การพัฒนากฎหมายว่าด้วยพนักงานมหาวิทยาลัย

วิทู โชติรัตน์; ศิวพร เสาวคนธ์

ผู้แต่ง

วิทู โชติรัตน์ หลักสูตรนิติศาสตรมหาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม
ศิวพร เสาวคนธ์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม

คำสำคัญ:

การพัฒนากฎหมาย, พนักงานมหาวิทยาลัย, อายุเกินหกสิบปีบริบูรณ์ขึ้นไป

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มุ่งศึกษาปัญหาเกี่ยวกับการพัฒนากฎหมายว่าด้วยพนักงานมหาวิทยาลัย ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) แนวคิด ทฤษฎี หลักการเกี่ยวกับพนักงานมหาวิทยาลัย (2) กฎหมายเกี่ยวกับพนักงานมหาวิทยาลัยของระหว่างประเทศ ต่างประเทศและประเทศไทย (3) วิเคราะห์ปัญหาเกี่ยวกับพนักงานมหาวิทยาลัย (4) แนวทางแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายเกี่ยวกับพนักงานมหาวิทยาลัย ทั้งนี้ โดยใช้วิธีดำเนินการวิจัยเชิงคุณภาพ รูปแบบวิธีการวิจัยทางเอกสาร

ผลการศึกษาพบว่า พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษา พ.ศ. 2547 และที่แก้ไขเพิ่มเติม หมวด 9 มาตรา 65/1 และมาตรา 65/2 กำหนดให้อำนาจไว้ โดยให้แต่ละมหาวิทยาลัย
มีสิทธิในการออกข้อบังคับของตน ร่างพระราชบัญญัติระเบียบการบริหารงานบุคคลในสถาบันอุดมศึกษา
พ.ศ. .... ส่วนที่ 4 มาตรา 64 ถึงมาตรา 72 กำหนดเรื่องกฎเกณฑ์การบริหารงานบุคคลของพนักงาน
ในสถาบันอุดมศึกษาไว้ ซึ่งยังขาดกฎเกณฑ์เกี่ยวกับคำนิยามของพนักงานมหาวิทยาลัยซึ่งมีอายุเกินหกสิบปีบริบูรณ์ขึ้นไป คุณสมบัติการบรรจุเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย ระยะเวลาสัญญาจ้าง และการดำเนินการทางวินัยของบุคคลที่มีอายุเกินหกสิบปีบริบูรณ์ขึ้นไป ส่งผลให้การบริหารงานบุคคลของมหาวิทยาลัยขาดความ
เป็นมาตรฐาน เปิดช่องให้เกิดการใช้ดุลยพินิจอย่างไม่เป็นธรรม เอื้อประโยชน์ให้แก่พวกพ้อง และนำไปสู่ความเหลื่อมล้ำในการปฏิบัติต่อบุคลากร ความไม่มั่นคงในสถานภาพของผู้ที่มีอายุเกินหกสิบปีบริบูรณ์ขึ้นไป
ขาดความโปร่งใสในระบบการจ้างงาน และไม่มีบทกำหนดเกี่ยวกับการดำเนินการทางวินัยแก่บุคคลเหล่านี้
ที่มีสถานภาพไม่ชัดเจน

ดังนั้น ในการวิจัยนี้จึงเสนอให้มีกฎหมายเฉพาะเกี่ยวกับการจ้างบุคคลที่มีอายุเกินหกสิบปีบริบูรณ์
ขึ้นไปเข้าปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัย ซึ่งประกอบด้วยเนื้อหาสำคัญดังนี้ (1) คำนิยาม (2) คุณสมบัติการบรรจุเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย (3) ระยะเวลาสัญญาจ้าง และ (4) การดำเนินการทางวินัย

เอกสารอ้างอิง

วัชราภรณ์ ทวีกุล, สัญญา เคณาภูมิ และยุภาพร ยุภาศ. (2558). บทบาทของมหาวิทยาลัยในกระบวนทัศน์ความเป็นประชาคมอาเซียน. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์. 2(3), น. 121.

บุญยกร พนมอุปการ. (2566). การศึกษาสภาพสถานะทางกฎหมายของพนักงานมหาวิทยาลัยสายวิชาการในมหาวิทยาลัยราชภัฏเขตภาคใต้. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม. 13(1), น. 222.

เบญจพร พึงไชย. (2558). การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในทัศนะของบุคลากร สถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. 4(1), น. 52.

นาวิน นิลแสงรัตน์, สรายุทธ์ เศรษฐขจร และวิชาญ สาคุณ. (2562). การพัฒนาภาวะผู้นําเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารมหาวิทยาลัยในภาคกลาง. วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ. 7(2), น. 500.

นงนุช ศรีสุข. (2563). บทบาทของสภามหาวิทยาลัยในการกากับดูแลผู้บริหารมหาวิทยาลัยเพื่อมุ่งสู่หลักธรรมาภิบาล. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย. 12(2), น. 139.

มาลินี คาเครือ. (2554). คุณภาพชีวิตการทำงานของอาจารย์มหาวิทยาลัยในกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร : สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. 23.

พงษ์มนัส ดีอด, พระมหาวิไลศักดิ์ ปญฺญาวโร และพระครูปลัดสุรวุฒิ แสงมะโน. (2564). การเปรียบเทียบนโยบายการจ้างงานผู้สูงอายุ ของต่างประเทศและประเทศไทย. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 8(4), น. 238-239.

เสาวณีย์ มณีวงศ์. (2559). ปัญหาเกี่ยวกับสัญญาจ้างบุคลากรภาครัฐ ศึกษากรณีมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ (วิทยานิพนธ์ปริญญานิติศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. 78.

ศศิธร ปั้นก้อง และ วัชรินทร์ ชาญศิลป. (2562). ความพึงพอใจของพนักงานมหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐมต่อโครงการกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก. 33(3), น. 165.

สิงหา พนมรักษ์. (2564). การเริ่มต้นการดำเนินการทางวินัยและโทษทางวินัยของพนักงานในสถาบันอุดมศึกษา ตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย. 4(1), น. 23.

สุภาวดี มาศบาง. (2566). แนวทางการจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะอาชีพฐานชุมชนโดยวิทยาลัยชุมชน. หลักสูตรการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร. 55.

บุษบงค์ วงษ์พันทา. (2560). แนวทางการพัฒนาบุคลากรสายสนับสนุนของมหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา. วารสารสารสนเทศ. 16(2). น. 119-120.

กำชัย ลายสมิต. (2529). เคนส์กับการวิพากษ์ทฤษฎีการจ้างงานนีโอคลาสสิก. วารสารอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. 9(2), น. 35-37.

อภินันท์ ศรีศิริ. (2566). สัมพันธภาพของหลักทางนิติศาสตร์สิทธิมนุษยชนและความสมดุลใหม่กับการวิจัยในมนุษย์. วารสารนิติศาสตร์และสังคมท้องถิ่น. 7(1), น. 180.