ปัญหาการใช้กฎหมายคุ้มครองแรงงานเพื่อสร้างความเท่าเทียม
คำสำคัญ:
กฎหมายคุ้มครองแรงงาน, ความเท่าเทียม, การพัฒนาที่ยั่งยืนบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์การใช้พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 และกฎหมายที่เกี่ยวข้อง ในบริบทของการส่งเสริมความเท่าเทียมในที่ทำงาน โดยเน้นปัญหาและความท้าทาย
ที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มเปราะบาง ได้แก่ แรงงานหญิง แรงงานเด็ก แรงงานผู้สูงอายุ และแรงงานผู้พิการ ผ่านการวิเคราะห์หลักการของกฎหมาย แนวทางการบังคับใช้ และมาตรการสนับสนุนเชิงนโยบาย ผู้เขียนได้สร้าง
องค์ความรู้ใหม่โดยเชื่อมโยงหลักสิทธิมนุษยชนกับเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development Goals: SDGs) โดยเสนอโมเดล LEEM ซึ่งประกอบด้วย 4 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ กฎหมาย การบังคับใช้ การศึกษา และการประเมิน เพื่อเป็นแนวทางในการพัฒนากฎหมายให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น โมเดลนี้เน้นย้ำ
ถึงความสำคัญของการปรับปรุงกฎหมาย การบังคับใช้กฎหมายอย่างเข้มงวด การให้ความรู้แก่แรงงาน และการประเมินผลอย่างต่อเนื่อง เพื่อสร้างความเท่าเทียมในที่ทำงานและบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน ตอบสนองต่อบริบททางเศรษฐกิจและสังคมที่เปลี่ยนแปลง
ความสำคัญของบทความนี้คือการชี้ให้เห็นความจำเป็นในการพัฒนากฎหมายคุ้มครองแรงงาน
เพื่อสร้างความเท่าเทียมอย่างยั่งยืนในที่ทำงาน และลดความเหลื่อมล้ำอันส่งผลกระทบต่อกลุ่มเปราะบาง แนวคิดในการนำเสนอสะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของการปรับปรุงกฎหมายควบคู่กับการบังคับใช้มาตรการสนับสนุนที่สอดคล้องกับความต้องการของแรงงานในยุคปัจจุบัน
References
United Nations. (2024). Transforming our world: the 2030 Agenda for Sustainable Development. สืบค้นจาก https://sdgs.un.org
Ministry of Foreign Affairs of Thailand. (2566). The Universal Declaration of Human Rights (UDHR). สืบค้นจาก https://humanrights.mfa.go.th
กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน. (2541). พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541. สืบค้นจาก https://www.labour.go.th
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). ข้อมูลรายตัวชี้วัดระดับโลกโดย Sustainable Development Solutions Network (SDSN). สืบค้นจาก https://www.sdgport-th.org
สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย. (2566). ผลกระทบของการห้ามเลือกปฏิบัติทางเพศในการประกาศรับสมัครงานต่อความเท่าเทียมทางเพศในตลาดแรงงาน. สืบค้นจาก https://www.pier.or.th
ศูนย์วิจัยแรงงานแห่งชาติ. (2564). การเลือกปฏิบัติทางเพศในสถานที่ทำงานในประเทศไทย. วารสารวิจัยแรงงาน, 12(2), 45-62.
HREX.asia. (2564). เมื่อเกิดการล่วงละเมิดทางเพศ (Sexual Harassment) ในที่ทำงาน. สืบค้นจาก https://th.hrnote.asia
สุวรรณี, ส. (2566). สิทธิและปัญหาของแรงงานหญิงตั้งครรภ์ในประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์, 35(2), 123-145.
ฉัตรมณี ข้อเพชร. (2553). การเลือกปฏิบัติทางเพศด้านค่าจ้างในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, สาขาเศรษฐศาสตร์, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
SDG Move. (2559). Goal 8: Decent work and economic growth. สืบค้นจากhttps://www.sdgmove.com
กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน. (2542). อนุสัญญาฉบับที่ 182: ว่าด้วยการห้ามและการขจัดรูปแบบ ที่เลวร้ายที่สุดของการใช้แรงงานเด็ก. สืบค้นจาก http://ils.labour.go.th
United Nations Thailand. (2567). Transforming our world: the 2030 Agenda for Sustainable Development. สืบค้นจาก https://sdgs.un.org
Ministry of Labour. (2019). ข้อแนะองค์การแรงงานระหว่างประเทศ ฉบับที่ 190 เรื่องการขจัดความ รุนแรงและการล่วงละเมิดในโลกการทำงาน ค.ศ. 2019. สืบค้นจาก http://ils.labour.go.th
สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาแห่งประเทศไทย (2022). ผลกระทบของการใช้แรงงานเด็กในอุตสาหกรรมต่างๆ. สืบค้นจาก https://ipsr.mahidol.ac.th
สมาคมแรงงานแห่งประเทศไทย. (2563). การบังคับใช้กฎหมายคุ้มครองแรงงานในสถานประกอบการขนาดเล็ก. รายงานการวิจัย, 22-38.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2562). ประเทศไทยกำลังก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ. สืบค้นจาก www.nso.go.th
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2565). การพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development Goals: SDGs)
ตามเป้าหมายการพัฒนาเพื่อความยั่งยืน. สืบค้นจาก https://www.dop.go.th/th/know/15/605
กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน. (2562). รายงานผลการดำเนินงานโครงการพัฒนาศักยภาพแรงงาน สูงอายุ. สืบค้นจาก www.labour.go.th
สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2558). มาตรการทางกฎหมายและช่องว่างทางกฎหมายเกี่ยวกับผู้สูงอายุ. สืบค้นจาก https://cdc.parliament.go.th
กรมสรรพากร. (2561).ประโยชน์จากการจ้างงานคนพิการ. สืบค้นจาก https://www.rd.go.th
กรมสุขภาพจิต. (2550). พระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ. 2550. สืบค้นจากhttps://omhc.dmh.go.th/
ธัญญา สาระ. (2562). การศึกษาแนวทางการพัฒนาการคุ้มครองแรงงานเด็กในประเทศไทย. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสารวิชาการนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
