Program to Enhance Adaptive Leadership for The Heads of Learning Substances In High Schools Under Office of The Basic Education Commission
Keywords:
Adaptive Leadership, Program to Enhance Adaptive Leadership, The Heads of Learning SubstancesAbstract
The purposes of this research were to developed the program to enhance adaptive leadership for the heads of learning substances in high schools under Office of the Basic Education Commission of Thailand.The sample of this research consisted of the sample for answering theinformant group is 8 experts, selects the qualified person according to the criteria by purposive sampling. The research instrument was assessment. The statistics for analyses of data included the mean and standard deviation.
The results were as followed: The program to enhance adaptive leadership were principles and rationale, target, objectives, the trainees, period,content scope,principles of development using principles of 70:20:10learningmodel, media, measurement and evaluation and program to enhance adaptive leadershipwas in a highest level in terms of its appropriateness and feasibility.
Downloads
References
กวี วงศ์พุฒ. (2550).ภาวะผู้นำ.พิมพ์ครั้งที่6. กรุงเทพฯ: บี.เค.อินเตอร์ปริ้นท์.
กาญจนา ธานะ.(2551).ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลความฉลาดทางอารมณ์สภาพแวดล้อมในการทำงานและภาวะผู้นำการปรับเปลี่ยนของหัวหน้าหอผู้ป่วยโรงพยาบาลเอกชนเขตกรุงเทพมหานคร.วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เชษฐา ค้าคล่อง. (2557). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นำแบบมุ่งบริการของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน.วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิตมหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ธำรง บัวศรี. (2542). ทฤษฎีหลักสูตร : การออกแบบและการพัฒนา.พิมพ์ครั้งที่2. กรุงเทพฯ: พัฒนาศึกษา.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553).การวิจัยเบื้องต้น.พิมพ์ครั้งที่8กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ประยูร เจริญสุข. (2553, กรกฎาคม-ธันวาคม). การพัฒนาตัวบ่งชี้งานวิชาการของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารการบริการการศึกษา. 6(2), 58-67.
พิมผกาธรรมสิทธิ์.(2552, มกราคม-มิถุนายน). การพัฒนาตัวบ่งชี้ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง: การทดสอบโมเดลความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้น. วารสารการบริหารการศึกษา. 5(2), 68-73.
พิมพ์พิศา ชัชชวพันธ์. (2559). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิตมหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วรเดช จันทรศร. (2551). จากนโยบายสู่การปฏิบัติ: องค์ความรู้ตัวแบบทางทฤษฎีและการประเมินความสำเร็จความล้มเหลว.กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิก.
สันติ ชัยชนะ. (2557).ตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำการปรับเปลี่ยนสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน.วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553).คู่มือการนิเทศเพื่อการพัฒนาคุณภาพการจัดการศึกษา.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
________.(2559).คู่มือการปฏิบัติงานข้าราชการครู. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สุมิตรา พงศธร. (2550, กุมภาพันธ์–เมษายน).สรุปเรื่องของหลักสูตร. วารสารสภาการศึกษาคาทอลิกแห่งประเทศไทย. 7(9), 15-23.
สุวรรณา วงศ์เมืองแก่น. (2548). การวิเคราะห์ตัวประกอบภาวะผู้นำการปรับเปลี่ยนของผู้บริหารการพยาบาลโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย.วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสถียร พะโยธร. (2560). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นำทีมที่มีประสิทธิผลสำหรับผู้บริหารระดับต้นโรงเรียนมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิตมหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
อภิวุฒิ พิมลแสงสุริยา. (2557, เมษายน). สูตรการพัฒนา70 : 20 : 10. สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ.14(167), 14.
อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์. (2559).การพัฒนาขีดความสามารถของบุคลากรบนพื้นฐาน70:20:10 Learning Model. กรุงเทพฯ: เอชอาร์เซ็นเตอร์.
Armstrong, M. (2010).Armstrong’s Handbook of Reward Management Practice :Improving Performance Through Reward. 3rd ed. Great Britain: Kogan Page.
Bar, M.J. &Keating,L.A.(1990).Introductoin : Elements of program development, in M.J.Barr, L.A. Keating and Associates. Developing effective student services program. San Francisco: Jossey-Bass.
Castetter, W. B., & Young, I. P. (2000).The human resources function in education administration 7nded. New Jersey: Prentice–hall.
Charles Jennings. (2013). Framework for High Performance. Available 1 March 2018 from: http://charles-jennings.blogspot.com/2013/06/702010-framework-for-high-performance.html.
Charney, C. & Conway, K. (2005).The Trainer’s Tool Kit. 2nd ed. New York: American Management Association.
Cojocar, B. (2009, January). Adaptive Leadership: Leadership Theory or Theoretical Derivative?.Journal of Academic Leadership. 7(1), 1-7.
Dubrin, A. J. (2004).Leadership Research Finding : Practice and Skills. Boston Houghton: Mifflin Company.
Flippo, E. B. (1984).Personal management. 6th ed. New York: McGraw-Hill.
Glover, J., Rainwater, K., Jone, G., & Friedman, H. (2002, September -November).Adaptive Leadership: Four Principles for Being Adaptive (Part 2).Journal of Organization Development. 20(2), 18-38.
Hogan.(2008, March-May). The Adaptive Leadership Maturity Model.Journal of Organization Development. 26(1), 55-61.
Lombardo, Michael M &Eichinger, Robert W. (1996).The Career Architect Development Planner. Minneapolis: Lominger.
Rothwell, W. J. & Cookson, P. S. (1997).Beyond instruction : comprehensive program planning for business and education. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
Thomas, R. J. (2008).Crucibles of leadership: How to learn from experience to become a great leader. Publisher: Harvard Business School Press.
Yukl, G. Leadership in organizations.(2002). Fifth Edition, Upper Saddle River, New Jersey: PrenticeHall Publishing.
Downloads
Published
Issue
Section
License
ประกาศลิขสิทธิ์
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหาหรือรูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำข้อมูลทั้งหมดหรือบางส่วนไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์นก่อนเท่านั้น
