The Effect of Computer Assisted Instruction of Shock and Resuscitation on Learning Outcome and Satisfaction of Second year Naval Rating Students in the Academic year 2018
Keywords:
Computer Assisted Instruction, Shock and Resuscitation, Learning Outcome, SatisfactionAbstract
The purposes of this experimental research were to 1) compare the learning outcome and 2) satisfaction of second year Naval Rating Students after using computer assisted instruction with shock and resuscitation. The population were 52 second year naval rating students of Naval Operational Medicine School in the Academic year 2018. All participants were selected by simple random sampling and were randomized to the control group (n = 26) and experimental group (n = 26). The research tools were computer assisted instruction of shock and resuscitation, achievement test and satisfaction questionnaire. Data were analyzed using descriptive statistics and independent t-test. The Major finding were as follows: 1. Post-test of the learning outcome of using computer assisted instruction (= 11.27, S.D. = 2.39) was higher than using normal study (
= 9.85, S.D. = 2.81) at 0.05 level of significant. (t = 1.96, p<.05) 2. The students who learned with computer assisted instruction on shock and resuscitation had high satisfaction level (
= 4.26, S.D. = 0.65).
References
กิดานันท์ มลิทอง. (2548). เทคโนโลยีการศึกษาและนวัตกรรม. กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์.
จรีพรรณ ปิยพสุนทรา. (2545). การพัฒนาบทเรียนโปรแกรมแบบสาขาเรื่องมลพิษทางน้ำสำหรับนักเรียนช่วงชั้นประถมศึกษา 4-6. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จิตต์ระพี บูรณศักดิ์, ปิยะนันท์ ลิมเรืองรอง และฤดี ปุงบางกะดี่ (2557). ผลของการใช้คอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่องการตรวจครรภ์ ต่อความรู้ ทักษะการตรวจครรภ์ และความพึงพอใจของนักศึกษาพยาบาล. วารสารพยาบาลทหารบก. 15(3), 361-370.
จินตนา ดำเกลี้ยง. (2553). ผลการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง การเย็บแผลต่อความรู้ ทักษะการปฎิบัติและความพึงพอใจของนักศึกษาพยาบาล. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. 18(1), 56-67.
ถนอมพร เลาหจรัสแสง. (2542). คอมพิวเตอร์ช่วยสอน. กรุงเทพฯ: วงกลมโปรดักชั่น.
ทัศนา จรจวบโชค. (2551). การเปรียบเทียมผลสัมฤทธิ์จากการเรียนซ่อมเสริมระหว่างบทเรียนโปรแกรมแบบสาขาและบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนวิชาคณิตศาสตร์ เรื่องการบวกการลบจำนวนเต็ม. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปกร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สุวียาสานสน์.
ประภาทิพย์ อัคคะปัญญาพงศ์. (2559). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน โดยใช้สถานการณ์ปัญหาเป็นฐาน เพื่อสร้างเสริมความสามารถในการคิดวิเคราะห์เรื่อง มงคลชีวิต วิชาพระพุทธศาสนาสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ปริญญา อินทรา. (2556). การสร้างและหาประสิทธิภาพบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่องวงจรอิเล็กทรอนิกส์เบื้องต้น สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2535). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพฯ: สหมิตรออฟเซท.
แผนกศึกษา. (2560). ใบรายงานผลการเรียน ยศ.5. กรุงเทพฯ: โรงเรียนนาวิกเวชกิจ ศูนย์วิทยาการ กรมแพทย์ทหารเรือ.
พรพิชิต สุวรรณศิริ. (2556). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนวิชา การประเมินสภาพ (Assessment) สำหรับนักเรียนหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูงเวชกิจฉุกเฉิน ชั้นปีที่ 1. กรุงเทพฯ: โรงเรียนนาวิกเวชกิจ ศูนย์วิทยาการ กรมแพทย์ทหารเรือ.
พร้อมพรรณ สัชชานนท์ และประนอม รอดคำดี. (2558). ผลของการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนในระบบการพยาบาลสนับสนุนและให้ความรู้ต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยเด็กวัยเรียนโรคหัวใจพิการแต่กำเนิด. วารสารพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 27(2),48-59
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2543). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
ภรณ์พิชชา ธรรมมา. (2557). การใช้สื่อบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (CAI) เพื่อเพิ่มผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักเรียนระดับชั้นปวช.1/15 ที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำในรายวิชาวิทยาศาสตร์ เรื่อง ตารางธาตุและพันธะเคมี. (ประกาศนียบัตรบัณฑิต). นนทบุรี: วิทยาลัยเทคโนโลยีปัญญาภิวัฒน์.
มนัสนันท์ พิมพินิจ. (2555). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่องวันสำคัญทางพุทธศาสนาสำหรับนักศึกษาที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน วิทยาลัยราชสุดา มหาวิทยาลัยมหิดล. Veridian E-Journal. 5(1), 271-282.
โรส ภักดีโต, นันทกา สวัสดิพานิช และราตรี สัณฑิติ. (2013). ผลของบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเรื่อง การพยาบาลผู้ป่วยเด็กที่ได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำ ต่อความรู้และการตัดสินใจทางคลินิกของนักศึกษาพยาบาล. วารสารวิจัยสุขภาพและการพยาบาล. 29(1), 110-120.
วาริน แซ่ตู. (2553). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่องระบบคอมพิวเตอร์ วิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบางบ่อวิทยาคม. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ฉะเชิงเทรา: มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
วุฒิชัย ประสานสอย. (2547). บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน : นวัตกรรมเพื่อการศึกษา. กรุงเทพฯ: วี.เจ.พริ้นติ้ง.
สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ. (2557). หลักเกณฑ์ เงื่อนไข เกณฑ์และวิธีการรับรององค์กรและหลักสูตรการศึกษาหรือฝึกอบรมผู้ปฏิบัติการและการให้ประกาศนียบัตรหรือเครื่องหมายวิทยฐานะแก่ผู้นำการศึกษาหรือฝึกอบรม. กรุงเทพฯ: เอ็น พี เพรส.
สมชาย วรัญญานุไกร. (2552). การศึกษาเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนผ่านเว็บกับการสอนปกติ เรื่อง เทคนิคการคิดค้นคืนสารสนเทศเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: ภาควิชาบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์ คณะมนุษย์ศาสตร์
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อรทัย โสมนรินทร์ และทองปาน บุญกุศล. (2559). ผลของการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่องการตรวจช่องอกต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความพึงพอใจของนักศึกษาพยาบาล. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี กรุงเทพ. 32(2), 94-104.
อนุโรจน์ นันทิวัตถพงศ์, ทวีศักดิ์ จินดานุรักษ์ และชำนาญ เชาวกีรติพงศ์. (2555). การเปรียบเทียบผลของวิธีสอนด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์ผ่านเครือข่ายกับวิธีสอนปกติ ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และความคงทนในการเรียนรู้ เรื่อง อิเล็กทรอนิกส์เบื้องต้น ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนเบตง “วีระราษฎร์ประสาน”จังหวัดยะลา. ใน การประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ครั้งที่ 2. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
Bloom.B.S., Krathwohl, D.R., & Masia,B.B. (1964). Taxonomy of educational objectives; the classification of educational goals. HandbooK II: Affective domain. London : Longman Group.
Downloads
Published
Issue
Section
License
The author has the sole responsibility for the material published in RTNA Journal of Social Sciences, Humanities, and Education, which the editorial team may not agree on that material.
RTNA Journal of Social Sciences, Humanities, and Education owns the copyright of the text, the illustration, or other material published in the journal. No parts or the whole of the material published may be disseminated or used in any form without first obtaining written permission from the academy.
