การส่งเสริมคุณธรรมนักเรียนของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม จังหวัดนครศรีธรรมราช
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการส่งเสริมคุณธรรมนักเรียนของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดนครศรีธรรมราช และ 2) เปรียบเทียบระดับการส่งเสริมคุณธรรมนักเรียนของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดนครศรีธรรมราช สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดนครศรีธรรมราช จำแนกตามเพศ ระดับการศึกษา และประสบการณ์ในการทำงาน การวิจัยเชิงปริมาณนี้ใช้กลุ่มตัวอย่าง คือ ครูโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดนครศรีธรรมราช ประจำปีการศึกษา 2567 กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรการคำนวณเครจซี่และมอร์แกน ได้กลุ่มตัวอย่าง 196 คน โดยใช้โรงเรียนเป็นชั้นภูมิในการกำหนดสัดส่วนของกลุ่มตัวอย่าง และสุ่มตัวอย่างโดยใช้วิธีสุ่มอย่างง่ายโดยการจับสลากแบบไม่ใส่คืน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมาตราส่วนลิเคิร์ต 5 ระดับเกี่ยวกับแนวทางการส่งเสริมคุณธรรมของผู้บริหารค่าความสอดคล้องระหว่างรายการกับวัตถุประสงค์ (IOC) ของเครื่องมือมีช่วงตั้งแต่ 0.67-1.00 และค่าสัมประสิทธิ์ความน่าเชื่อถือโดยรวมอยู่ที่ 0.98 สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบที และการทดสอบเอฟ ผลการวิจัย พบว่า 1) ระดับการส่งเสริมคุณธรรมนักเรียนของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดนครศรีธรรมราช ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก และ 2) ระดับการส่งเสริมคุณธรรมนักเรียนของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดนครศรีธรรมราช จําแนกตามระดับการศึกษา พบว่า ภาพรวมไม่แตกต่างกัน แต่เมื่อพิจารณารายด้านแล้ว พบว่าด้านความมีน้ำใจ แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ระดับการส่งเสริมคุณธรรมนักเรียนของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดนครศรีธรรมราช จําแนกตามเพศ และประสบการณ์ในการทำงาน พบว่า ภาพรวมแตกต่างกัน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2562. กรุงเทพฯ: สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี.
ชญานี จันทร์สว่าง. (2562). การพัฒนาพฤติกรรมคุณธรรมของนักเรียนผ่านกิจกรรมการฟังและการแสดงความคิดเห็น. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 21(1): 65-78.
ชุติมา ศรีเจริญ และคณะ. (2563). การบริหารสถานศึกษากับการส่งเสริมคุณธรรมในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
ณัฐวุฒิ อินทร์ทอง. (2565). ปัญหาและแนวทางการส่งเสริมคุณธรรมในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม. วารสารวิจัยทางการศึกษา, 18(2): 77-89.
พิไลลักษณ์ กาญจนวัฒน์ และคณะ. (2563). บทบาทผู้บริหารสถานศึกษายุคไทยแลนด์ 4.0 ในการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมนักเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 3. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยอุบลราชธานี, 5(2): 295-310.
มนัสวี บัวใหญ่. (2564). ความแตกต่างด้านเพศของผู้บริหารกับแนวทางการส่งเสริมคุณธรรมในสถานศึกษา. วารสารวิจัยทางการบริหารการศึกษา, 17(2): 89-102.
รสสุคนธ์ พูลพิพัฒน์. (2564). แนวทางการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมนักเรียนในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 2. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง, 22(2): 88-101.
รัตนา สินธุภิรมย์. (2564). การใช้ทฤษฎีการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมคุณธรรมในสถานศึกษา. วารสารวิจัยและพัฒนาการศึกษา, 16(1): 112-124.
สมชาย พิชญ์วรากุล. (2563). ภาวะผู้นำเชิงคุณธรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารการบริหารการศึกษาไทย, 14(2): 45-58.
สุภัค พงศ์สุพัฒน์. (2561). ปัจจัยส่วนบุคคลกับบทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมคุณธรรมของนักเรียน. วารสารการบริหารการศึกษา, 14(1): 52-65.
สุภาพร รุ่งเรืองกิจ. (2562). คุณธรรมจริยธรรมกับการพัฒนาประเทศ. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). แนวทางการพัฒนาโรงเรียนคุณธรรม. กรุงเทพฯ: สพฐ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. (2564). รายงานสถานการณ์การจัดการศึกษาในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม จังหวัดนครศรีธรรมราช. กรุงเทพฯ: สช.
อามานี หมัดหมาน. (2564). รูปแบบความร่วมมือในการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 21(1): 101–114.
Likert, R. (1932). A technique for the measurement of attitudes. Doctoral dissertation. Columbia University.
