Power Relations between the State and Islam in Modern Society: A Case Study of Chiang Mai Islamic Organization Administration
Main Article Content
Abstract
This article studies power relations between the state and Islam in modern society, focusing on a case study of Chiang Mai Provincial Islamic Council (CMPIC) administration. Qualitative research was done with primary and secondary data collected and analyzed. Results were that the CMPIC was established in 1949 after the political transformation of Thailand in 1932. Bureaucratically, the state announced a royal decree on religious patronage to Islam in 1945 and a royal act on Islamic Masjids in 1947, followed by a royal act on administration of Islamic organizations in 1970. The Chiang Mai Governor, as representative of the Department of Provincial Administration, Ministry of Interior, was legally authorized to accept the Imam (Islamic leader), Kateb (preacher of the Mosque), and Bilan (person who declares the prayer according to set times). In addition, a Mosque Islamic Committee was founded to register provincial reports and submit annual work results to the CMPIC every March. Meanwhile, the CMPIC negotiated with the state to grant Chiang Mai Muslims more social space. This phenomenon may be seen procedurally as due to the Imam, accorded legal and traditional authority despite being elected by a Muslim membership and accepted by the state organization as legal authority. Nevertheless, Imamship in Chiang Mai Muslim society reflected family or kinship ties, demonstrating traditional authority found also in modern Chiang Mai provincial society. These authorities coexisted through CMPIC operations.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
There is no charge for paper processing and publication. Once the paper is under peer-review process, however, if the paper is withdrawn for any reason the author will be responsible for the expense of 3,000 Baht occurred in the review process.
References
Abercrombie, N., Hill, S., & Turner, B. S. (2006). The Penguin Dictionary of Sociology (5th ed.). London: Penguin Books.
Chulalongkorn University, Islamic Center of Thailand & Institute of Middle East Studies and Muslim Worlds. (1987). ประเทศไทยกับโลกมุสลิม [Thailand and Muslim World]. Bangkok: The War Veterans Organization of Thailand.
Coser, L. A. (1994). แนวความคิดทฤษฎีทางสังคมวิทยา ตอน แมกซ์ เวเบอร์ [Sociological Concept and Theory of Max Weber]. Translated by Kosripohn, A. Bangkok: Thammasat University Press.
Division of Islamic Organization and Haji Affairs Promotion. (2020, February 20). สถิติจำนวนมัสยิดที่จดทะเบียนจัดตั้ง [Statistics for Register Mosques]. Retrieved March 15, 2021, from https://www.cicot.or.th/th/news/detail/312/3.
Doncha-Um, D. (2018). Burmese Migrant Domestic Workers: Tactics of Negotiation of Muslim Female Domestic Workers in the Chang Klan Community of Chiang Mai, Thailand. Chiang Mai: Chiang Mai University Press.
Gilquin, M. (2005). The Muslims of Thailand. Translated by Smithies, M. Chiang Mai: Silkworm Books.
Jampaklay, A., Sakulsri, T. & Prasith-hima, A. (2012). มุสลิมในประเทศไทย: ชายขอบหรือเพียงแค่แตกต่าง? [Muslims in Thailand: Marginalised or Merely Different?]. In Vajanasara, K. & Archavanitkul, K. (eds.), ประชากรชายขอบและความเป็นธรรมในสังคมไทย [Marginalised Population and Social Justice in Thai Society] (87 - 104). Nakhon Pathom: Institute for Population and Social Research, Mahidol University.
Jisawad, W. (2020). ความไว้วางใจทางการเมืองของคณะกรรมการอิสลามประจำจังหวัด ในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ที่มีต่อการบริหารราชการส่วนภูมิภาค [The Political Trust of the Islamic Committee in the Three Southern Border Provinces on Provincial Administration]. Humanities and Social Sciences Journal, Ubon Ratchathani Rajabhat University, 11(2), 164 - 177.
Kamjorn, S. (2020). การจัดการกองทุนซะกาตสมัยใหม่กับการจัดสวัสดิการสังคมในชุมชนมุสลิม จังหวัดเชียงใหม่ [Modern Zakat Fund Management and Social Welfare Provision in the Muslim Communities Chiang Mai Province]. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติด้านอิสลามศึกษาและมุสลิมศึกษา ครั้งที่ 5 ประจำปี 2564 [The 5th National Conference on Islamic and Muslim Studies 2021] (114 - 129). Pattani: Faculty of Islamic Sciences, Prince of Songkla University, Pattani Campus.
Kosem, S. (2008). Socio-Economic Development in Southeast Asia: A Case Study of the Marginality of Burmese Labourers in the Chang Klan Community in Chiang Mai. In Socio-Economic Development and Cooperation in Southeast Asia Symposium (1 - 11). Oita: Faculty of Economics, Oita University, Japan.
Maluleem, J., Amonthat, K. & Trichot, P. (1996). ไทยกับโลกมุสลิม: ศึกษาเฉพาะกรณีชาวไทยมุสลิม [Thai and Muslim World: A Case Study of Thai Muslims]. Bangkok: Institute of Asian Studies, Chulalongkorn University.
Muller, D. M. & Steiner, K. (2018). The Bureaucratisation of Islam in Southeast Asia: Transdisciplinary Perspectives. Journal of Current Southeast Asian Affairs, 37(1), 3 - 26.
National Statistical Office. (2020). การสำรวจสภาวะทางสังคม วัฒนธรรม และสุขภาพจิต พ.ศ. 2561 [The 2018 Survey on Conditions of Society, Culture, and Mental Health]. Bangkok: National Statistical Office.
Office of Chiang Mai Provincial Islamic Council. (2014). มุสลิมเชียงใหม่: ประวัติความเป็นมาและเป็นไป [Chiang Mai Muslims: Historical Background]. Bangkok: Tanapress.
Office of Chiang Mai Provincial Islamic Council. (2021). แบบรายงานผลการปฏิบัติงานคณะกรรมการอิสลามประจำจังหวัดเชียงใหม่ ประจำปี พ.ศ. 2563 [Practice Report of Chiang Mai Provincial Islamic Council in 2020]. Chiang Mai: Office of Chiang Mai Provincial Islamic Council.
Pasutarnchat, P. (2010). รัฐกับศาสนา: บทความว่าด้วยอาณาจักร ศาสนจักร และเสรีภาพ [State and Religion: An Article of Kingdom, Church and Freedom] (3rd ed.). Bangkok: Siam.
Saylaman, A. (2015). มาตรการทางกฎหมายในการส่งเสริมกิจการศาสนาอิสลามในประเทศไทยตามพระราชบัญญัติการบริหารองค์กรศาสนาอิสลาม พ.ศ. 2540 [Legal Measures Promoting Islamic Affairs in Thailand Based on the Royal Act Concerning the Administration of Islamic Organizations, B.E. 2540 (1997)]. (Doctoral thesis, Ramkhamhaeng University).
Setthamalinee, S. (1997). ศาสนาอิสลาม [Islam]. In Channgam, S. (ed.), มรดกศาสนาเชียงใหม่ ภาค 1: ประวัติและพัฒนาการศาสนาในเชียงใหม่ [The Religious Heritage of Chiang Mai part one: Historical and Religious Development in Chiang Mai] (109 - 169). Chiang Mai: Nopburi Kanphim.
Setthamalinee, S. (2007). การปรับเปลี่ยนอัตลักษณ์ของชาวมุสลิมยูนนานในภาคเหนือของประเทศไทย [The Transformation of Chinese Muslim Identities in Northern Thailand]. Journal of Social Sciences, Chiang Mai University, 19(2), 23 - 58.
Setthamalinee, S. (ed.). (2011). มุสลิมในภาคเหนือของประเทศไทย: ประวัติความเป็นมาและวิถีวัฒนธรรม [Muslims in Northern Thailand: Historical and Cultural Background]. Chiang Mai: Krongchang Printing.
Soonthornpasuch, S. (1977). Islamic Identity in Chiengmai City: A Historical and Structural Comparison of Two Communities. (Doctoral thesis, University of California, Berkeley).
Taweesak, S. (2018). รัฐกับศาสนา: ศีลธรรม อำนาจ และอิสรภาพ [State and Religion: Morality, Power and Freedom]. Bangkok: Siamparitut.
Thai Health Promotion Foundation, Well-being Foundations for Muslim Thais. (2014). สำมะโนประชากรมุสลิม พ.ศ. 2553 ภาคเหนือ [The 2010 Muslim Population Census: Northern Region]. Bangkok: Thai Health Promotion Foundation.
Weber, M. (1947). The Theory of Social and Economic Organization. Translated by Henderson, A. M. & Parsons, T. Illinois: The Free Press.
Interviewees
Abdullah (Pseudonym). (2021, February 25). Chinese Muslim. President of Chiang Mai Provincial Islamic Council.
Barkat (Pseudonym). (2020, October 28). Bengali Muslim. Chiang Mai Provincial Islamic Council.
Barkat (Pseudonym). (2021, April 2). Bengali Muslim. Chiang Mai Provincial Islamic Council.
Daniel (Pseudonym). (2021, March 5). Chinese Muslim. Chiang Mai Provincial Islamic Council and Imam of Darul Aman Mosque (Pseudonym).
Emran (Pseudonym). (2021, March 31). Pathan Muslim. Chiang Mai Provincial Islamic Council.
Faheem (Pseudonym). (2021, March 10). Bengali Muslim. Consultant of Chiang Mai Provincial Islamic Council and Imam of Al-Mubarraz Mosque (Pseudonym).
Ibrahim (Pseudonym). (2021, February 19). Chinese Muslim. Chiang Mai Provincial Central Mosque Islamic Committee (Pseudonym).
Omar (Pseudonym). (2021, February 23). Bengali Muslim. Al-Mubarraz Mosque Islamic Committee (Pseudonym).
Yusuf (Pseudonym). (2021, March 4). Bengali Muslim. Nurul Islam Mosque Islamic Committee (Pseudonym).