Health statusof elderly in Thai society
Keywords:
Quality of life, Mental health status, Activity of daily life, Elderly peopleAbstract
This research is cross- sectional research. The objective is to study the quality of life. Mental health status and activities of daily living among Thai elderly. The sample consisted of 3,600 people selected by multi-stage random sampling from the elderly aged over 60 years. Instruments are version of world Health Organization Quality of Life (WHOQOL - BREF) included the 26-item, mental health indicators of the Department of Mental Health Ministry of Public Health and Activities of Daily Living (ADL) of Department of Health, Ministry of Public Health. Cronbach alpha for reliability included 0.81, 0.87, 0.85 respectively. The statistics used for data analysis were frequency, percentage, mean, and standard deviation.
The results showed that most of the elderly have an underlying disease Hypertension 38.2%, 48.1 % of the quality of life at a moderate level. Considering each aspect of quality of life, Good quality of life, including the environment, had the highest values of 45.0 %. Divided by gender, both males and female have a moderate quality of life 50.2%, 46.8%respectively.For mental health status found that the elderly had lower mental health status than the standard 53.3 %, divided by gender, both males and female had mental health status lower than the standard level of 58.0 %,50.5% respectively. Divided by age range the ages of 60-69 years of mental health is lower than the standard level 51.0%. Divided by ADL scores, the home bound had lower mental health than the standard level 75.0%. In ADL dimension, 98.6% of samples were social bound. The results of this study can be used as planning data for care provision, promoting the health of the elderly to help they have a better quality of life and provide health education institution develop a curriculum to appropriate and correspond to the needs of the elderly in the aging society.
Downloads
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2562). ยุทธศาสตร์กรมกิจการผู้สูงอายุ 20 ปี ประจำ ปี พ.ศ. 2561 – 2580สืบค้น 10 เมษายน 2562จาก,
http://www.dop.go.th/download/knowledge/th1539326153-138_0.pdf
กฤติเดช มิ่งไม้. (2561). ความชุกและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุ ในอำเภอทับสะแก จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารการพยาบาลและการศึกษา,11(1),50-65.
กาญจนา ปัญญาธร. (2561). พฤติกรรมการดูแลสุขภาพของผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ตามลำพัง ตำบลบ้านตาด อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี. วารสารการพยาบาลสุขภาพและการศึกษา, 1(2), 33 -38.
เกสร มุ้ยจีน. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อระดับสุขภาพจิตของผู้สูงอายุ Determinants of Mental Health among Aging. ปทุมธานี: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จิรัชยา เคล้าดี, จักรวาล สุขไมตรี และสุภชัย นาคสุวรรณ์. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารราชพฤกษ์,15 (1), 27-32.
ชุติเดช เจียนดอน, ฉวีวรรณ บุญสุยา, นวรัตน์ สุวรรณผ่อง และนพพร โหวธีระกุล. (2554). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในชนบท อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา. วารสารสาธารณสุขศาสตร์, 41(2), 229-239.
ดนัย ทิพยกนก. (2544). ภาวะสุขภาพทางใจของผู้สูงอายุ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ:จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เด่น นวลไธสง และสุภาภรณ์ สุดหนองบัว. (2559). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระดับคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตความรับผิดชอบขององค์การบริหารส่วนตำบลไม้ขอน อำเภอสวรรถโลก จังหวัดสุโขทัย. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 11, 89-104.
ทัศนันท์ ทุมมานนท์, ธาริน สุขอนันต์, ปิยรัตน์ จิตรภักดี และสุภาวัลย์ จาริยะศิลป์. (2554). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองบ้านสวน จังหวัดชลบุรี. วารสารสาธารณสุขศาสตร์,41(1),240-9.
นงนุช แย้มวงษ์. (2557). คุณภาพชีวิตและความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวันของผู้สูงอายุที่มารับบริการในโรงพยาบาลศูนย์การแพทย์สมเด็จพระเทพฯ. Journal of Medicine and Health Science, 21(1), 37-44.
นริสา วงศ์พนารักษ์, สมเสาวนุช จมูศรีและบังอร กุมพล. ภาวะสุขภาพจิต ความหวังและพฤติกรรมการดูแลตนเองด้านสุขภาพจิตของผู้สูงอายุ ในเขตเทศบาลเมืองมหาสารคาม.มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม; 2556.
ประสงค์ ชาญช่าง. (2554). การเสริมสร้างคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 3(3), 66-78.
ปัทมา ผ่องศิริ, ปัทมา ผ่องศิริ,กุลธิดา กุลประฑีปัญญา, นันทรียา โลหะไพบูลย์กุล,สอาด มุ่งสินและพิสมัย วงศ์สง่า. (2561). คุณภาพชีวิต ภาวะสุขภาพจิตและความสามารถในการช่วยเหลือตนเองของผู้สูงอายุ : กรณีศึกษาเขตเมือง อุบลราชธานี. วารสารเกื้อการุณย์, (25)2. 137-149.
พิมพิสุทธิ์ บัวแก้ว และรติพร ถึงฝั่ง. (2559). การดูแลสุขภาพละภาวะสุขภาพของผู้สูงอายุไทย วารสารสมาคมนักวิจัย, 21(2), 94-105.
พิสุทธ์ ศรีอินทร์จันทร์ และบุญมา สุนทราวิรัตน์ (2560). สุขภาพจิตผู้ป่วยเรื้อรังสูงอายุ: มุมมองประชาสังคม. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 36 (2). 203-210.
พุทธิพร พิธานธนานุกูล. (2561). ภาวะสุขภาพของผู้สูงอายุในเขตตำบลหญ้าปล้อง อำเภอเมือง จังหวัดศรีสะเกษ. พยาบาลสาร, 45(1), 34-47.
มนตรี ประเสริฐรุ่งเรืองและดุษฎี อายุวัฒน์. (2559). การสร้างทางเลือกในการพึ่งพาตนเองอย่างมีคุณค่าของผู้สูงอายุรุ่นใหม่. วารสารประชากร,4(2), 24-45.
วันเพ็ญ ปัณราช. (2552). การพัฒนาระบบการดูแลผู้สูงอายุในชุมชน. (ดุษฎีบัณฑิตศิลปศาสตร์). ขอนแก่น:มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วิชัย เอกพลากร . (2559). รายงานการสำรวจสุขภาพประชาชนไทยโดยการตรวจร่างกาย ครั้งที่ 5 พ.ศ. 2557. นนทบุรี: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.
ศิราณี ศรีหาภาค, โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์ และคณิศร เต็งรัง.(2556). ผลกระทบและ ภาระการดูแลผู้สูงอายุระยะยาวภายใต้วัฒนธรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงสาธารณสุข.
ศิริสุข นาคะเสนีย์. (2561). พฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองของผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 12(1),39–48.
สมศักด์ ชุณหรัศมิ์. (2553).สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2552. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2554). สรุปผลที่สำคัญการสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย. สมุทรปราการ: แอดวานซ์ พริ้นติ้งเซอร์วิส.
เสน่ห์ แสงเงินและถาวร มาต้น (2561). การศึกษาเปรียบเทียบคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตชุมชนเมืองเขตชุมชนกึ่งเมืองและเขตชุมชนชนบท จังหวัดสุโขทัย. วารสารสาธารณสุขศาสตร์,48(2) 174-184.
Krejcie, R. V., and Morgan, D. W. (1970). “Determining Sample Size for Research Activi- ties” Educational and Psychological Measurement. 30, 607 – 610.
WHO.(1997).WHOQOL Measuring Quality of Life: Geneva. From http://www.who.int/mental_health/media/68.pdf
Downloads
Published
Issue
Section
License
ประกาศลิขสิทธิ์
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหาหรือรูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำข้อมูลทั้งหมดหรือบางส่วนไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์นก่อนเท่านั้น
