The Student Affairs Administration in Secondary School Performance Standards B.E. 2560 (Revised B.E. 2562) of Extra-large School Administrators in Hatyai School Cluster Campus Network
Main Article Content
Abstract
This Article aimed to study 1) examine and compare the Student Affairs Administration in Hatyai School Cluster Campus Network, classified by their genders, education level and work experiences and 2) compile suggestions about the Student Affairs Administration in Secondary School Performance Standards B.E. 2560 (Revised B.E. 2562) of Extra-large School Administrators in Hatyai School Cluster Campus Network which 254 teachers will be selected as a sample random sampling group with a non-return lottery. The research instrument will include a questionnaire, rating scale that reliability was .978, and statistics consisting of the frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test and F-test. The results are shown that :1) the Student Affairs Administration in Secondary School Performance Standards B.E. 2560 (Revised B.E. 2562) of Extra-large School Administrators in overall and each aspect were at high level. When rankings the scores by field classification, it appears that the Student Affairs Administration field was first, followed by the Promoting democracy in schools’ field was second, then Student Affairs Performance Evaluation field was last. Opinions on the Student Affairs Administration, from teachers with different genders, were different at the statistic difference level of .05. Opinions on the Student Affairs Administration, from teachers with different education level and work experiences, were not significantly different. Opinions on the Student Affairs Administration, from teachers with different work experiences, were not significantly different. However, if one considers the aspects, it was found that in terms of encouraging students to develop discipline, morality, ethics, teachers had were different at the statistic difference level of .05 and 2) By compiling and considering the suggestions of the Student Affairs Administration, it appears that administrators should promote and develop activities to enhance the quality of students regularly, and plan, communicate, monitor, supervise, and assist students to be rigorous, thorough and systematic.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2550). ประมวลกฎหมายการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2545 และฉบับที่ 3 พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าพัสดุภัณฑ์
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: พริกหวาน กราฟฟิค.
กวินญาดา ชัยเดช. (2560). การบริหารกิจการนักเรียนของผู้บริหารสถานศึกษาในอำเภอเมือง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต1. สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยปทุมธานี ปทุมธานี.
กุสินา รอดทอง. (2561). การบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนในสังกัดเทศบาลนครสุราษฎร์ธานี. การค้นคว้าอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี สุราษฎร์ธานี.
กำพล สุนทราเดชอังกูร. (2556). ปัญหาการบริหารกิจการนักเรียนตามทศันะของผู้บริหารและครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลพบุรี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
ไกรสร เกกินะ. (2565). การดำเนินงานกิจการนักเรียนของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาตรัง กระบี่. การค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยทักษิณ สงขลา.
คมสันติ์ สิงห์รักษ์. (2560). การบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนเอกชนในสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 2. การค้นคว้าอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี กาญจนบุรี.
ดวงแก้ว จันทรสูตร. (2554). การบริหารกิจการนักเรียนของโรงเรียนคาทอลิก สังกัดฝ่ายอัครสังฆมณฑลกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี กรุงเทพฯ.
ทองแดง แสวงบุญ และสุรางคนา มัณยานนท์. (2564). การบริหารกิจการนักเรียนโรงเรียนปทุมราชวงศา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 29. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย. ปีที่ 5 ฉบับที่ 1 มกราคม-เมษายน.
ธนาภา ชมภูธัญ และสมลักษณ์ พรหมมีเนตร. (2559). การบริหารงานกิจการนักเรียนโรงเรียนบ้านแม่จะเราสองแควสังกัดสำนักงานการศึกษาประถมศึกษาตาก เขต 2. เอกสารการประชุมวิชาการและเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 3 ก้าวสู่ทศวรรษที่ 2: บูรณาการงานวิจัยใช้องค์ความรู้สู่ความยั่งยืน 17 มิถุนายน 2559. นครราชสีมา: วิทยาลัยนครราชสีมา.
ปองหทัย ปริกเปรม. (2564). การบริหารงานกิจการนักเรียนแบบมีส่วนร่วมของบุคลากรทางการศึกษา. สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. วิทยาลัยนอร์ทเทิร์น, ตาก.
ศตวรรษ กฤษณา. (2564). การบริหารงานกิจการนักเรียนตามหลักสังควัตถุ 4 ในโรงเรียนมัธยมศึกษา อำเภอมหาชัยชนะ จังหวัดยโสธร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 28. สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, นครปฐม.
Campbell, Ronald F. and Others. (1966). Introduction to Educational Administration. Boston: Allyn and Bacon.
Krejcie, Robert V., and Daryle, W. Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Journal for Education and Psychological Measurement. (No 3 November): 608.