คุณลักษณะของครูสอนภาษาจีนตามความคิดเห็นของนักเรียนในโรงเรียนขนาดใหญ่ ก จังหวัดนนทบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาคุณลักษณะของครูสอนภาษาจีนตามความคิดเห็นของนักเรียนในโรงเรียนขนาดใหญ่ ก จังหวัดนนทบุรี และ 2) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณลักษณะของครูสอนภาษาจีนตามความคิดเห็นของนักเรียนในโรงเรียนขนาดใหญ่ ก จังหวัดนนทบุรี เป็นการวิจัยเชิงปริมาณมีกลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4-6 ที่ได้รับการเรียนวิชาภาษาจีนในโรงเรียนขนาดใหญ่ ก จังหวัดนนทบุรี จำนวน 114 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ One-Way ANOVA และ Multiple Regression Analysis ผลการวิจัย พบว่า 1) คุณลักษณะของครูสอนภาษาจีนตามความคิดเห็นของนักเรียนในโรงเรียนขนาดใหญ่ ก จังหวัดนนทบุรีในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 4.15) และ 2) ปัจจัยที่มีผลต่อคุณลักษณะของครูสอนภาษาจีนตามความคิดเห็นของนักเรียนในโรงเรียนขนาดใหญ่ ก จังหวัดนนทบุรี ประกอบด้วย ปัจจัยส่วนบุคคลด้านเพศ และระดับการศึกษาที่แตกต่างกันมีผลต่อคุณลักษณะของครูสอนภาษาจีน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และปัจจัยด้านมาตรฐานของครูสอนภาษาจีน ประกอบด้วย ด้านการเรียนการสอนภาษาจีนขั้นพื้นฐาน ด้านวิธีการสอนภาษาจีน ด้านการจัดการเรียนการสอนและการจัดการชั้นเรียน ด้านวัฒนธรรมจีนและการสื่อสารข้ามวัฒนธรรม และด้านจรรยาบรรณวิชาชีพและการพัฒนาวิชาชีพมีผลต่อคุณลักษณะของครูสอนภาษาจีนตามความคิดเห็นของนักเรียนในโรงเรียนขนาดใหญ่ ก จังหวัดนนทบุรีอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยมีอำนาจพยากรณ์ร้อยละ 73.40 (R2 = 0.734)
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). พัฒนาระบบการจัดการเรียนการสอนภาษาจีนในประเทศไทย: กรณีศึกษามหาวิทยาลัยปักกิ่ง สาธารณรัฐประชาชนจีน ในการสอนภาษาจีนให้แก่ชาวต่างชาติ. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
จารุกร จรดล, ภารดี อนันต์นาวี และเจริญวิชญ์ สมพงษ์ธรรม. (2558). สภาพปัญหาและแนวทางการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนวิชาภาษาจีนของโรงเรียนมัธยมศึกษา จังหวัดนนทบุรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 3. วารสารพยาบาลทหารบก, 16(3), 95-104.
นภาลักษณ์ ตั้งอรุณศิลป์. (2559). การสร้างชุดกิจกรรมการเรียนวิชาภาษาจีนขั้นพื้นฐานเพื่อพัฒนาการจำอักษรจีนโดยใช้เทคนิคมอร์ฟฟิ่งร่วมกับการเรียนแบบร่วมมือ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน). คณะศึกษาศาสตร์: มหาวิทยาลัยบูรพา.
นวพร ศรีสุข และยุวารี ยันปรีชาเศรษฐ. (2563). การพัฒนาตัวบ่งชี้สมรรถนะครูสอนภาษาจีน ระดับมัธยมศึกษา. Silpakorn Educational Research Journal, 12(2), 360-375.
จันทร์เพ็ญ ทองดี, กมลทิพย์ ศรีหาเศษ และสุวิมล ติรกานันท์. (2564). การวิเคราะห์องค์ประกอบคุณลักษณะของครูที่ดีในทัศนะของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร, 12(1), 1-12.
นำโชค บุตรน้ำเพ็ชร. (2562). การพัฒนาวิชาชีพครูสอนภาษาจีนในประเทศไทยตามกรอบมาตรฐานครูสอนภาษาจีนระดับสากลของฮั่นปั้น. Walailak Journal of Social Sciences, 12(2), 298-320.
เยาวลักษณ์ วิสุทธิ์สิริ. (2564). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของครูภาษาจีนในมุมมองของนักศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี. วารสารมนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 12(1), 200-211.
สำนักงานจังหวัดนนทบุรี. (2561). ข้อมูลการจัดการศึกษา. นนทบุรี: สำนักงานจังหวัดนนทบุรีกลุ่มงานยุทธศาสตร์และข้อมูลเพื่อการพัฒนาจังหวัด.
สุวรรณ เลียงหิรัญถาวร. (2556). การจัดการเรียนการสอนภาษาจีนในระดับมัธยมศึกษาตอนปลายของโรงเรียนในจังหวัดเชียงใหม่ : รายงานผลการวิจัย มหาวิทยาลัยแม่โจ้. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้
หวางเหิง และฟางฟาง. (2561). ความพึงพอใจของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีน ชั้นปีที่ 3 คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคามที่มีต่อการจัดการเรียนการสอน ณ สาธารณรัฐประชาชนจีน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 14(1), 117-132.
Best, J.W. (1986). Research in Education. (5th ed.). New Jersey: Prentice Hall, Inc.
Rui, H. (2561). การศึกษาเกี่ยวกับบทบาทของครูผู้สอนภาษาจีนในห้องเรียน: กรณีศึกษาโรงเรียนแถบปริมณฑล. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ.
Zhen, L. (2560). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของครูสอนภาษาจีนตามความคิดเห็นของผู้บริหารและครูโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดปทุมธานี. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.