NUTRITIONAL COMPOSITION AND A TRAY FOR THAI CUISINE OF DUSIT THANI COLLEGE STANDARDS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study focused on evaluating the nutritional value of standard Thai cuisine from Dusit Thani College to categorize the food groups based on the recommended daily intake for Thai individuals aged 6 and above (Thai RDI). Additionally, it aimed to assess consumer acceptance of these Thai cuisine trays. The data was calculated on actual food weight consumption and nutritional value using the INMUCAL-Nutrients V.4.0 program to determine guidelines for Thai food consumption, referring to the Ministry of Public Health Announcement (No. 182) B.E. 2541 on recommended daily nutrients. The experts evaluated consumer acceptance towards various Thai dishes. The findings were revealed that the dish with the highest calories was a dessert, namely Kao Niew Moon, which is coconut-flavored sticky rice topped with shrimp, fish, and egg custard. Kao Niew Moon provided 1,667.64 kilocalories with the percentage of carbohydrates: protein: fat of 46.64: 24.36: 29.00, respectively. The main dish with the least energy was Yum Neua Yang (spicy grilled beef salad), which had only 80.05 kilocalories with the proportion of carbohydrate: protein: fat of 35.23: 61.27: 3.50. According to the recommended daily nutrient intake for Thais aged 6 and above (Thai RDI), it was found that the top three low-calorie dishes (under 250 kilocalories) included Yum Neua Yang (spicy grilled beef salad), Tom Yum Goong (hot and sour prawn soup), and Sarim (sweet vermicelli in coconut milk). In contrast, high-calorie dishes (over 500 kilocalories) consisted of Nam Phrik Long Ruea (spicy shrimp dip) and Kao Niew Moon. The analysis of four Thai cuisine sets was revealed that the first set was the most significantly accepted by consumers (p<0.05). This set included Miang Pla Tu (fried mackerel with peanut sauce), Yum Neua Yang, Gaeng Khiew Wan Gai (green curry with chicken), Tod Man Pla Grai (fried fish cake), and Sarim, as their nutrient distribution closely aligns with the established standards. Therefore, eating a set of Thai food was a healthy choice. Besides a various array of dishes, Thai food delivers essential energy and nutrients that the body requires, along with well-balanced and comprehensive nutritional benefits.
Downloads
Article Details
Copyright Notice
The copyright of research articles published in the VRU Research and Development Journal Science and Technology Journal belongs to the Research and Development Institute, Valaya Alongkorn Rajabhat University under the Royal Patronage. Reproduction of the content, in whole or in part, is prohibited without prior written permission from the university.
Responsibility
The content published in the VRU Research and Development Journal Science and Technology Journal is the sole responsibility of the author(s). The journal does not assume responsibility for errors arising from the printing process.
References
กระทรวงสาธารณสุข. (2541). ประกาศกระทรวงสาธารณสุข (ฉบับที่ 182) พ.ศ.2541 เรื่อง สารอาหารที่แนะนำให้บริโภคประจำวันสำหรับคนไทยอายุตั้งแต่ 6 ปีขึ้นไป. นนทบุรี.
กิ่งแก้ว พิทักษ์วาปี. (2556). อาหารประเภทสำรับ. สื บค้นจาก http://krukaewthaicooking.blogspot.com/2013/06/blog-post_4989.html.
เกรียงไกร วาสนจิตต์, และเอกราช เกตวัลห์. (2557). ปริมาณคอเลสเตอรอลในอาหารและผลิตภัณฑ์อาหารในประเทศไทย. วารสารพยาบาลโรคหัวใจและทรวงอก, 25(2), 105-119.
ชานนท์ นัยจิตร, และอนุรักษ์ เชื้อมั่ง. (2559). การประเมินฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระสารประกอบรวมฟีนอลและนิโคตินของสมุนไพรไทย 15 ชนิด. Thai Science and Technology Journal, 351-361.
ปิยดา ยศสุนทร, กิตติศักดิ์ แสงศรีจันทร์, และศุภนุช กองฟู. (2566). ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระและปริมาณสารฟีโนลิกทั้งหมดของสารสกัดจากข้าวไรซ์เบอร์รี่ ข้าวเหนียวดำ และข้าวหอมนิล. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 2(1), 34-41.
แพรวพรรณ สุริวงศ์. (2560). โซเดียม ภัยร้ายที่ไม่ควรมองข้าม. สืบค้นจาก https://www.thaihealth.or.th/Content/35967.html
รัตติยา เม่งก่วง. (2556). ปัจจัยรายการอาหารคุณค่าทางโภชนาการคุณภาพการบริการและปัจจัยทางการตลาดที่มีผลต่อพฤติกรรมการบริโภคและความภักดีต่ออาหารปักษ์ใต้ในเขต อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารการบริการและการทองเที่ยวไทย, 8(1), 2-7.
รัตนา เพ็งเพราะ, ภาวิณี ศิลาเกษ, สันธยา บุญรุ่ง, และปกฉัตร กุศลกรรมบถ. (2562). ผลของสารต้านอนุมูลอิสระและสารสกัดหยาบเนียมหอมร่วมกับสมุนไพรพื้นบ้านต่อการยับยั้งเชื้อแบคทีเรียก่อโรคบางชนิด. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 21(3), 208-224.
วิทยาลัยดุสิตธานี. (2558). ตำรับอาหารไทยมาตรฐานวิทยาลัยดุสิตธานี. กรุงเทพฯ: แสงแดด.
สถิตย์พงษ์ มั่นหลำ. (2565). โภชนาการสำหรับการประกอบอาหาร. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สาธิต เมืองสมบูรณ์, ทวีศักดิ์ เตชะเกรียงไกร, พรทิพย์ พสุกมลเศรษฐ์, อำพร แจ่มผล, ปาริสุทธิ์ เฉลิมชัยวัฒน์, ฤทัย เรืองธรรมสิงห์, อัญชนีย์ อุทัยพัฒนาชีพ, และทิพากร ม่วงถึก. (2562). ผลของตำรับอาหารไทยมื้อกลางวันที่มีต่อภาวะโภชนาการของเด็กวัยเรียน : กรณีศึกษาโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครนายก. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 13(1), 284-301.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2554). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 10. กรุงเทพฯ.
สำนักงานวัฒนธรรมแห่งชาติ. (2554). ภูมิปัญญาอาหารไทย อาหารสุขภาพ. สืบค้นจาก http://kuunebyptpfoods.blogspot.com/2011/09/blog-post_15.html.
สำนักโภชนาการ. (2563). ปริมาณสารอาหารอ้างอิงที่ควรได้รับประจำวันสำหรับคนไทย พ.ศ. 2563. กรุงเทพฯ: บจก. เอ.วี.โปรเกรสซีฟ
สุนีย์ สหัสโพธิ์, และจักรกฤษณ์ ทองคำ. (2560). โภชนาการพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัจฉรา ดลวิทยาคุณ. (2556). พื้นฐานโภชนาการ. พิมพ์ครั้งที่ 2, กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
Alkuraieef, A. N., Alsuhaibani, A. M., Alshawi, A. H., Aljahani, A. H., Aljobair, M. O., & Albaridi, N. A. (2021). Proximate chemical composition and lipid profile of Indian mackerel fish. Food science and technology, 42, e67120.
DeFilippis, A. P., Blaha, M. J., & Jacobson, T. A. (2010). Omega-3 fatty acids for cardiovascular disease prevention. Current treatment options in cardiovascular medicine, 12, 365-380.
Institution of Nutrition, M. U. (2018). Nutrients calculation software: INMUCAL-Nutrients V.4.0 (Version Database version NB.). Thailand.
Kralik, G., Kralik, Z., Grčević, M., & Hanžek, D. (2018). Quality of chicken meat. In Yücel, B. & Taşkin, T. (Eds.), Animal husbandry and nutrition, (pp. 63-94). London, United Kingdom: IntechOpen.
Mellema, M. (2003). Mechanism and reduction of fat uptake in deep-fat fried foods. Trends in food science & technology, 14(9), 364-373.
Puwastien, P., Judprasong, K., Kettwan, E., Vasanachitt, K., Nakngamanong, Y., & Bhattacharjee, L. (1999). Proximate composition of raw and cooked Thai freshwater and marine fish. Journal of food composition and analysis, 12(1), 9-16.
Simopoulos, A. P. (2002). Omega‐3 fatty acids in wild plants, nuts and seeds. Asia pacific journal of clinical nutrition, 11, S163-S173.
