รูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสานวิธี FUSION PT-SER พัฒนาระบบนิเทศ ติดตาม และประเมินผลการจัดการศึกษาให้มีประสิทธิภาพตามนโยบาย ของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 2
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการนิเทศการศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 2 2) สร้างรูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสานวิธี FUSION PT-SER 3) ทดลองใช้รูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสานวิธี FUSION PT-SER และ 4) ประเมินรูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสานวิธี FUSION PT-SER งานวิจัยนี้เป็นวิจัยและพัฒนา ระยะเวลาดำเนินการวิจัย (1 ตุลาคม 2565–30 กันยายน 2566) มี 4 ระยะ ระยะที่ 1 การศึกษาข้อมูลพื้นฐาน สัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ 7 คน ระยะที่ 2 การสร้างรูปแบบและตรวจสอบคุณภาพของรูปแบบ Focus Group Discussions ผู้เชี่ยวชาญ 9 คน ระยะที่ 3 การใช้รูปแบบ สุ่มด้วยด้วยวิธี Simple Random Sampling โรงเรียนบ้านศาลเจ้าไก่ต่อ ศึกษาผลตามตัวชี้วัดความสำเร็จ ระยะที่ 4 การประเมินรูปแบบ ค่าความเชื่อมั่น IOC = 1 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสรุปข้อมูล แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างแบบประเมิน แบบสะท้อนผล สถิติที่ใช้ คือ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า 1) การนิเทศการศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถม ศึกษานครสวรรค์ เขต 2 ประกอบด้วย 1.1) รวมข้อมูลและสารสนเทศ รวบรวม วิเคราะห์ 1.2) วางแผนการติดตาม ตรวจสอบ ประเมินผล 1.3) รายงานผลการติดตาม ตรวจสอบ ประเมินผล 2) สร้างรูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสานวิธี FUSION PT-SER มี 5 ขั้นตอน ขั้นที่ 1 การวางแผนเตรียมการ ขั้นที่ 2 เครื่องมือนิเทศติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา ขั้นที่ 3 นิเทศ ติดตาม และประเมินผลการจัดการศึกษา ขั้นที่ 4 การวัดผลและประเมินผล ขั้นที่ 5 พัฒนาวิจัยนวัตกรรม 3) การใช้รูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสานวิธี FUSION PT-SER = 4.79, S.D.= 0.05 ระดับมากที่สุด และ 4) ประเมินรูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสานวิธี FUSION PT-SER .1) ประเมินความถูกต้อง
= 4.48, S.D.=0.47 ระดับมาก 4.2) ความเหมาะสม
= 4.54, S.D.= 0.47 ระดับมากที่สุด 4.3) ความเป็นไปได้ในการปฏิบัติ
= 4.43, S.D.=0.42 ระดับมาก 4.4) ความเป็นประโยชน์
= 4.41, S.D.=0.45 ระดับมาก ประเมินความพึงพอใจ
= 4.36, S.D.=0.44 ระดับมาก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กรองทอง จิรเดชากุล. (2550). คู่มือการนิเทศภายในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ : ธาราอักษรบรรจบ.
ธนัฏฐา วุฒิวณิชย์. (2562). รูปแบบการนิเทศที่มีประสิทธิผลต่อการจัดการเรียนการสอนในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนเทศบาล วัดท่าสะต๋อย อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม, 10(2), 45-60.
พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการกระทรวงศึกษาธิการ พ.ศ. 2546. (2546, 7 กรกฎาคม). ราชกิจจานุเบกษา, เล่ม 120, ตอนที่ 58 ก, หน้า 1-36.
วชิรา เครือคำอ้าย และชวลิต ขอดศิริ. (2561). การพัฒนารูปแบบการนิเทศโดยใช้กระบวนการชี้แนะและ ระบบพี่เลี้ยงเพื่อส่งเสริมศักยภาพการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงาน คณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน จังหวัดเชียงใหม่. (รายงานการวิจัย). สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ (วช.) : มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2558). แนวทางการบริหารจัดการหลักสูตรแนวทางการบริหารจัดการหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ : สำนักงานการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สุทธนู ศรีไสย์. (2545). หลักการนิเทศการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรพล พิมพ์สอน. (2557). กลยุทธ์การพัฒนาคุณภาพผู้เรียนของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษามัธยมศึกษา เขต 41. วารสารครุศาสตร์, 42(3), 56-73.
สุรัชดา ภูรับพา. (2564). การพัฒนารูปแบบการนิเทศแบบบูรณาการ เพื่อส่งเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ เชิงรุกของครูโรงเรียนบ้านพุทธรักษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 3. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(6), 222-237.
