พัฒนาการการศึกษาเรื่องพระสุพรรณกัลยาในสังคมไทย
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพัฒนาการการศึกษาพระสุพรรณกัลยาในสังคมไทย ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพจากการศึกษาเอกสารเชิงประวัติศาสตร์และงานวิจัยที่เกี่ยวข้องพระสุพรรณกัลยา โดยนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์เนื้อหา จัดหมวดหมู่ตามประเด็นที่เกี่ยวข้อง สรุปและอภิปรายผลเชิงพรรณนา ผลการวิจัย พบว่า ตลอดระยะเวลา 400 กว่าปีที่ผ่านมาข้อมูลและผลงานวิชาการที่เกี่ยวข้องกับพระสุพรรณกัลยามีอยู่อย่างจำกัดในประวัติศาสตร์ชาติไทย แต่กลับพบว่ามีในพงศาวดารฝั่งพม่าจุดเปลี่ยนสำคัญในการศึกษาเกี่ยวกับพระสุพรรณกัลยาในสังคมไทยเกิดขึ้นในช่วงราวสองทศวรรษ ที่ผ่านมานับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2540 ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ประเทศไทยประสบกับปัญหาวิกฤติเศรษฐกิจ ในช่วงเวลานั้นการศึกษาเรื่องของพระสุพรรณกัลยาได้ขยายตัวจากงานเชิงประวัติศาสตร์และการเมือง ไปสู่ด้านวัฒนธรรม ความเชื่อ เพศสภาวะและสตรีนิยม สัญวิทยาและการพัฒนาท้องถิ่น มีผลให้เรื่องราวของพระสุพรรณกัลยาซึ่งเป็นบุคคลในประวัติศาสตร์ไม่ได้ ถูกหยุดไว้เพียงในอดีต แต่ถูกรื้อฟื้นให้มีชีวิตชีวาขึ้นอีกครั้งในยุคปัจจุบัน กระแสความศรัทธาต่อพระสุพรรณกัลยาได้ขยายตัวอย่างต่อเนื่องและเป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นจากพลังของประชาชนมากกว่าจากการสนับสนุนของภาครัฐ แม้ว่าประวัติศาสตร์ชาติไทยในอดีตจะละเลยการบันทึกเรื่องราวของพระสุพรรณกัลยา แต่การศึกษาเกี่ยวกับพระสุพรรณกัลยาที่เกิดขึ้นอย่างกว้างขวาง ทั้งในแง่วิชาการและในด้านความศรัทธาจากประชาชน ทำให้พระสุพรรณกัลยาได้รับการยกย่องในฐานะวีรสตรีผู้เสียสละจนภาครัฐต้องออกมายอมรับการมีอยู่ของพระองค์อย่างเป็นทางการและเกิดกระบวนการชำระประวัติศาสตร์ขึ้น
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กิตติ วัฒนะมหาตม์. (2553). ตำนานนางกษัตริย์. กรุงเทพฯ : บริษัทสร้างสรรค์บุ๊คส์.
คึกฤทธิ์ ปราโมช. (2544). กฤษฎาภินิหารอันบดบังมิได้. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ดอกหญ้า.
จังหวัดพิษณุโลก. (2564). จังหวัดพิษณุโลก. เข้าถึงได้จาก http://www.phitsanulok.go.th.
ชาตรีเฉลิม ยุคล. (2549). ตามรอยสมเด็จพระนเรศวรมหาราช. กรุงเทพฯ : แพรวสำนักพิมพ์.
ทรงภพ ขุนมธุรส. (2549). ขัตติยนารีในนวนิยายไทยอิงประวัติศาสตร์. (ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ทวีลักษณ์ พลราชม. (2560). ปริทัศน์หนังสือ เรื่อง “ผู้หญิงอยุธยา” สิ่งที่ซุกซ่อนทางประวัติศาสตร์ ความเป็นแม่ ความเป็นเมีย และความเป็นคน. สารอาศรมวัฒนธรรมวลัยลักษณ์, 17(1), 157-164.
เทพมนตรี ลิปพยอม. (2542). พระสุวรรณกัลยา (สุพรรณกัลยา) พัฒนาการของไสยศาสตร์มาสู่นิมิตและความฝันกับการศึกษาประวัติศาสตร์. ศิลปวัฒนธรรม, 20(6), 81-96.
เทศบาลนครพิษณุโลก. (2564). เทศบาลนครพิษณุโลก. เข้าถึงได้จาก https://www.phsmun.go.th/
ธัญวดี กำจัดภัย, ฟ้ารุ่ง มีอุดร และจักรพันธ์ ขัดชุ่มแสง. (2567). สัญญะพระสุพรรณกัลยากับท้องถิ่นนิยมจังหวัดพิษณุโลก. วารสารวิจยวิชาการ, 7(5), 203-216.
ธิดา สาระยา. (2542). คำนำเสนอ ในสุเนตร ชุตินธรานนท์, 2562. พระสุพรรณกัลยา จากตำนานสู่หน้าประวัติศาสตร์. นนทบุรี : สำนักพิมพ์เมืองโบราณ.
ธีรภาพ โลหิตกุล. (2548). ท่องแดนเจดีย์ไพรในพุกามประเทศ. กรุงเทพฯ : แพรวสำนักพิมพ์.
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2545). ก่อนยุคพระศรีอาริย์ ว่าด้วย ศาสนา ความเชื่อ และศีลธรรม. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มติชน.
บินหลา สันกาลาคีรี. (2560). ผู้หญิงอยุธยา. กรุงเทพฯ : เดอะไรท์เตอร์ซีเคร็ท.
ปาริชาติ ไชยชนะ. (2544). กระแสการสื่อสารฟื้นอดีต : ศึกษากรณีพระสุพรรณกัลยาและพันท้ายนรสิงห์. (วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิเทศศาสตร์พัฒนาการ). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ผกามาศ บุญเผือก. (2556). หลักสูตรท้องถิ่นในรายวิชาเฉลิมขวัญสตรีศึกษา วิชาเพิ่มเติม กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม. (อัดสำเนา)
พระครูพิพิธพัฒนานุยุต และพระมหาธนศักดิ์ จินฺตกวี. (2558). สร้อยกัลยา สมเด็จพระสุพรรณกัลยา. (อัดสำเนา)
พลับพลึง คงชนะ. (2543). กระแสศรัทธาพระสุพรรณกัลยา : ปรากฎการณ์ที่สะท้อนปัญหาการเรียนการสอนประวัติศาสตร์. วารสารประวัติศาสตร์, 25(1), 17-28.
พัฒนา กิตติอาษา. (2546). ท้องถิ่นนิยม : การทบทวนทฤษฎีและกรอบแนวคิด. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการสภาวิจัยแห่งชาติ.
พิมาน แจ่มจรัส. (2550). นเรศวรมหาราช สุพรรณกัลยา เอกาทศรถ. กรุงเทพฯ : บริษัทสร้างสรรค์บุ๊คส์.
ภันธกานต์ กิ้มทอง. (2550). ย้อนรอยกรรม ตำนานพระสุพรรณกัลยา ย้อนรอยกรรม ชีวิตต้องสู้เพื่อวีรสตรีที่โลกลืมจากจิตสัมผัส หลวงปู่โง่น โสรโย. นครราชสีมา : สำนักพิมพ์ธัญญพัทธ์.
มิกกี้ ฮาร์ท. (2562). โยเดียกับราชวงศ์พม่า:เรื่องจริงที่ไม่ทีใครรู้. กรุงเทพฯ : สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ.
วรพจน์ แสงกอง. (2564). พระสุพรรณกัลยา. เข้าถึงได้จาก https://www.facebook.com/ search/top?q=พระสุพรรณกัลยา
วันชนะ ทองคำเภา. (2552). ตัวละครพระพี่นางสุพรรณกัลยาณี วีรสตรีทางวัฒนธรรมที่สัมพันธ์กับวาทกรรมประวัติศาสตร์. วรรณวิทัศน์, 9(2009), 26-43.
สมเด็จพระเจ้าพระบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ. (2534). พระราชประวัติสมเด็จพระนเรศวรมหาราช. กรุงเทพฯ : ห้างหุ้นส่วนจำกัดบรรณกิจเทรดดิ้ง.
สมภพ จันทรประภา. (2566). บทละครโทรทัศน์เรื่องพระสุพรรณกัลยา. (อัดสำเนา)
สุเนตร ชุตินธรานนท์. (2550). การเมืองในประวัติศาสตร์ราชสำนัก หงสาวดี-ศรีอยุธยา พระสุพรรณกัลยา จากตำนานสู่หน้าประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ : มติชน.
สุเนตร ชุตินธรานนท์. (2562). พระสุพรรณกัลยา จากตำนานสู่หน้าประวัติศาสตร์. นนทบุรี : สำนักพิมพ์เมืองโบราณ.
สุภาภรณ์ สงวนให้. (2536). เอกสารประกอบการเรียนสังคมศึกษา รายวิชา ส 071 ท้องถิ่นของเรา 1 จังหวัดพิษณุโลก. หมวดวิชาสังคมศึกษา โรงเรียนเฉลิมขวัญสตรี จังหวัดพิษณุโลก. (อัดสำเนา)
เสาวณิต จุลวงศ์. (2549). นวนิยายไตรภาคชุดกษัตริยา การเล่าเรื่องอดีตจากภาพอดีตที่ถูกนําเสนอ. วรรณวิทัศน์, 6(2006), 72–117.
หลวงปู่โง่น โสรโย. (2529). ย้อนรอยกรรม ตำนานพระสุพรรณกัลยา. นครสวรรค์ : โรงพิมพ์นิวเสรีนคร.
อาษา ภาคอารีย์. (2561). ภาพสะท้อนของสตรีที่ปรากฏในเอกสารสมัยอยุธยา. (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Kevin, H. (1999). Localism in Thailand: a study of globalisation and its discontents. Centre for the Study of Globalisation and Regionalisation. Working Paper No. 39/99 University of Warwick.
Taylor, J. (2008). Buddhism and Postmodern Imagining in Thailand the Religiosity of Urban Space. New York : Routledge.