Bacillus cereus Contamination from Thai Fermented Rice Noodles (Khanom Jeen) in Wet Markets, Bangkok
Keywords:
Bacillus cereus, Fresh Food Markets, Thai Fermented Rice NoodlesAbstract
Foodborne pathogen contamination remains a major worldwide and national health concern. The primary objective of this research was to investigate a the total bacterial count and Bacillus cereus contamination in 50 samples of Thai fermented rice noodles (Kanom Jeen) offered for sale in 10 fresh markets in Bangkok. The provided samples will be cultivated and examined using standard microbiological laboratory techniques. Descriptive statistics including number, percentage, and range were used to present the data.
Results indicated that the total bacterial count in the Kanom Jeen samples ranged from 2.5x103 to 5.7x106 CFU/g, and contamination with Bacillus cereus was found in 12 of the samples (24.0%), with a maximum contamination level of 290 CFU/g in all of them. The findings of this study encourage relevant organizations to recognize the value of monitoring and surveillance of potentially contaminated risky foods, which can be applied as information to control and prevent the future spread of illnesses that have an adverse impact on community health.
Downloads
References
กรมควบคุมโรค. (2565). กรมควบคุมโรค เตือนประชาชน ช่วงนี้ระวังป่วย"โรคอาหารเป็นพิษ". ค้นเมื่อ 10 พฤษภาคม 2566, จาก https://www.nationtv.tv/news/378857623.
กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์. (2556). DMSc F 2001: วิธีตรวจวิเคราะห์ Bacillus cereus ในอาหาร. ใน วิธีมาตรฐานสำหรับการวิเคราะห์อาหาร เล่มที่ 1. (น. 111-130). นนทบุรี: กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข.
กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์. (2557). DMSc F 2014: วิธีตรวจวิเคราะห์จำนวนจุลินทรีย์ หรือแบคทีเรีย ทั้งหมดในน้ำและน้ำแข็งโดยวิธี pour plate และspread plate. ใน วิธีมาตรฐานสำหรับการวิเคราะห์อาหาร เล่มที่ 2. (น. 187-192). กรุงเทพฯ: สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์. (2560). เกณฑ์คุณภาพทางจุลชีววิทยาของอาหารและภาชนะสัมผัสอาหาร ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2560). กรุงเทพฯ: บริษัทพีทู ดีไซน์ แอนด์ พริ้นท์ จำกัด.
กิจจา จิตรภิรมย์, จันทร์จิรา ปินไชย, วิชุดา จันทะศิลป์, บุญส่ง ไข่เกษ, และปิยะรัตน์ จิตรภิรมย์. (2559). การปนเปื้อนและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการปนเปื้อน สแตปฟิโลคอคคัส ออเรียส และบาซิลลัส ซีเรียส จากซูชิตามร้านค้าแผงลอยบางแห่งในกรุงเทพมหานคร. ก้าวทันโลกวิทยาศาสตร์, 16(2), 39-55.
กลุ่มงานคุ้มครองผู้บริโภคด้านอาหาร กองสุขาภิบาลอาหาร สำนักอนามัย. (2564). การศึกษาความปลอดภัยในการบริโภคขนมจีนน้ำยาในพื้นที่กรุงเทพมหานคร. ค้นเมื่อ 10 พฤษภาคม 2566, จากhttp://foodsanitation.bangkok. go.th/assets/uploads/document/document/20210122_ 59875.pdf.
ณัฐพร จันทร์ฉาย. (2558). การผลิตขนมจีนเส้นหมักด้วยหัวเชื้อบริสุทธิ์ของ ชุมชนบ้านแม่ยางโพธิ์ อำเภอร้องกวาง จังหวัดแพร่. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 3(2), 141-149.
พรพรรณ พัวไพบูลย์. (2561). การพัฒนาขนมจีนแป้งหมักด้วยกล้าเชื้อแบคทีเรียกรดแลคติกผลิตแบคเทอริโอซิน และประสิทธิภาพการยับยั้งเชื้อ Bacillus cereus ที่ปนเปื้อนในขนมจีน. รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
วิไลวรรณ หงอกพิสัย, ทิพย์วรรณ ปริญญาศิริ, อพัชชา จินดาประเสริฐ, วริพัส อารีกุล, และอดิศร เสวตวิวัฒน์. (2555). การศึกษาคุณภาพและความปลอดภัยของขนมจีน. วารสารวิทยาศาสตร์ มศว, 28(1), 122-134.
ศสินี แสงสว่าง, และดาริวรรณ เศรษฐีธรรม. (2556). การประยุกต์ใช้ระบบวิเคราะห์อันตรายและวิกฤต (HACCP) ในการบวนการผลิตขนมจีนกรณีศึกษาอำเภออุบลรัตน์ จังหวัดขอนแก่น. KKU Journal of Public Health Research, 6(1), 163-172.
สำนักยุทธศาสตร์และประเมินผล. (2556). ร่างแผนการบริหารราชการกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2556-2560. ค้นเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ 2565, จาก https://thaipublica.org/wp-content/uploads/2016/07/ plan-กรุงเทพฯ-2556-2560.pdf.
สำนักอาหาร สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา. (2555). ข้อกำหนดการใช้วัตถุเจือปนอาหารตามมาตรฐานทั่วไปสำหรับวัตถุเจือปนอาหารของโคเด็กซ์ (General Standard for Food Additives: GSFA 2012). (น. 62-146). นนทบุรี : มปท.
Arnesen, L. P. S., Fagerlund, A., & Granum, P. E. (2008). From soil to gut: Bacillus cereus and its food poisoning toxins. FEMS Microbiology Reviews, 32(4), 579-606.
Bottone, E. J. (2010). B. cereus, a volatile human pathogen. Clinical Microbiology Reviews, 23(2), 382-398.
Buchanan, R. L., & ONI, R. (2012). Use of Microbiological Indicators for Assessing Hygiene Controls for the Manufacture of Powdered Infant Formula. Journal of Food Protection, 75(5), 989-997.
Eric, A. J. (1990). Foodborne diseases. London: Academic Press, Inc.
Fenlon, D. R. (1999). Listeria monocytogenes in the natural environment. In Ryser, E. T., & Marth, E. H. (Eds.), Listeria, listeriosis and food safety (2nd ed.). (pp. 21-37). New York: Marcel Dekker Inc.
Granum, P. E. (1997). Bacillus cereus. In Doyle, M., Beuchat, L., & Montville, T. (Eds.), Fundamentals in Food Microbiology. (pp. 327-336). Washington, DC: ASM Press.
Granum, P. E., & Lund, T. (2006). Bacillus cereus and its food poisoning toxins. FEMS Microbiology Letters, 157(2), 223-228.
Hölzel, C. S., Tetens, J. L., & Schwaiger, K. (2018). Unraveling the Role of Vegetables in Spreading Antimicrobial-Resistant Bacteria: A Need for Quantitative Risk Assessment. Foodborne Pathogens and Disease, 15(11), 671-688.
Jackson, S. G, Goodbrand, R. B., Ahmed, R., & Kasatiya, S. (1995). B. cereus and Bacillus thuringiensis isolated in a gastroenteritis outbreak investigation. Letters in Applied Microbiology, 21(2), 103-105.
Kotiranta, A., Lounatmaa, K., & Haapasalo, M. (2000). Epidemiology and pathogenesis of Bacillus cereus infections. Microbes and Infection, 2(2), 189-198.
Kramer, J. M., & Gilbert, R. J. (1989). Bacillus cereus and other Bacillus species. In Doyle, M. P. (Ed.), Foodborne Bacterial Pathogens. (pp. 21-50). New York: Marcel Dekker Inc.
Martinez, S., Borrajo, R., Franco, I., & Carballo, J. (2007). Effect of environment parameter on growth Kinetics of Bacillus cereus (ATCC 7004) after mild heat treatment. International Journal of Food Microbiology, 117(2), 223-227.
Mengistu, D. A., & Tolera, S. T. (2020). Prevalence of Microorganisms of Public Health Significance in Ready-to-Eat Foods Sold in Developing Countries: Systematic Review and Meta-Analysis. International Journal of Food Science, DOI: 10.1155/2020/8867250
Narayan, P., et al. (2017). Prevalence of foodborne pathogens in food from selected African countries - A meta-analysis. International Journal of Food Microbiology, DOI: 10.1016/j.ijfoodmicro.2017.03.002
Nguyen, A. T., & Tallent, S. M. (2019). Screening food for Bacillus cereus toxins using whole genome sequencing. Food Microbiology, 78, 164-170. DOI: 10.1016/j.fm.2018.10.008
Økstad, O. A., & Kolstø, A-B. (2011). Genomics of Bacillus species. In Wiedmann, M., & Zhang, W. (Eds.), Genomics of Foodborne Bacterial Pathogens. (pp. 29-53). New York: Springer.
Pirttijärvi, T. S. M., Andersson, M. A., & Salkinoja-Salonen, M. S. (2000). Properties of Bacillus cereus and other bacilli contaminating biomaterial-based industrial processes. International Journal of Food Microbiology, 60(2-3), 231-239.
Rosenkvist, H., & Hanson, A. (1995). Contamination profiles and characterization of Bacillus species in wheat bread and raw materials for bread production. International Journal of Food Microbiology, 26(3), 353-363.
Todd, E. C. D. (1996). Worldwide Surveillance of Foodborne Disease: the Need to Improve. Journal of Food Protection, 59(1), 82-92.
Uchimura, T. (1998). Microorganism and its role on fermented rice noodle (Khanom Jeen) of Thailand. JSPS-NRCT Symposium Chiang Mai University, Chiang Mai, Thailand.
Ultee, A., & Smid, E. J. (2001). Influence of carvacrol on growth and toxin production by Bacillus cereus. International Journal of Food Microbiology, 64(3), 373-378.
Valero, M., Fernandez, P. S., & Salmeron, M. C. (2003). Influence of pH and temperature on growth of Bacillus cereus in vegetable substrates. International Journal of Food Microbiology, 82(1), 71-79.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of BSRU-Research and Development Institute
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความ ข้อความ ภาพประกอบ และตารางประกอบที่ลงพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นตามเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใดๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์เพียงผู้เดียว
