การศึกษาเปรียบเทียบสันโดษในพระพุทธศาสนาเถรวาทกับศาสนาเต๋า
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสันโดษในพระพุทธศาสนาเถรวาทกับศาสนาเต๋า ซึ่งงานวิจัยนี้ เป็นการศึกษาข้อมูลเชิงเอกสาร แล้วนำมาวิเคราะห์ถึงความเหมือนและต่างกัน โดยวิธีวิจัยเชิงเอกสาร ผลการวิจัยพบว่า สันโดษทั้งพระพุทธศาสนาเถรวาทและศาสนาเต๋ามีความเหมือนกันคือ สอนให้ศาสนิกของตนคือรู้จักมมัธยัสถ์ อดออม พอใจตามมี ยินดีตามได้เท่าความสามารถของตนหามาได้ ส่วนที่ความต่างกันนั้น ทางพระพุทธศาสนาเถรวาทเน้นไปที่พระสงฆ์เป็นหลัก เพื่อให้พอใจในปัจจัย 4 ส่วนคฤหัสถ์ให้สันโดษในอาชีพ เต๋าเน้นไปที่ให้บุคคลในสังคมให้รู้จักมัธยัสถ์ อดออมเพื่อดำเนินชีวิต
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
References
จำนงค์ ทองประเสริฐ. (2515). ปรัชญาประยุกต์ชุดจีน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แพร่พิทยา.
ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงฆ์ ษัฏเสน. (2530). คัมภีร์เต๋าฉบับสมบูรณ์พร้อมอรรถกถา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สยาม.
ทองหล่อ วงศ์ธรรมา. (2538). ปรัชญาจีน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์โอ.เอส.พิ้นติ้งเฮ้าส์.
เทวฤทธิ์ ศรีไชยพล. (2563). “การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดเรื่องความสุขของปรัชญาลัทธิ์เต๋า”. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์. 2563; 2(1): 17-27.
บุรินทร์ ศรีสมถวิล (2564). “พุทธ” “เต๋า” “ขงจื่อ” เสมือนหนึ่งเดียว? ใน “ห้องสิน” วรรณกรรมเอกสมัยราชวงศ์หมิง. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. 2564; 21(2): 117-156.
ปานทิพย์ ศุภนคร. (2525). ปรัชญาจีน. กรุงเทพมหานคร: ศรีเมืองการพิมพ์.
พจนา จันทรสันติ. (2525). วิถีแห่งเต๋า. พิมพ์ครั้งที่ ๕. กรุงเทพมหานคร: เคล็ดไทยการพิมพ์.
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ราชบัณฑิต. (2548). พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุดคำวัด. กรุงเทพมหานคร: วัดราชโอรสาราม, 2548.
พระธรรมโสภณ (ฟื้น ปาสาทิโก). (2519). สันโดษทำให้ไทยล้าหลังหรือ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ไทยเกษม.
พระมหาจรัญ วิจารณเมธี. (2541). การศึกษาวิเคราะห์ปรัชญาเรื่องสันโดษในพระพุทธศาสนาเถรวาท. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ. (2547). หนังสือมงคลชีวิต 38 ประการ ฉบับทางก้าวหน้า. ปทุมธานี: วัดพระธรรมกาย.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ลำดวน ศรีมณี. (2548). จริยธรรมและจริยศาสตร์ตะวันออก. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สหธรรมิก.
วชิรญาณวโรรส, สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยา. (2522). วินัยมุขเล่ม 2. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
สามารถ มังสัง. (2557). ความสันโดษที่มาแห่งความพอเพียง. กรุงเทพมหานคร: ม.ป.พ.
สุชน ประวัติดี. (2562). รูปแบบการพัฒนาความสันโดษในกระบวนการเสริมสร้างพฤติกรรมจิตสังคมของเยาวชน. วารสารมหาจุฬาวิชาการ. 2562; 6(2): 31-45.
สุวรรณา สถาอานันท์. (2548). กระแสแห่งปรัชญาจีนข้อโต้แย้งเรื่องอำนาจและจารีต. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Fung Yu-Lan. (1964). A Short History of Chinese Philosophy. New Yok: The Macmillian Co.,.
Pierra. (2565). ทุจริต. สืบค้นเมื่อวันที่ด 20 มกราคม 2565 จาก http://www.oknation.net/blog/pierra.
Pierra. (2565). สันโดษ. สืบค้นเมื่อวันที่ด 20 มกราคม 2565 จาก www.oknation.net/blog/pierra.