อริยมรรคมีองค์ 8 กระบวนทัศน์การพัฒนาศักยภาพคณะสงฆ์ในเขตอำเภอปรางค์กู่ จังหวัดศรีสะเกษ ผ่านโครงการฝึกอบรมพระนักเทศน์ เพชรปรางค์กู่ รุ่นที่ 1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์ความจําเป็นและความต้องการ 2) ขับเคลื่อนโครงการฝึกอบรม และ 3) ถอดบทเรียนโครงการฝึกอบรมพระนักเทศน์ เพชรปรางค์กู่ รุ่นที่ 1 เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ พื้นที่เชิงปฏิบัติการ คือ วัดปรางค์กู่ ตำบลกู่ อำเภอปรางค์กู่ จังหวัดศรีสะเกษ ขั้นตอนที่ 1 วิเคราะห์สภาพปัญหาที่เกิดขึ้น และความต้องการของคณะสงฆ์ในเขตอำเภอปรางค์กู่ ที่ขาดทักษะด้านพิธีกร และวิธีการแสดงธรรมที่ถูกต้อง ขั้นตอนที่ 2 วางแผน กำหนดรายวิชา และรูปแบบวิธีการสอน รวมถึงแนวทางในการฝึกภาคปฏิบัติที่ถูกต้อง ขั้นตอนที่ 3 ประชุมกลุ่มย่อยกับผู้มีส่วนได้เสีย จำนวน 24 รูป/คน และลงพื้นที่เก็บข้อมูล ประชุมคณะทำงาน ในลักษณะออนไลน์ จำนวน 42 รูป/คน ขั้นตอนที่ 4 การปฏิบัติ มอบหมายงาน ความรับผิดชอบ ประสานงานในเชิงพื้นที่ และขับเคลื่อนกิจกรรมตามรูปแบบที่วางไว้ และขั้นตอนที่ 5 การถอดบทเรียน ประกอบด้วย การสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 19 รูป/คน และการสนทนากลุ่มกับคณะทำงาน และผู้มีจิตสาธารณะพุทธจิตอาสา จำนวน 25 รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา ผลการวิจัย พบว่า 1) คณะสงฆ์อำเภอปรางกู่ ขาดประสบการณ์และองค์ความรู้เกี่ยวกับวิธีการเทศนาที่ถูกต้อง และไม่มีความรู้เกี่ยวกับการเป็นพิธีกร ในงานบุญหรือวันสำคัญต่าง ๆ ทางศาสนา ที่พระสงฆ์ สามเณร สามารถปฏิบัติหน้าที่ในส่วนนี้ได้ 2) การขับเคลื่อนโครงการฝึกอบรมพระนักเทศน์ โดยอาศัยการบูรณาการองค์ความรู้ จากพระวิทยากรที่มีความรู้ ความสามารถ มาทำการถ่ายทอดองค์ความรู้ในทางทฤษฎี รวมถึงการฝึกภาคปฏิบัติ และ 3) การถอดบทเรียน คือ เริ่มต้นจากการนำปัญหาที่พบจากคณะสงฆ์อำเภอปรางกู่ตามที่ได้กล่าวไว้ในข้อ 1)แล้วแสวงหาความรู้ใหม่ สร้างการเรียนรู้ที่แตกต่างจากเดิมโดยเน้นการแก้ปัญหาที่ตรงจุด เพื่อเป็นการสร้างต้นทุนทางความรู้เกี่ยวกับวิชาการเทศนา คือ การสร้างรากฐานในการพัฒนาสติปัญญาและเพิ่มพูนศักยภาพคณะสงฆ์อำเภอปรางกู่ ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาผ่านการแสดงธรรมได้อย่างถูกต้อง ตามหลักสาลิกาป้อนเหยื่อ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
พระปลัดสุรพล นิปุโณ (มุททารัตน์). (2562). การพัฒนาพระนักเทศน์ต้นแบบจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(4), 342-343.
มหาเถรสมาคม. (2564). ระเบียบมหาเถรสมาคมว่าด้วยการเผยเเผ่พระพุทธศาสนา พ.ศ.2564. เข้าถึงได้จาก http://www.tncdb.com/news/regulation/1
มหาเถรสมาคม. (2567). กฎมหาเถรสมาคม (ฉบับที่ 15) พ.ศ. 2535 ว่าด้วยระเบียบการปกครองคณะสงฆ์. เข้าถึงได้จาก https://www.watmoli.com
Thammakhaburi, C. (2016). Human Resource Development According to The Buddhist Guidelines of The Royal Academy Awards. (Doctor of Thesis). Graduate School l: Mahachulalongkornrajavidyalaya University.
Wichai, A. Y. & Sattawatwakul, S. (2016) Personnel development to support the education of Maha Mae Jo College to aim for the ASEAN community. (Research report). Maejo University.
