การประกอบสร้างและการพัฒนามนุษย์จากเรื่องเล่าความรักในละครชายรักชาย

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์เนื้อหา แนวคิดและกลวิธีการใช้ภาษาจากเรื่องเล่าชายรักชายในละครโทรทัศน์ 2) วิเคราะห์การพัฒนามนุษย์จากเรื่องเล่าชายรักชายในละครโทรทัศน์ ข้อมูลที่ใช้วิเคราะห์ คือ เรื่องเล่า 3 เรื่อง ในเว็บไซต์ lineTV.me คือ เดือนเกี้ยวเดือน รุ่นพี่ และพี่ว้ากตัวร้ายกับนายปี 1 ซึ่งเคยนำเสนอเป็นละครโทรทัศน์มาก่อน ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา การสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้างจากผู้ที่เคยชมละครทั้ง 3 เรื่อง จำนวน 10 คน และใช้ทฤษฎีเรื่องเล่า การประกอบสร้าง และ        การพัฒนามนุษย์ นำผลวิเคราะห์มาจัดหมวดหมู่แล้วเสนอรายงานแบบพรรณนาวิเคราะห์ประกอบภาพและตาราง 

ผลการศึกษาพบว่า เรื่องเล่าชายรักชายใช้การประกอบสร้างเนื้อหาที่เป็นลักษณะร่วมของทั้ง 3 เรื่อง คือ การแอบชอบรุ่นพี่ รักสามเส้า การหึงหวง การง้องอน และการปกปิดความรัก ส่วนลักษณะต่างกัน คือ                  การใช้ความรุนแรง  การไม่ยอมรับของครอบครัวและสังคม ลักษณะดังกล่าวไม่ต่างจากเนื้อหาของชายรักหญิง ยกเว้น การไม่ยอมรับของครอบครัวและสังคมของชายรักชาย การประกอบสร้างแนวคิด พบแนวคิดการไม่ยึดติดเพศ ความรักของชายรักชายไม่ต่างชายรักหญิง และการยอมรับของครอบครัวและสังคมนำไปสู่ความสุข               การประกอบสร้างการใช้วัจนภาษา เช่น ใช้คำ “แอบชอบ” “หึง” “ขอโทษ” เพื่อให้สอดคล้องกับเนื้อหา       การใช้คำ “กู/มึง” ของพระเอกที่ใช้กับนายเอกเป็นการสร้างอัตลักษณ์ให้ต่างจากตัวละครเกย์ ตุ๊ด ในเรื่องเล่าอื่น ส่วนอวัจนภาษามีทั้งสัมผัสภาษา เช่น การจูบ กอด และจับมือ มุ่งสื่อเนื้อหาให้ไม่ต่างจากคู่รัก ชายหญิง วัตถุภาษา เช่น เกียร์เป็นสัญญะของคณะวิศวกรรมศาสตร์และริสแบนด์ที่ตัวละครเอกมอบให้กันสื่อถึงความรักและผูกพันเป็นอัตลักษณ์ของตัวละครชายรักชาย ด้านการพัฒนามนุษย์ซึ่งได้จากการวิเคราะห์ วิจารณ์และตีความจากเรื่องเล่าและการสัมภาษณ์ที่พบทั้ง 3 เรื่อง ถือเป็น “ตัวบท” ที่แสดงปฏิสัมพันธ์กับผู้อ่าน ผู้ชม ด้วยการคิดวิเคราะห์วิจารณ์ เพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งทางปัญญาให้รู้เท่าทัน “ตัวบท” ที่ประกอบสร้างขึ้นที่ไม่ได้สื่อสารอย่างตรงไปตรงมา เช่น ชายรักชายเป็นเรื่องธรรมชาติดุจเดียวชายรักหญิง เรื่องของสิทธิและ         การเลือกที่จะเป็นตามความพึงใจของตนและเรื่องคุณค่าและความเท่าเทียมของมนุษย์ ซึ่งการคิดวิเคราะห์วิจารณ์นี้เป็นเครื่องมือสำคัญในการเสริมสร้างคุณลักษณ์ของมนุษย์ในศตวรรษที่ 21 ในแง่ที่รู้เท่าทัน     “ตัวบท” ของเรื่องเล่า