รูปแบบการพึ่งตนเองของชุมชนชาวอโศก

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการพึ่งตนเองของชุมชนชาวอโศก 2) ศึกษารูปแบบการพึ่งตนเองของชุมชนชาวอโศก โดยใช้การวิจัยแบบผสานวิธี ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ระยะที่ 1 ได้แก่ สมณะ สิกขามาตุและญาติธรรม จำนวน 1,671 คน ผู้วิจัยกำหนดกลุ่มตัวอย่างจากการใช้ตาราง Krejcie & Morgan และการสุ่มอย่างง่าย จำนวน 310 คน และกลุ่มตัวอย่างในการสัมภาษณ์โดยเลือกแบบเจาะจง จำนวน 27 คน ผลการศึกษาสภาพการพึ่งตนเองของชุมชนชาวอโศก พบว่าผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุ 51 ปีขึ้นไป ส่วนใหญ่มีระดับการศึกษาปริญญาตรี การประกอบอาชีพค้าขาย/ธุรกิจส่วนตัว มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนเท่ากับ 20,001 บาทขึ้นไปและมีสถานภาพเป็นญาติธรรม ความคิดเห็นของชุมชนชาวอโศกส่วนใหญ่มีรูปแบบการพึ่งตนเอง ด้านความพอประมาณมีค่าเฉลี่ยสูงสุด อยู่ในระดับเหมาะสมมากที่สุด (= 4.69, S.D.= 0.54) รองลงมา คือ ด้านคุณธรรม (= 4.68, S.D. = 0.53) ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านเทคโนโลยี (= 4.13, S.D. = 1.03) และรูปแบบการพึ่งตนเองของชุมชนชาวอโศกพบว่าประกอบด้วย 13 ปัจจัย ได้แก่ 1.ด้านเทคโนโลยี (Technology : T) 2. ด้านเศรษฐกิจ (Economic : E) 3. ด้านทรัพยากรธรรมชาติ (Resource : R) 4. ด้านจิตใจ (Mind : M) 5. ด้านกลุ่มคน-ระเบียบสังคม (Socio-Cultural : S) 6. ด้านความสมดุล (Balance: B) 7. ด้านความสามารถ (Ability : A) 8. ด้านเครือข่าย (Networking : N)9. ด้านความพอประมาณ10. ด้านความมีเหตุผล11. การมีภูมิคุ้มกันที่ดี 12. การมีความรู้ และ13.ด้านคุณธรรม