Alignment of Human Resource Management Strategies and Business Strategies Affecting Organization Performance
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The research objectives are 1) to study the alignment between human resource management strategies and business strategies, and 2) to study the relationship between the alignment of human resource management strategies and business strategies with organizational performance. The samples are human resource practitioners from 100 organizations. The data are collected by using 4-part questionnaires which have confidence equal to 0.951. The statistical tools have the frequency, percentage, mean standard deviation, Pearson’s product-moment correlation coefficient, and multiplication principles are used for analysis. The results indicate that the alignment between human resource management strategies and business strategies have the overall alignment at a medium level; the alignment between human resource management strategies and business
strategies positively correlates with the organizational performance which has a correlation coefficient has equal to 0.594 with statistical significance at the level of 0.01. The conclusion shows the correspondence between human resource management strategies and business strategies which are critical to the efficiency and effectiveness of an organization. If the organization with the human resource management strategy does not align with the business strategy, it will reduce organizational effectiveness.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ของบทความ
ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ห้ามมิให้นำเนื้อหา ทัศนะ หรือข้อคิดเห็นใด ๆ ของผลงานไปทำซ้ำ ดัดแปลง หรือเผยแพร่ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วนโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากมหาวิทยาลัยหอการค้าไทยก่อน
References
กชพร สุขสวัสดิ์, จักรวุฒิ ชอบพิเชียร, และนิตย์ หทัยวสีวงศ์ สุขศรี. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการองค์การ การจัดการทรัพยากรมนุษย์ และการรับรู้ผลการปฏิบัติงานของพนักงาน. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 3(2), 119-142.
การุณย์ ประทุม, และศุภพงษ์ ปิ่นเวหา. (2558). การพัฒนาและการตรวจสอบความตรงของแบบวัดการจัดการทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์ในองค์การทางธุรกิจเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร: การวิเคราะห์พหุระดับ. จุฬาลงกรณ์ปริทัศน์, 37(4), 1-21.
คอลลิน, เจ. ซี., และพอร์เตอร์, เอ็ม. อี. (2555). กลยุทธ์ (HBR’s 10 must read: On strategy) (ณัฐยา สินตระการผล, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.
ฉัตริน สุธาประดิษฐ์. (2556). นักบริหารทรัพยากรมนุษย์มืออาชีพในองค์การภาครัฐกับการสร้างความเข้มแข็งให้กับองค์การ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ชัยรัตน์ จุสปาโล. (2554). ความสอดคล้องระหว่างกลยุทธ์เทคโนโลยีสารสนเทศกับกลยุทธ์ธุรกิจและประสิทธิผลการดำเนินงานเทคโนโลยีสารสนเทศ (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต, กรุงเทพฯ.
ณรงค์ชัย ปิฎกรัชต์. (ม.ป.ป.). ทฤษฎีความสอดคล้องกับการวิจัยขั้นสูง. สืบค้นเมื่อ 6 เมษายน 2563, จาก http://www.smusichome.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538675608&Ntype=4
ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2552). การจัดการเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ณัฐพร ฉายประเสริฐ, นิธิมา ยืนยง, และพงศ์ธวัช จันทบูลย์. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการทรัพยากรมนุษย์กับประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของพนักงาน โรงงานอุตสาหกรรม จังหวัดปทุมธานี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 11(25), 107-118.
ดวงกมล ปุณยนิธิ. (2557). บทบาทหน้าที่ของฝ่ายทรัพยากรมนุษย์ในฐานะหุ้นส่วน (Business Partner) ในองค์การธุรกิจ กรณีศึกษาธนาคารพาณิชย์แห่งหนึ่ง (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ปริญ พิมพ์กลัด. (2557). ปัจจัยของนวัตกรรมองค์กรและองค์กรแห่งการเรียนรู้ที่มีอิทธิพลต่อผลการดำเนินงานของสถาบันการเงินผู้ให้บริการด้านสินเชื่อเช่าซื้อรถยนต์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน, นครราชสีมา.
พิชัย พันธุ์วัฒนา. (2558). การศึกษาความสอดคล้องแนวปฏิบัติการจัดการทรัพยากรมนุษย์กับกลยุทธ์ธุรกิจที่ส่งผลต่อผลการดำเนินงานองค์กรของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศรีปทุม, กรุงเทพฯ.
ภาวิณี เพชรสว่าง. (2561). กลยุทธ์การวางแผนทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มนชวัล นารถศิลป์. (2556). ผลกระทบของกลยุทธ์องค์กรเชิงพลวัตที่มีต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจ SMEs ประเภทขนส่งทางถนนในประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์).มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ยุทธการ ก้านจักร, และทิพทินนา สมุทรานนท์. (2554). การรับรู้วัฒนธรรมองค์การ การบริหารทรัพยากรมนุษย์ความยึดมั่นผูกพันในงานกับผลการปฏิบัติงานของพนักงานการท่าเรือแห่งประเทศไทย. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา, 3(6), 74-88.
สุภาพร เสรีรัตน์. (2552). ผลกระทบของกลยุทธ์การจัดการทรัพยากรมนุษย์และประสิทธิภาพการให้บริการที่มีต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจโรงแรมในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
อรจรีย์ ณ ตะกั่วทุ่ง. (2549). การบริหารทรัพยากรบุคคลเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.
Absar, N., Nimalathasan, B., & Mahmood, M. (2012). HRM-market performance relationship: Evidence from Bangladeshi organizations. South Asian Journal of Global Business Research, 1(2), 238-255.
Akhtar, S. A., Ding, D. Z., & Ge, G. L. (2008). Strategic HRM practices and their impact on company performance in Chinese enterprises. Human Resource Management, 47(1), 15-32.
Altarawneh, I. I., & Aldehayyat, J. S. (2011). Strategic human resources management (SHRM) in Jordanian hotels. International Journal of Business and Management, 6(10), 242-255.
Armstrong, M. (2000). Performance management: Key strategies and practical guidelines (2nd ed.). London, England: Kogan Page.
Armstrong, M. (2006). A handbook of human resource management practice (10th ed.). London, England: Kogan Page..
Becker, B. E., Huselid, M. A., Pickus, P. S., & Spratt, M. F. (1997). HR as a source of shareholder value: Research and Recommendations. Human Resources Management Journal, 31(1), 1-6.
Bowen, D. E., & Ostroff, C. (2004). Understanding HRM-firm performance linkages: The role of the "strength" of the HRM system. Academy of Management Review, 29(2), 203-221.
Chan, Y. E., Huff, S. L., Barclay, D. W., & Copeland, D. G. (1997). Business strategic orientation, information systems strategic orientation, and strategic alignment. Information systems research, 8(2), 125-150.
Cochran, W. G. (1977). Sampling technique. New York, NY: Wiley.
Cragg, P., King, M., & Hussin, H. (2002). IT alignment and firm performance in small manufacturing firms. The Journal of Strategic Information Systems, 11(2), 109-132.
Fombrun, C. J., Tichy, N. M., & Devanna, M. A. (1984). Strategic human resource management. New York, NY: Wiley.
Hsieh, Y. H., & Chen, H. M. (2011). Strategic fit among business competitive strategy, human resource strategy, and reward system. Academy of Strategic Management Journal, 10(2), 11-32.
Huang, T. (2001). The effects of linkage between business and human resource management strategies. Personnel Review, 30(2), 132–151.
Huselid, M. A., Beatty, R. W., & Becker, B. E. (2005). A players’ or ‘A positions’. Harvard Business Review, 83(12), 110-117.
Kaplan, R. S., & Norton, D. (1996). Using the balanced scorecard as a strategic management system. Harvard Business Review, 74(1), 75-85.
Karami, A., Sahebalzamani, S., & Sarabi, B. (2015). The influence of HR practices on business strategy and firm performance: The case of banking industry in Iran. IUP Journal of Management Research, 14(1), 30-53.
Lee, F., Lee, T., & Wu, W. (2010). The relationship between human resource management practices, business strategy and firm
performance: Evidence from steel industry in Taiwan. The International Journal of Human Resource Management, 21(9), 1351- 1372.
Liao, Y. (2005). Business strategy and performance: The role of human resource management control. Personnel Review, 34(3), 294-309.
Losey, M., Meisinger, S. R., & Ulrich, D. (2005). Conclusion: Reality, impact, and professionalism. Human Resource Management, 44(2), 201-206.
Marwat, Z. A., Qureshi, T. M., & Ramay, M. I. (2006). Impact of human resource management (HRM) practices on employees performance: A case of Pakistan telecom sector. Retrieved October 12, 2020, from https://www.academia.edu/770358/IMPACT_OF_HUMAN_RESOURCE_MANAGEMENT_HRM_PRACTICES_ON_EMPLOYEES_PERFORMANCE
Mello, J. A. (2010). Strategic human resource management. Boston, MA: Cengage Learning.
Miller, D. (1989). Matching strategies and strategy making: Process, content, and performance. Human Relations, 42(3), 241–260.
Muduli, A. (2012). Business strategy, SHRM, HR outcome and organizational performance: Evidence from an Indian industry. Global Management Journal, 4(1-2), 111-125.
Murray, J. Y., & Kotabe, M. (2005). Performance implications of strategic fit between alliance attributes and alliance forms. Journal of Business Research, 58(11), 1525-1533.
Osman, I., Ho, T. C. F., & Galang, M. C. (2011). The relationship between human resource practices and firm performance: An empirical assessment of firms in Malaysia. Business Strategy Series, 12(1), 41-48.
Schuler, R. S., & Jackson, S. E. (1987). Linking competitive strategies with human resource management practices. The Academy of Management Executive, 1(3), 207-219.
Stewart, G. L., & Brown, K. G. (2010). Human resource management linking strategy to practices (2nd ed.). New York, NY: Wiley.
Su, Z. & Wright, P. M. (2012). The effective human resource management system in transitional China: A hybrid of commitment and control practices. The International Journal of Human Resource Management, 23(10), 2065-2086.
Ulrich, D. (1997). Human resources champions. Boston, MA: Harvard Business School Press.
Venkatraman, N. (1989). The concept of fit in strategy research: Toward verbal and statistical correspondence. Academy of Management Review, 14(3), 423-444.
Wright, P. M., & McMahan, G. C. (1992). Theoretical perspectives for strategic human resource management. Journal of Management, 18(2), 295-320.
