Academic Leadership of School Administrators under the Yala Primary Education Service Area Office 2

Main Article Content

Phra Vutichai Sooksavat
Arisra Boonrat

Abstract

This Article aimed to study 1) Academic Leadership of School Administrators under the Yala Primary Education Service Area Office 2 2) to compare academic leadership of school administrators under the Yala Primary Educational Service Area Office 2, classified by experience and the size of the school. The sample group includes Teachers under the Yala Elementary Education Service Area Office, District 2, were 293 people. The sample size was determined using Krejcie & Morgan tables. The class was randomly assigned according to the school size by using the method to compare the number of teachers in each school. The samples were then a simple random sampling method. The instrument used was a 5-level estimation scale questionnaire with a confidence value of .978. The statistics used the percentage, mean, standard deviation and F-test. The research results were found that:


  1. Academic Leadership of School Administrators under the Yala Primary Educational Service Area Office 2, in overall and in terms of aspects, it was at a high level. When considering each aspect, it was found that it was at a high level in all aspects as well. sorted in descending order is to evaluate the teacher's teaching student learning evaluation Planning for the development of professional advancement of teachers Perspectives and trends in curriculum change and organizing programs for children with special needs, respectively.

  2. Teachers with different working experiences have opinions on academic leadership of educational institution administrators, overall and in terms of perspectives and trends in curriculum changes student learning evaluation and organizing programs for children with special needs. There was a statistically significant difference at the .001 level for teachers' teaching evaluation. The planning for teacher professional advancement was statistically different at the .01 level.

  3. Teachers who work in educational institutions of different sizes have opinions on academic leadership of educational institution administrators, overall and in all aspects. There was a statistically significant difference at the .001 level.

Article Details

Section
Research Articles

References

กิตติวรรณ แสนโท. (2556). การศึกษาภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูโรงเรียนในสังกัดเทศบาลนครระยอง จังหวัดระยอง. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.

เกตุสุดา กิ้งการจร. (2560). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 4. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาซาการบริการการศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโสยีราชมงคลธัญบุรี, ปทุมธานี.

จรูญกลิ่น มาตาชาติ. (2562). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีผลต่อการดำเนินการประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานีเขต 4. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, อุบลราชธานี.

จิราภา ทิศวงศ์ และชวลิต เกิดทิพย์. (2561). ภาวะผู้นำทางวิชาการที่ส่งผลต่อการบริหารจัดการเรียนรวมของผู้บริหารโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี ปีที่ 29 ฉบับที่ 3 กันยายน - ธันวาคม 2561, 114.

จุฑาทิพยั ชัยบัณฑิต. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษากับความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ในโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 16. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. (การบริหารการศึกษา). ชลบุรี: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2553). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพฯ: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

ณิชาวรณัฐ ชองดี. (2563). การศึกษาภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนในอำเภอวังเหนือ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลำปางเขต 3. การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเองการศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยพะเยา, พะเยา.

ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2555). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพฯ.

พรชัย ธนปารมีกุล. (2555). ภาวะผู้นำทางวิชาการของครูในโรงเรียนมัธยมศึกษา สหวิทยาเขตเบญจสิริ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. สารนิพนธ์ กศ.ม. การบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

พิชญาภา สอนสร้อยทอง และทินกร พูลพุฒ. (2562). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน อำเภอแม่วงก์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 2. วารสารวิจัยวิชาการ มหาวิทยาลัยเจ้าพระยา ปีที่ 2 ฉบับที่ 2 พฤษภาคม-สิงหาคม 2562, 51-52.

วิศวะ ผลกอง. (2562). ภาวะผู้นำทางวิชาการในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการการศึกษา มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์, กรุงเทพฯ.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายะลา เขต 2. (2564). ข้อมูลเกี่ยวกับเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายะลา เขต 2. สืบค้นเมื่อ วันที่ 20 ตุลาคม 2564, จาก https://www.yala2. go.th/ 2021/index.php

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือการประเมินสมรรถนะครู.กรุงเทพมหานคร: ม.ป.ท.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2552). สรุปผลการดำเนินงาน 9 ปี ของการปฏิรูปการศึกษา (พ.ศ. 2542-2551). กรุงเทพฯ: วี.ที.ซี. คอมมิวนิเคชั่น.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), pp. 607-610.

Seyfarth, J. T. (1999). The principal: new leadership for new challenger. New Jersey: Prentice-Hall.