วิเคราะห์คุณค่าเชิงจริยธรรมที่ปรากฏอยู่ในพุทธศิลป์ ของวัดสุวรรณภูมิพุทธชยันตี อำเภอบางเสาธง จังหวัดสมุทรปราการ

Main Article Content

พระมหาสันติ ฐิตาสโภ (งามเหลา)
โยตะ ชัยวรมันกุล
กฤติยา ถ้ำทอง

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษาพุทธศิลป์ที่ปรากฏในพระพุทธศาสนาเถรวาท 2) ศึกษาจริยธรรมที่ปรากฏในพุทธศิลป์ในวัดสุวรรณภูมิพุทธชยันตี และ3) วิเคราะห์คุณค่าเชิงจริยธรรมที่ปรากฏอยู่ในพุทธศิลป์ของวัดสุวรรณภูมิพุทธชยันตี การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงเอกสาร ผลการวิจัยพบว่า 1) พระพุทธเจ้าทรงมีพระชนม์ชีพอยู่นั้น ยังไม่ปรากฏเป็นหลักฐานชัดว่า มีการสร้างพุทธศิลป์แต่อย่างใด มีเพียงพุทธศิลป์ที่เกิดจากอิทธิพลคำสอนทางพระพุทธศาสนาที่เป็นสถาปัตยกรรม พุทธศิลปะนั้นเป็นเรื่องของความงาม สะกดใจให้เกิดความลุ่มหลงศรัทธาที่เป็นสื่อให้เข้าถึงความดีงามและความจริงได้ เป็นแรงบันดาลใจให้เกิดศรัทธาในสิ่งดีงาม น้อมใจให้เกิดความสงบ เกิดกำลังแห่งความมั่นคงทางจิตใจ 2) พุทธศิลป์ที่กลายเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรม จากพุทธวิธีสู่ความเป็นพุทธวิถีซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญของสังคมไทยที่มีรากมาจากพระพุทธศาสนาไม่ว่าจะเป็นประเพณี คติ ความเชื่อ แม้กระทั่งลักษณะนิสัยใจคอของคนไทยก็มีบทบาทเป็นพื้นฐานมาจากคุณธรรม พุทธศิลป์ในวัดสุวรรณภูมิพุทธชยันตี การตีความทางพระพุทธศาสนาเถรวาท มีเป้าหมายเพื่อเข้าใจและเข้าถึงความจริง ความถูกต้องและความดีงาม 3) พระพุทธศาสนาเป็นสัญลักษณ์เนื่องจากไปประดิษฐานในดินแดนสุวรรณภูมิ ในยุคนี้นอกจากจะใช้สื่อบุคคลซึ่งเป็นสื่อที่สำคัญตลอดมาแล้ว ยัง ในส่วนของสัญลักษณ์ เป็นรูปแบบของ “จักร” ยังสามารถให้ความหมายในลักษณะเดียวกันคือ อำนาจแห่งความดีงาม ความเป็นมงคล สามารถพบได้จากรูปลักษณ์ “ดอกบัวบาน” นอกจากนี้ การนำหลักธรรมมาใช้ การประยุกต์เป็นการใช้ประโยชน์เพียงบางส่วนของสิ่งนั้นไม่ใช่การนำทั้งหมดมาใช้ แต่เป็นการการนำหลักธรรมมาปรับใช้ การประยุกต์เป็นการนำสิ่งหนึ่งหรือแนวคิดหนึ่งมาปรับใช้เพื่อตอบสนองวัตถุประสงค์

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

แล่ม จันท์พิศาโล. (2547, 7 ธันวาคม). กฐินพระราชทานวัดไทยลุมพินี ประเทศอินเดีย. คมชัดลึก. น. 20.

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2543). งานพระธรรมทูต ในพระธรรมทูตในต่างประเทศ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2556. กรุงเทพมหานคร: อักษรเจริญทัศน์.

พระสิริมังคลาจารย์. (2536). มังคลัตถทีปนี ภาค 2 (ฉบับบาลี). กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.

พระมนตรี สุปุตฺติโก (บุตรดี). (2538). "การศึกษาเปรียบเทียบจริยศาสตร์ของอาริสโตเติลกับพุทธจริยศาสตร์". วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ศรีนวล ศุภานุสนธ์. (2546). "ชีวิตที่ดีตามทรรศนะของพุทธจริยศาสตร์". วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล.

เสนาะ เฑียรทอง. (2549). ศึกษาวิเคราะห์หลักพุทธรรมที่ปรากฏในงานพุทธศิลป์: ศึกษาเฉพาะกรณีของพระครูอุทัยภาดาทร (หลวงพ่อชอม) วัดไผ่โรงวัว จังหวัดสุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.