Health literacy and behavioral health personnel retirement of the Royal Thai Navy

Authors

  • Benjapak Sanghuaiprai St Theresa International College
  • Kittipat Sanghuaiprai ์Naval Medicine Department
  • Upsorn Chanvithitkul St Theresa International College
  • Sumonta Mangmee St Theresa International College

Keywords:

Health Literacy, Behavioral Health, Personnel Retirement

Abstract

Health literacy and behavioral health of retired person were part of this research. The topic of the research was guidelines for developing elderly health service systems of the Royal Thai Navy. The objective of this study aimed to examine the health status which were health literacy and health behavior of retirement. The target groups were 323 naval officers retired in 2020 from 39 departments and they were allocated proportionally. General analysis had been done statistically which were frequency, percentage distribution and the correlation was analyzed by correlation statistics. The results showed as the followings. Regarding BMI index, 41.49 percent, most of retired people, had a body mass index in the obesity level at BMI 25 - 29.9, and 29.41 percent were overweight with BMI 23.0 - 24.9. Regarding diseases, top three congenital diseases were hyperlipidemia, blood pressure and diabetes. The critical result showed that it was very important for giving health cognition to retired people. 214 people, 68.98 percent, needed health service assistance, 221 people the most retired people, 66.25 percent, wanted to receive health services in hospitals. For overall retired people, 68.42 percent was health communication self-management and media literacy and 68.44 percent was at a fair level.
For low score analysis regarding health communication about 58.99 percent of study groups, the correct discrimination decision according to the principle behavioral health had an overall score accounted for 80.26 percent at an excellent level. The overall health literacy and the overall health behavior score according to the behavioral health principle were adequate which were 70.21 and 73.16 percent scores, respectively. Regarding the relationship between health literacy, Health behaviors according to the behavioral health principles and quality of life was statistically significant positive correlation (r=.407) at the .01 level. The relationship between overall health literacy according to the behavioral health and quality of life was low positive correlation (r=.239) with a statistical significance at the .01 level. Lastly, the relationship between the behavioral health and quality of life, there was very low positive correlation (r = .182) with statistical significance at the .01 level.

 

References

กระทรวงสาธารณสุข. กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. กองสุขศึกษา. (2561). กลยุทธ์การเสริมสร้างความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพ. กรุงเทพฯ: สามเจริญพานิชย์ (กรุงเทพ).

ขวัญเมือง แก้วดำเกิง และดวงเนตร ธรรมกุล. (2558). การเสริมสร้างความรอบรู้ด้านสุขภาพในประชากรผู้สูงวัย. วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 9(2), 1-8.

เขมิกา สมบัติโยธา. (2561). พฤติกรรมสุขภาพและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุใน อ.เชียงยืน จ.มหาสารคาม. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 38(1), 18-59.

นพวรรณ แกมคา และจิราพร เกศพิชญวัฒนา. (2563). ความรู้ด้านสุขภาพของผู้สูงอายุที่เข้าร่วมชมรมผู้สูงอายุและศูนย์การเรียนรู้ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารประชากรศาสตร์, 36(2), 40-57.

เพ็ญประภา เบญจวรรณ. (2558). การเตรียมความพร้อมก่อนเกษียณอายุ. วารสารวิทยาลัยเทคนิคนราธิวาส มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 2(1), 82-92.

ภูวนันท์ วิพุธานุพงษ์. (2560). การพัฒนาคุณภาพชีวิตข้าราชการเกษียณ ทร. เอกสารวิจัย โรงเรียนเสนาธิการทหารเรือ. นครปฐม: กรมยุทธศึกษาทหารเรือ.

วิชุดา ทัศแก้ว และชนินทร์ เจริญกุล. (2560). การจัดบริการสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุตามประกาศกระทรวงกลาโหม พ.ศ. 2554. วารสารราชพฤกษ์, 15(2), 35-43.

วิมลรัตน์ บุญเสถียร และอรทัย เหรียญทิพยะสกุล. (2563). ความรอบรู้ด้านสุขภาพ. APHEIT Journal of Nursing and Health, 2(1), 1-19.

ศันศินีณ์ พิณเนียม. (2565). แนวทางการเตรียมความพร้อมก่อนเกษียณอายุราชการของข้าราชการ กรมแพทย์ทหารเรือ. วารสารสหวิทยาการ สังคมศาสตร์และการสื่อสาร, 5(2), 134-142.

สุวัฒน์ มหัตนิรันดร์กุล และคณะ. (2541). เปรียบเทียบแบบวัดคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลก ชุด 100 ตัวชี้วัดและ26 ตัวชี้วัด. เชียงใหม่: โรงพยาบาลสวนปรุง.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2556). รายงานประจำปี พ.ศ 2556. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2555). การสำรวจประชากรผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2554. กรุงเทพฯ: สำนักสถิติสังคม สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

Prasartkul, P., Thaweesit, S., & Chuanwan, S. (2019). Prospects and Contexts of Demographic Transitions in Thailand. Journal of Population and Social Studies, 27(1), 1-22. DOI: 10.25133/JPSSv27n1.001.

World Health Organization. (2014). Global status report on noncommunicable diseases 2014. Geneva: World Health Organization.

Yaffe, K., Weston, A. L., Blackwell, T., & Krueger, K. A. (2009). The metabolic syndrome and development of cognitive impairment among older women. Archives of neurology, 66(3), 324-328.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd ed.). New York: Harper and Row.

Downloads

Published

27-07-2023