การศึกษาวิเคราะห์ความงามของหอโหวด 101 จังหวัดร้อยเอ็ด ตามหลักสุนทรียศาสตร์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาประวัติ พัฒนาการและการสร้างหอโหวด 101 จังหวัดร้อยเอ็ด 2) ศึกษาความงามในทางสุนทรียศาสตร์ และ 3) ศึกษาวิเคราะห์ความงามของหอโหวด 101 ตามหลักสุนทรียศาสตร์ การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพภาคสนาม โดยศึกษาจากคัมภีร์พระพุทธศาสนา เอกสารทางวิชาการ และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ประชากรผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 20 รูป/คน เครื่องมือวิจัยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึก แล้วนำเสนอผลการวิจัยด้วยวิธีการวิเคราะห์เชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า
1. ประวัติ พัฒนาการและการสร้างหอโหวด 101 จังหวัดร้อยเอ็ด พบว่า ชื่อที่มาของหอคอยแห่งใหม่ในประเทศไทยแห่งนี้ มาจาก “โหวด” เครื่องดนตรีพื้นบ้านอีสาน ซึ่งเป็นเครื่องดนตรีประจำจังหวัดร้อยเอ็ด ได้รับแรงบันดาลใจการสร้างโดย นายบรรจง โฆษิตจิรนันท์ นายกเทศมนตรีเมืองร้อยเอ็ด หอโหวด 101 ตั้งอยู่กลางเมืองในสวนสมเด็จพระศรีนครินทร์ร้อยเอ็ด ก่อสร้างในระหว่างปี พ.ศ. 2560 - พ.ศ. 2563
2. ความงามในทางสุนทรียศาสตร์ พบว่า เป็นศาสตร์ที่ว่าด้วยเรื่องของความงาม ที่ว่าด้วยความงามและสิ่งที่งามทั้งในงานศิลปะและในธรรมชาติ โดยศึกษาประสบการณ์ คุณค่าความงามและมาตรฐานในการวินิจฉัยว่า ความงามคืออะไร โดยใช้ 4 ทฤษฎี เป็นหลักเกณฑ์ตัดสินความงามของหอโหวด 101 ได้แก่ 1) ทฤษฎีอัตนัยนิยม 2) ทฤษฎีปรนัยนิยม 3) ทฤษฎีสัมพัทธนิยม และ 4) ทฤษฎีอุบัติการณ์ใหม่
3. ความงามของหอโหวด 101 ตามหลักสุนทรียศาสตร์ พบว่า ทฤษฎีอัตนัยนิยม ความงามและการรับรู้ความงามขึ้นอยู่กับจิตของแต่ละบุคคล ทฤษฎีปรนัยนิยม ความงามมีอยู่โดยตัวเอง มิให้ใครมาให้ค่าเชิงตัดสินความงามใดๆ ทฤษฎีสัมพัทธนิยม คุณค่าความงามมิได้มีอยู่ในตัวเอง แต่คุณค่าความงามทำให้ผู้พบเห็นเกิดการรับรู้ความงามขึ้นในจิตของแต่ละบุคคลเอง ทฤษฎีอุบัติการณ์ใหม่ คุณค่าขึ้นอยู่กับชุมชน สังคม ศาสนา เป็นต้น ดังนั้น หอโหวด 101 จึงถูกสร้างสรรค์เป็นวัตถุ เกิดเป็นความงาม ที่มีความโดดเด่นสะดุดตาของผู้พบเห็น