วิถีการดำเนินชีวิตผู้สูงอายุตามหลักพุทธธรรม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิถีการดำเนินชีวิตผู้สูงอายุตามหลักพุทธธรรม พบว่า ปัจจุบันประชากรผู้สูงอายุมีแนวโน้มเพิ่มมากขึ้นอย่างมาก สภาพของสังคมไทยและสังคมต่างชาติทั่วโลกไม่ได้ให้ความสำคัญกับผู้สูงอายุ และมีการทอดทิ้งผู้สูงอายุกันมาก การเปลี่ยนแปลงของสังคมในปัจจุบันทำให้วิถีชีวิตของผู้สูงอายุต้องเปลี่ยนแปลงไปตามสภาพที่เป็นอยู่ จึงทำให้เกิดปัญหาทางด้านร่างกาย ด้านจิตใจ ด้านสุขภาพ การใช้ชีวิตของผู้สูงอายุในปัจจุบันส่วนใหญ่มีปัญหาค่อนข้างมาก อันเนื่องมาจากหลายปัจจัย จึงจำเป็นต้องมีแนวทางเพื่อนำมาพัฒนาผู้สูงอายุให้สามารถดำเนินชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างเหมาะสม สิ่งที่ควรคำนึงถึง คือ สุขภาพของผู้สูงอายุ สิ่งที่ช่วยให้ผู้สูงอายุมีความสุขคือ คนในครอบครัว นอกจากนี้คำสอนในทางพระพุทธศาสนา สอนให้รู้จักธรรมชาติของชีวิตให้รู้จักตนเอง พิจารณาแก้ไขตนเองด้วยหลักคำสอนของพระพุทธเจ้าเรียกว่าหลักธรรม โดยการใช้หลักธรรมเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตเรียกว่า ทิฏฐิธัมมิกัตถะ พึงดำรงตนอยู่ในหลักธรรมที่เหมาะสมแก่ตนเอง ใช้การดำเนินชีวิตตามหลักไตรสิกขา นำหลักธรรมมาส่งเสริมและแก้ไขปัญหาวิถีชีวิตของผู้สูงอายุให้เกิดความสงบสุข ร่มเย็น เพื่อเป็นการดับทุกข์ทางกาย ทางจิตใจ ด้านสุขภาพ ก่อให้เกิดความสุขสามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างปกติ
Article Details
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
References
2. พระครูภาวนาโพธิคุณ. (2552). ศึกษาตีความสุขภาวะองค์รวมวิถีพุทธ. วารสารพุทธศาสตร์-ปรัชญาปริทรรศน์, 2(1).
3. พระธรรมกิตติวงศ์. (2550). พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุดศัพท์วิเคราะห์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง.
4. พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2546). ทุกข์สำหรับเห็น แต่สุขสำหรับเป็น (แก่นแท้ของพระพุทธศาสนา). (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: ธรรมสาร จำกัด.
5. พระธรรมสิงหบุราจารย์ (หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม). (ม.ป.ป.). หลักประกันชีวิต ทุกลมหายใจใช้เวลาให้เป็นประโยชน์. กรุงเทพฯ: สถาบันบันลือธรรม.
6. พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2557). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 22). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
7. พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2557). พุทธธรรม (ฉบับปรับปรุงและขยายความ). (พิมพ์ครั้งที่ 39). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
8. พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2549). สุขภาวะองค์รวมแนวพุทธ. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.
9. พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2548). สุขภาวะองค์รวมแนวพุทธ, พุทธจักร, 59(11).
10. มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (มส.ผส.). (2559). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2558. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล, มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (มส.ผส.).
11. ศรีเรือน แก้วกังวาน. (2540). จิตวิทยาพัฒนาการชีวิตทุกช่วงวัย. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
12. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2561). ปี 61 ไทยก้าวสู่สังคมผู้สูงอายุ. เข้าถึงได้จาก https://bangkok-today.com/web/.
13. Phra Brahmagunabhorn (P. A. Payutto). (2016). Psychology in Human Development. The Natural Way. Bangkok: Mahachulalongkornrajavidyalaya University.
14. World Health Organization (WHO). (2014). World Health Statistics 2014. Geneva: WHO.