Innovative Leadership of School Directors in Education 4.0
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Education 4.0 is where learning activities are organized in accordance with changing behaviours of learners. The new technology is being applied as a learning stimulator. Focus on students to create innovation and research with science and technology. In order to increase Thailand's competitiveness with other countries, educational institution administrators are another important part of the development of learners to achieve the aforementioned goals. The authors have studied the innovative leadership of school administrators in accordance with the school administration in 4.0 and found that there are 3 important characteristics. The first is to have a vision. If school administrators have such qualifications, they will be able to determine the direction of the organization and find a way to reach the goal successfully. The second characteristic is creativity. The last one is support and motivation. This characteristic brings new things to the continuous improvement of learners in Education 4.0. If executives have this characteristic, they will make people around them in the organization have the morale to work. Until the objectives that have been set are met.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
References
คมคาย น้อยสิทธิ์. (2561). ผู้บริหารยุคการศึกษา 4.0. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.46(4). 42.
จีระศักดิ์ นามวงษ์. (2563). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 1. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ชัยเสฏฐ์ พรหมศรี. (2554). ภาวะผู้นำองค์กรยุคใหม่ (Organizational Leadership). (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: บริษัท เอ็กซเปอร์เน็ท จำกัด.
ดิลก บุญเรืองรอด. (2552). ภาวะผู้นำกรณีศึกษา: ศาสตราจารย์พิเศษ ดร. สายหยุด จำปาทอง. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือบ้านสมเด็จ.
ปวีณา กันถิน. (2560). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาโรงเรียนประชารัฐ เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 5. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ปิยณัฐ วงศ์เครือศร. (2562). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำครูในการจัดการเรียนรู้ในยุค Thailand 4.0 ของโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดสำนักงานศึกษาธิการภาค 11. วิทยานิพนธ์ ค.ด. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
วิภาลัย วงษา, ธวัชชัย ไพใหล และรัชฎาพร งอยภูธร. (2563). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของผู้บริหารโรงเรียนในยุคไทยแลนด์ 4.0 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ปีที่ 9 ฉบับที่ 33, 133-142.
เวียงวิวรรธน์ ทำทูล. (2557). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารที่ส่งผลต่อองค์การขีดสมรรถนะสูงของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 21. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
นงลักษณ์ สุทธิวัฒนพันธ์. (2545). การพัฒนาบุคลิกผู้นำและนักบริหาร. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สายส่งสุขภาพใจ.
ธัญญามาส โลจนานนท์. (2557). ภาวะผู้นำและแรงจูงใจในการทำงานที่ส่งผลต่อความคิดสร้างสรรค์ของพนักงาน กรณีศึกษา บริษัท ซิลลิคฟาร์มา จำกัด. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธีรศักดิ์ สารสมัคร, ไพรวัลย์ โคตรตะและชวนคิด มะเสนะ. (2563). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหาร สถานศึกษาในยุคการศึกษา 4.0 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 29. การประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติราชธานีวิชาการ ครั้งที่ 5.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2554). ยุทธศาสตร์การผลิตและพัฒนากำลังคนของประเทศ ในช่วงการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง พ.ศ.2552-2561. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค:
ศิริกุล มาลาศรี, ชัชจริยา ใบลี. (2563). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษายุคการศึกษา 4.0 ที่ส่งผลต่อความเป็นโรงเรียน สุขภาวะ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย. วารสารการบริหารและนิเทศการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ปีที่ 11 ฉบับที่ 3, 88-99.
อรอนงค์ โรจน์วัฒนบูลย์. (2553). การพัฒนาตัวแบบผู้นำเชิงนวัตกรรม. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
Burns, J. M. (1978). Leadership: Theory of leadership. New York: Harper and Row, 1978.
Dubrin, A.J. (2005). Fundamentals of Organizational Behavior. 3rd ed. Canada: Thomson South-Western.
House, R. J.; & Howell, R. R. (1974). Path-Goal Theory of Leadership. Journal of Contemporary Business. 3: 81-97.