2552). จิตวิทยาในการสร้างความสุข. กรุงเทพมหานคร : สํานักพิมพ์สายธาร.
วีระพงศ์ ถิ่นแสนดี. (2550). ความต้องการของครูในการจัดกิจกรรมส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมสำหรับนักเรียน. สมุทรปราการ: ไทยวัฒนาพาณิช.
ศูนย์โรงเรียนคุณธรรม มูลนิธิยุวสถิรคุณ. (2560). คู่มือการจัดกิจกรรมพัฒนาโรงเรียนคุณธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร : สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิสชิ่ง.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แนวทางการพัฒนาและประเมินค่านิยมหลักของคนไทย 12 ประการ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
Donton, K. J. (1989). “Parental practices associated with their children’s Moral lessoning development”. Dissertation abstracts International, 49(4), 3306-A.
Kohlberg, L. (1969). Development of Moral Character and Moral Ideology. In M. T. Hoffman & L. W. Hoffman (Eds.) Review of Child Development Research. Hartford.
Jean, P. (1962). The Moral Judgement of Child. New York: Collier Book.
