พฤติกรรมการป้องกันตนเองจากการเสพยาบ้า ของนักเรียนช่วงชั้นที่ 3 โรงเรียนในกลุ่มเครือข่ายพร้าว 1 สานักงานเขตพื้นที่ การศึกษาเชียงใหม่ เขต 2

ผู้แต่ง

  • กฤชเพชร ชัยเพ็ญ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

พฤติกรรมการป้องกัน, การเสพยาบ้า

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบระดับพฤติกรรมการป้องกันตนเองจากการเสพยาบ้า พร้อมทั้งกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ นักเรียนช่วงชั้นที่ 3 โรงเรียนในกลุ่มเครือข่ายพร้าว 1 สานักงานเขตพื้นที่การศึกษาเชียงใหม่ เขต 2 ซึ่งกาลังเรียนอยู่ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2555 เป็นผู้ตอบแบบสอบถาม จานวน 265 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่า t–test และ F – test
ผลการวิจัยพบว่า 1) พฤติกรรมการป้องกันตนเองจากการเสพยาบ้า โดยรวมทั้ง 3 ด้านมีค่าแปลผลอยู่ในระดับมาก 2) นักเรียนช่วงชั้นที่ 3 ที่มี เพศ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาคเรียนที่ผ่านมา (ระดับเกรดเฉลี่ย) และสถานศึกษา ต่างกัน มีพฤติกรรมการป้องกันตนเองจากการเสพยาบ้า โดยรวมทั้ง 3 ด้านแตกต่างกัน แต่นักเรียนช่วงชั้นที่ 3 ที่มี อายุ และระดับการศึกษา ต่างกัน มีพฤติกรรมการป้องกันตนเองจากการเสพยาบ้า โดยรวมทั้ง 3 ด้าน ไม่แตกต่างกัน

References

จิรวัน เทียนทองดี. (2542). พฤติกรรมการป้องกันสารเสพย์ติดของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษา เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ).

ปิยะพันธ์ ภัทรพงศ์สินธุ์, (2553). สถิติคดีอาญาสถานีตารวจภูธรอาเภอพร้าว. เชียงใหม่: สถานีตารวจภูธรพร้าว.

พนม เกตุมาน. (2535). สุขใจกับลูกวัยรุ่น. กรุงเทพฯ: แปลนพับลิชชิ่ง จากัด.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2019-05-31