วิเคราะห์แนวโน้มความเสื่อมทางสังคมจากวรรณกรรมทำนายอีสาน เรื่องกาละนับมื้อส่วย
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาตีความวรรณกรรมทำนายอีสานเรื่อง กาละนับมื้อส่วย เพื่อวิเคราะห์ตีความวรรณกรรมกับปรากฎการณ์แนวโน้มการเปลี่ยนแปลงสภาพสังคมไทยในปัจจุบัน ด้วยวิธีการศึกษาจากเอกสารงานวิจัยและปรากฎการณ์ทางสังคมผ่านสื่อที่นำเสนอข่าวสารที่เกี่ยวเนื่องกับปัญหาสังคมในด้านต่างๆ ผลการศึกษาพบว่า ความเสื่อมทางสังคมมีแนวโน้มที่จะเป็นความเป็นจริงตามที่ปรากฏเนื้อหาในวรรณกรรมที่ได้ทำนายไว้ เนื่องจากสภาพสังคมที่เปลี่ยนไป เป็นปัจจัยให้คุณค่าทางศีลธรรมเสื่อมถอยลงไม่เหมือนเดิม และสร้างความตระหนักในคุณค่าของหลักธรรมทางพุทธศาสนาหากขาดไปจากสังคม โดยบทความครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงวิเคราะห์ตีความวรรณกรรม
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฏกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สำนักอนามัยการเจริญพันธ์กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2561). สถิติการคลอดของแม่วัยรุ่นประเทศไทย ปี พ.ศ. 2561. กรุงเทพมหานคร: สำนักอนามัยการเจริญพันธุ์ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข.
จุไรรัตน์ ลักษณะศิริ และบาหยัน อิ่มสำราญ. (2547). การใช้ภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: โครงการตำรา และหนังสือคณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: บริษัท นานมีบุคส์พับลิเกชัน จำกัด.
ปรีชา พิณทอง. (2534). ผญาภาษิตโบราณอีสาน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). อุบลราชธานี: ศิริธรรมออฟเซ็ท.
สวิง บุญเจิม. (2542). กาละนับมื้อส่วย. กรุงเทพมหานคร: บ.เอช.ที.แอนด์ที. คอร์ปอเรชั่น.
ศิวกานท์ ปทุมสูติ. (2553). คู่มือการอ่านคิดวิเคราะห์. สุพรรณบุรี: ศูนย์เรียนรู้ทุ่งสักอาศร.
หม่อมหลวงบุญเหลือ เทพยสุวรรณ. (2552). วิเคราะห์รสวรรณคดีไทย. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
อุดม บัวศรี. (2535). กาละนับมื้อส่วย หรือพุทธทำนาย. ขอนแก่น: ศูนย์วัฒนธรรมอีสานมหาวิทยาลัยขอนแก่น.
นฤมล กาญจนทิต และอุบลวรรณ โชติวิสิทธิ. (2532). ว่าด้วยหลักวรรณคดีวิจารณ์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
มัลลวีร์ ดอกแก้ว. (2548). “วรรณกรรมท้องถิ่นเรื่อง พุทธทำนาย”. ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการวิจัยและพัฒนาท้องถิ่น. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฎสุรินทร์.
ปริญ รสจันทร และคณะ. (2555). “การสร้างความปรองดองระหว่างสยามและท้องถิ่นหลังความขัดแย้งกรณีกบฏผู้มีบุญอีสาน 2444 - 2455”. รายงานการวิจัย ปีงบประมาณ 2555 คณะครุศาสตร์. ร้อยเอ็ด: มหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด.
พระมหาสุวัฒน์ ปญฺญาวชิโร (เพ็ชรรักษา). (2563). ปริศนาธรรมในวรรณกรรรม. สืบค้นเมื่อวันที่ 15 ธันวาคม 2563 จาก https://www.gotoknow.org/posts/301958//
อมร สังข์นาค. (2563). วิถีธรรมวิถีไทย หน่วยที่ 6 เรื่อง พระสงฆ์ หน้าที่ของพระสงฆ์และการปฏิบัติตนต่อพระสงฆ์. สืบค้นเมื่อวันที่ 2 มกราคม 2566 จากhttp://www.madchima.org/forum/index.php?topic=5544.0;wap2 //