รูปแบบการพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานของโรงเรียนในเครือข่ายคีรีรัฐนิคม 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา สุราษฎร์ธานี เขต 2
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน 2) สร้างรูปแบบการพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน และ 3) ประเมินประสิทธิผลการใช้รูปแบบการพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน โดยใช้กระบวนการวิจัยและพัฒนา 3 ขั้นตอน ดังนี้ ขั้นที่ 1 ศึกษาสภาพปัญหา กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 97 คน ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา หัวหน้ากลุ่มบริหารงานวิชาการ และครูผู้สอน โดยการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม ขั้นที่ 2 พัฒนารูปแบบการพัฒนาครู โดยยกร่างรูปแบบและคู่มือการใช้รูปแบบ ตรวจสอบความสมเหตุสมผลเชิงทฤษฎีและความเป็นไปได้ โดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบตรวจสอบรูปแบบ ขั้นที่ 3 ประเมินประสิทธิผลการใช้รูปแบบ กลุ่มตัวอย่าง คือ โรงเรียนเป้าหมาย 5 โรงเรียน กลุ่มผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา หัวหน้ากลุ่มบริหารงานวิชาการ และครูผู้สอน รวมทั้งสิ้น 30 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบทดสอบความรู้ แบบประเมินทักษะการจัดการเรียนรู้ และแบบประเมิน ความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสถิติทดสอบที ผลการวิจัย พบว่า 1) สภาพปัญหาการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) รูปแบบการพัฒนาครู มี 4 องค์ประกอบ ได้แก่ หลักการ วัตถุประสงค์ กลไกการดำเนินงาน ประกอบด้วย วิธีการพัฒนาครู 3 ขั้นตอน คือ การอบรมเชิงปฏิบัติการ การนิเทศ และการประเมินผล และขั้นตอนการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์ เป็นฐาน รูปแบบมีความสมเหตุสมผลเชิงทฤษฎีความเป็นไปได้ โดยรวมอยู่ในระดับมาก และ 3) ผลการประเมินประสิทธิผลการใช้รูปแบบการพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน พบว่า 3.1) ด้านความรู้ ผู้เข้ารับการพัฒนามีคะแนนความรู้หลังพัฒนาสูงกว่าก่อนพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 เป็นไปตามสมมติฐานการวิจัย 3.2) ผลการประเมินทักษะการจัดการเรียนรู้ตามรูปแบบโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และ 3.3) ครูผู้สอนมีความพึงพอใจต่อรูปแบบ โดยรวมอยู่ในระดับมาก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564). กรุงเทพฯ : สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.
เกริก ท่วมกลาง และจินตนา ท่วมกลาง. (2555). การพัฒนาสื่อ/นวัตกรรมทางการศึกษาเพื่อเลื่อนวิทยฐานะ. กรุงเทพฯ : สถาพรบุ๊คส์.
ชญาภา น่าบัณฑิต. (2556). รูปแบบการพัฒนาครูด้านกระบวนการสอนคิดอย่างมีวิจารณญาณโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคามเขต 1. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารจัดการการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ทิศนา แขมมณี. (2560). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิริยะ ฤทธิ์ชัยพาณิชย์. (2558). หลักสูตรการสอนเพื่อรับรางวัล 21. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพาณิช จำกัด.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). แนวทางการจัดกระบวนการเรียนรู้ตามจุดเน้นการพัฒนาคุณภาพผู้เรียนทักษะการคิด. กรุงเทพฯ : สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา.
สุชานันท์ วรวัฒนานนท์. (2565). การจัดการเรียนรู้แบบปรากฏการณ์เป็นฐานเพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณและการแก้ปัญหา เรื่องปรากฏการณ์ของโลก และภัยธรรมชาติของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. (การค้นคว้าอิสระการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สุมณฑา จุลชาต (2556). การพัฒนารูปแบบการพัฒนาวิชาชีพแบบร่วมมือโดยเน้นครูเป็นสำคัญเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการคิดวิเคราะห์ของครูโรงเรียนประถมศึกษา. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อุบล หนูฤกษ์. (2563). รูปแบบการพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้โดยใช้การสร้างสรรค์เป็นฐาน โรงเรียนในเครือข่ายเกาะพะงัน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา สุราษฎร์ธานี เขต 1. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
Glickman, C. D. (2004). Supervision and Instruction Leadership: A Development Approach. Boston : Allyn and Bacon.
Valanne, E., Dhaher, R. A., Kylmalahti, R. & Sandholm-Rangell, H. (2017). Phenomenon Based Learning Implemented in Abu Dhabi School Model. International Journal of Humanities and Social Sciences, 9(3), 1-17.
