การจัดการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนาด้วยปาฏิหาริยธรรมเทศนา
Main Article Content
บทคัดย่อ
พระพุทธศาสนาได้รับการยอมรับโดยทั่วไปว่าเป็นศาสตร์แห่งการศึกษาอย่างแท้จริง เพราะให้ความสำคัญกับการเรียนรู้ของมนุษย์ และมีหลักการสำคัญที่เอื้อต่อการพัฒนาและช่วยส่งเสริมมนุษย์ทุกคนไปสู่ความสมบูรณ์แบบในชีวิตโดยอาศัยการฝึกหัดหรือศึกษาเรียนรู้เป็นพื้นฐานสำคัญ บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอการจัดการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนาด้วยปาฏิหาริยธรรมเทศนาซึ่งเป็นนวัตกรรมการเพื่อให้เข้าถึงวิชาพระพุทธศาสนาต้องเลือกให้เหมาะสมกับเนื้อหา การใช้สื่อการสอนจะยึดตามหลักปาฏิหาริย์ 3 คือ 1) อิทธิปาฏิหาริย์ คือ การแสดงฤทธิ์ได้เป็นอัศจรรย์ เพื่อให้เขาเข้าใจธรรมะเปรียบได้กับสื่อเสมือน หรือสื่อสามมิติ และโฮโรแกรมในปัจจุบัน 2) อาเทศนาปาฏิหาริย์ คือ การทายใจ รอบรู้กระบวนของจิต บอกสภาพของจิต ความคิด อุปนิสัยได้ถูกต้อง 3) อนุสาสนีปาฏิหาริย์ คือ สื่อบุคคล เพราะบุคคลเป็นเหตุแห่งศรัทธาจากบุคคลอื่นได้
Article Details
References
พระธรรมปิฏก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2540). เรื่องเหนือสามัญวิสัย อิทธิปาฏิหาริย์-เทวดา.
กรุงเทพมหานคร : สหธรรมิก.
พระมหาเอกชัย วิสุทฺโธ (โครตรสุนทร). (2564). พุทธวิธีในการสอนสังคมศึกษาในศตวรรษที่ 21.
วารสาร Journal of Buddhist Education and Research : JBER. 7(2) (พฤษภาคม-
สิงหาคม): 300-310.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วศิน อินทสระ และ ไชย ณ พล. (2538). พุทธศาสนาในยุคโลกาภิวัตน์ การประกาศธรรม
สู่โลกกว้าง. กรุงเทพมหานคร : สถาบันธรรมาธิปไตย.