การศึกษาประสิทธิผลของชุมชนการเรียนรู้วิชาชีพด้วยการศึกษาชั้นเรียนร่วมกับการโค้ชเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดเชิงรุกที่ส่งเสริมความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรมสำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัย เรื่อง การศึกษาประสิทธิผลชุมชนการเรียนรู้วิชาชีพด้วยการศึกษาชั้นเรียนร่วมกับการโค้ชเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดเชิงรุกที่ส่งเสริมความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรม สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษา วัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาประสิทธิผลของชุมชนการเรียนรู้วิชาชีพฯ ได้แก่ 1) พัฒนาการของครูด้านความสามารถในการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดเชิงรุก 2) ความคิดเห็นของครูหลังการเข้าร่วมชุมชนการเรียนรู้วิชาชีพ 3) ความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรมของนักเรียนหลังการใช้ชุมชนการเรียนรู้วิชาชีพ และ 4) ความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อการใช้การจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดเชิงรุก กลุ่มเป้าหมาย คือ ครู 13 คน และนักเรียน 116 คน มาจากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบประเมินความสามารถในการจัดการเรียนรู้เชิงรุก แบบประเมินความสามารถในการแบบสัมภาษณ์ความคิดเห็นของครู แบบประเมินความสามารถในการสร้างนวัตกรรม และแบบสอบถามความคิดเห็นของนักเรียน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ร้อยละ และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1) ครูมีพัฒนาการด้านความสามารถในการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดเชิงรุกสูงขึ้น 2) ความคิดเห็นของครูพึงพอใจต่อชุมชนการเรียนรู้วิชาชีพฯที่ส่งเสริมให้ครูได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกันซึ่งเป็นผลดีต่อการพัฒนาวิชาชีพสู่ผู้เรียน 2) ความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรมของนักเรียนอยู่ในระดับมาก และ 4) ความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อการใช้การจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดเชิงรุกอยู่ในระดับมาก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
ปรณัฐ กิจรุ่งเรือง, อรพิน ศิริสัมพันธ์, ดวงหทัย โฮมไชยะวงศ์, วิลาพัณย์ อุรบุญนวลชาติ, และสิริกมล หมดมลทิน. (2561). กลยุทธ์การยกระดับคุณภาพการศึกษาโดยการพัฒนาชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพครู. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 11(3), 3564-3579.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2558). วิธีวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 9). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ไมตรี อินทร์ประสิทธิ์. (2560, 27 พฤษภาคม). การจัดการเรียนการสอนด้วยวิธีการแบบเปิด (Open Approach) [เอกสารนำเสนอ]. การประชุมสัมมนาชุมชนนักวัดและประเมินผลการศึกษาขึ้นพื้นฐานแห่งประเทศไทย. กรุงเทพฯ, ประเทศไทย.
วิชัย วงษ์ใหญ่, และมารุต พัฒผล. (2560). กระบวนทัศน์การโค้ชเพื่อเสริมสร้างทักษะการสร้างสรรค์ และนวัตกรรม. กรุงเทพฯ: จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.
_______ . (2562). การพัฒนาทักษะสร้างสรรค์นวัตกรรม. กรุงเทพฯ: ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้.
ศุภวรรณ สัจจพิบูล. (2560). แนวคิดการนิเทศเพื่อพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 37(1), 203-222.
สํานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2558). ทิศทางของแผนพัฒนา เศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). สืบค้น เมื่อวันที่ 17 ธันวาคม 2562. จากhttp://www.sukhothai.go.th/mainredcross/7I.pdf
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
สุวิมล สพฤกษ์ศรี. (2562). ชุมชนการเรียนรู้วิชาชีพโดยผสมผสานเทคโนโลยีเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการจัดการเรียนรู้โดยใช้ศิลปะเป็นฐานที่ส่งเสริมความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรมของนักเรียนระดับประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาเอก: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
DuFour, R. (2007). Professional Learning Communities: A Bandwagon, an Idea Worth Considering, or Our Best Hope for High Levels of Learning?. Middle School Journal, 39(1), 4-8.
DuFour, R., & Eaker, R. (1998). Professional Learning Communities at Work: Best Practices for Enhancing Student Achievement. Bloomington IN: National Educational Service.
