จิตรกรรมสกุลช่างลำปาง: การศึกษาเชิงประติมานวิทยา และปัจจัยที่ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงในการเขียนภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องทศชาติชาดก ในอำเภอเมือง จังหวัดลำปาง ช่วงพุทธศตวรรษที่ 24-25
Main Article Content
บทคัดย่อ
วิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ 2 ข้อ คือ ศึกษาลักษณะทางประติมานวิทยาของตัวละครในเรื่องทศชาติชาดก จากจิตรกรรมฝาผนังในเขตอำเภอเมือง จังหวัดลำปาง และวิเคราะห์ว่าปัจจัยใดที่ส่งผลต่อการปรับเปลี่ยนแบบแผน ในการเขียนภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องทศชาติชาดก ของกลุ่มสล่าในเขตจังหวัดลำปาง จากการศึกษาพบว่า กลุ่มสล่ามีความหลากหลายของที่มาแต่มีลักษะร่วมคือ ส่วนใหญ่มักจะวาดฉากประจำชาติ ดังจิตรกรรมไทยประเพณีที่ได้รับกันต่อมา และการวาดภาพเหตุการณ์ในเรื่องหลาย ๆ เหตุการณ์ และเป็นเหตุการณ์สำคัญ โดยสามารถแบ่งกลุ่มภาพออกเป็นสองช่วงคือ ภาพที่วาดก่อน พ.ศ.2500 และหลัง พ.ศ.2500 ภาพที่วาดก่อน พ.ศ.2500 ได้รับอิทธิพลจากศิลปะสมัยรัตนโกสินทร์หรือกรุงเทพ ทั้งประเด็นที่เป็นการเล่าเรื่องหลายเหตุการณ์และเหตุการณ์สำคัญของเรื่อง พื้นที่ที่วาด วาดเต็มผนัง ลักษณะทางประติมานวิทยาของตัวละคร ลักษณะท่าทาง การแต่งกาย ส่วนภาพที่วาดหลัง พ.ศ.2500 จะพบว่ามีสล่าหลายกลุ่ม โดยมีลักษณะเฉพาะของตน อาจเรียกได้ว่าเป็น “ศิลปะสำเร็จรูป” ลักษณะเด่นของภาพจิตรกรรมในช่วงเวลานี้คือ การแสดงออกอย่างอิสระของสล่า ที่หลุดออกจากกรอบของขนบดั้งเดิมของจิตรกรรมไทยประเพณี ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนขนบในการวาดภาพจิตรกรรมนั้น อาจจะเนื่องมาจาก 2 ปัจจัยคือ ปัจจัยทางการปกครอง น่าจะเป็นปัจจัยสำคัญต่อขนบในการรับอิทธิพลของภาพจิตรกรรมไทยประเพณีมาในช่วงแรก คือ ช่วงก่อน พ.ศ.2500 จัดเป็นงานแบบกรุงเทพฯ สมัยรัชกาลที่ 6 และ ปัจจัยทางเศรษฐกิจ ปัจจัยนี้น่าจะเป็นปัจจัยหลักและปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อการวาดภาพจิตรกรรมในกลุ่มช่วงหลัง พ.ศ.2500 จากความนิยมในการวาดเลียนแบบภาพของ ส.ธรรมภักดี น่าจะเริ่มจากการทำบุญโดยมีเจ้าภาพร่วม เกิดระบบการจ้างเหมารับจ้างวาดโดยคิดตามพื้นที่ ดังนั้น จึงส่งผลต่อการกำหนดรูปแบบของภาพอย่างชัดเจนเนื่องจากสามารถผลิตซ้ำได้ในแต่ละแห่ง
Article Details
ลิขสิทธิ์ของบทความ
ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ห้ามมิให้นำเนื้อหา ทัศนะ หรือข้อคิดเห็นใด ๆ ของผลงานไปทำซ้ำ ดัดแปลง หรือเผยแพร่ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วนโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากมหาวิทยาลัยหอการค้าไทยก่อน
เอกสารอ้างอิง
กมลา กองสุข. (2534). ภาพมารวิชัยในจิตรกรรมฝาผนังสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.
จีราวรรณ แสงเพ็ชร์. (2560). ศิลปะไทย เรียนให้รู้ ดูให้เข้าใจ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชาญคณิต อาวรณ์. (2556). เวสสันดรชาดก: จิตรกรรมกับประวัติศาสตร์สังคมล้านนา (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.
ธีรนันท์ วิชัยดิษฐ์. (2553). การศึกษาลักษณะประติมานวิทยาของตัวละครในเรื่องรามเกียรติ์ สำนวนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จากจิตรกรรมฝาผนังในภาคตะวันออกเฉียงเหนือในสมัยรัชกาลที่ 6-7 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.
เนื้ออ่อน ขรัวทองเขียว. (2556). ความเข้าใจในจิตรกรรมไทยประเพณี. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เฟื้อ หริพิทักษ์, และอนันต์ วิริยะพินิจ. (2531). การศึกษาวิเคราะห์ภาพจิตรกรรมฝาผนังของไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, สถาบันไทยคดีศึกษา.
ภาณุพงษ์ เลาหสม. (2541). จิตรกรรมฝาผนังล้านนา. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.
ภาณุพงษ์ เลาหสม, และชัยยศ อิษฏ์วรพันธ์. (2549). เปลี่ยนแปลง แปลงภาพ ปรับรูป ปรุงลาย: การวิเคราะห์วิธีการออกแบบและวาดจิตรกรรมฝาผนังยุคต้นรัตนโกสินทร์. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.
รายงานทะเบียนวัด. (2560). สืบค้นเมื่อ 11 ตุลาคม 2560, จาก https://www.onab.go.th/wp-content/uploads/2016/08/Lampang-1.pdf
ศิริจันทร์ สุขญาติเจริญ. (2553). การศึกษาภาพเล่าเรื่องวรรณคดีจากจิตรกรรมฝาผนังพระอุโบสถและพระวิหารสมัยรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 1-5 ในกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.
สน สีมาตรัง. (2526). โครงสร้างจิตรกรรมฝาผนังลานนา: ล. 2 สมุดภาพ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สันติ เล็กสุขุม. (2548). จิตรกรรมไทยสมัยรัชกาลที่ 3: ความคิดเปลี่ยน การแสดงออกก็เปลี่ยนตาม. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.
อู่ทอง ประศาสน์วินิจฉัย. (2548ก). ท่องทศชาติผ่านจิตรกรรม เต ช สุ เน ม: ล 1. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์กรุงเทพ.
อู่ทอง ประศาสน์วินิจฉัย. (2548ข). ท่องทศชาติผ่านจิตรกรรม ภู จ นา วิ เว: ล. 2. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์กรุงเทพ.
Jaiser, G. (2009). Thai mural painting: Vol. 1: Iconography, analysis and guide. Bangkok: White Lotus.