Educational risk management of small schools under Songkhla Primary Educational Service Area office 1
Main Article Content
Abstract
This research aims to study administration and guidelines for educational risk management in small educational institutions under the Office of Songkhla Primary Educational Service Area 1. This process uses mixed Methods research. The samples were divided into 2 groups: administrators and teachers determine the sample by using a table. Krejcie & Morgan,'s a total of 265 people were sampled, then stratified random sampling was used, classified by districts in Songkhla primary educational service area office 1, and the samples were randomized by simple random sampling and a sample of 5 qualified persons using a specific sample group selection method. The results of the study found that;
- Educational risk management and every aspect is at the highest level in descending order is financial risk. Compliance Risk Strategic Risk and operational risks.
2. The guidelines for educational risk management can be summarized as solving the problems of small schools in a concrete manner as a national agenda. Training should be provided to provide in-depth understanding of the long-term development of small schools. The budget allocation system of small schools should be reviewed, but the workload is comparable to that of other schools. It should use participatory management from all sectors, parent sectors, and people's sectors to support the allocation of teacher manpower in accordance with small schools. allocate digital technology learning materials Administrators should use leadership to drive school development. Seeking knowledge through education from electronic media, consulting lawyers, staff, etc
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
References
ขวัญญานันท์ แก้วนุชธนาวัชร. (2559). การบริหารจัดการความเสี่ยงในการทำงานของโรงเรียนมัธยมศึกษาในอำเภอท่าใหม่ จังหวัดจันทบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
ขวัญแก้ว จันทรัตน์.(2561). การบริหารความเสี่ยงทางการศึกษาของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายะลา เขต 3. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่, สงขลา.
เจริญ ศรีแสนปาง. (2556). การพัฒนาระบบการบริหารความเสี่ยงในโรงเรียนประถมศึกษา.วิทยานิพนธ์ กศ.ด. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
ธัญญารัตน์ สายใหม่. (2560). การบริหารความเสี่ยงของโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาจังหวัดปทุมธานี. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
นฤมล บินหะยีอาวัง. (2553). ความคิดเกี่ยวกับการบริหารความเสี่ยงในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม เขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
น้ำทิพย์ ม่วงปลอด.(2560). การพัฒนาองค์ประกอบและตัวบ่งชี้การบริหารความเสี่ยงของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานขนาดเล็ก ภาคใต้ฝั่งตะวันออก. ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่, สงขลา.
สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย. (2550). คู่มือการบริการความเสี่ยง. กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสงขลา. (2564). แผนบริหารจัดการโรงเรียนขนาดเล็กจังหวัดสงขลา ปีงบประมาณ 2563–2564. สงขลา: สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสงขลา.
Krejcie, R., V and Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. (n.p.)