EFFECTS OF COMPOST ON MORPHOLOGY AND BIOLOGICAL ACTIVITIES OF Boesenbergia rotunda (L.) Mansf
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aimed to compare the morphology and biological activities of Boesenbergia rotunda (L.) Mansf. grown in compost-amended and non-amended soils. The soil was improved using a developed compost consisting of dry leaves, manure, and raw rice husks at a ratio of 3:1:1. Soil preparation involved mixing soil with compost, raw rice husks, and rice husk charcoal at a ratio of 2:1:2:1. B. rotunda seedlings were then planted in both compost-amended and non-amended plots. Morphological characteristics were recorded, and the content of bioactive compounds, antioxidant activity, and antibacterial activity were evaluated.
The results revealed that B. rotunda plants grown in compost-amended soil exhibited darker green leaves compared to those grown in non-amended soil. Additionally, plants in amended soil showed greater average height, larger rhizome size, and higher rhizome yield than those in non-amended soil. Thin-layer chromatography (TLC) analysis revealed similar compound bands in samples from both soil treatments; however, the band intensity was higher in B. rotunda from compost-amended soil. Furthermore, the Panduratin A content in B. rotunda from amended soil (0.71 g/100 g) was significantly higher than that from non-amended soil
(0.58 g/100 g). Regarding biological activities, extracts from B. rotunda grown in compost-amended soil demonstrated superior antioxidant activity compared to those from non-amended soil. Both extracts exhibited inhibitory effects against Streptococcus mutans.
The results indicated that the compost affected the growth and biological activities of Boesenbergia rotunda (L.) Mansf. This information was useful for the cultivation development of Boesenbergia rotunda (L.) Mansf. to produce future medications.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Copyright Notice
The copyright of research articles published in the VRU Research and Development Journal Science and Technology Journal belongs to the Research and Development Institute, Valaya Alongkorn Rajabhat University under the Royal Patronage. Reproduction of the content, in whole or in part, is prohibited without prior written permission from the university.
Responsibility
The content published in the VRU Research and Development Journal Science and Technology Journal is the sole responsibility of the author(s). The journal does not assume responsibility for errors arising from the printing process.
References
กลุ่มวิจัยปฐพีวิทยา กองวิจัยพัฒนาปัจจัยการผลิตทางการเกษตร. (2566). การประเมินสมบัติของดินในพื้นที่ปลูกกระชาย. กรุงเทพฯ: กรมวิชาการเกษตร
เกศกนก วงศ์ชยานันท์, และคมกฤษณ์ แสงเงิน. (2563). ผลของปุ๋ยหมักมูลไส้เดือนต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของมะเขือเทศเชอรี่. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 15(1), 115-123.
คณะกรรมการอาหารและยา. (2544). การควบคุมคุณภาพและการตรวจสอบมาตรฐานวัตถุดิบสมุนไพรในการผลิตยาสมุนไพร. วารสารเกษตรธรรมชาติ, 10(2544), 31-35.
คณะอนุกรรมการจัดทำตำราอ้างอิงยาสมุนไพร ในคณะกรรมการคุ้มครองและส่งเสริมภูมิปัญญาการแพทย์แผนไทย. (2558). ตำราอ้างอิงยาสมุนไพร เล่ม 2 เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เนื่องในโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมายุ 60 พรรษา. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
จักรกฤษณ์ คณารีย์, วนิษา ปันฟ้า, พรพรรณ มณีวรรณ์, ศราวุฒิ ทับช่วยขวา, และทวีศักดิ์ หลีแก้วสาย. (2567). การพัฒนาเครื่องฉายรังสี UV-C ในคลินิกแพทย์แผนไทยสำหรับลดการปนเปื้อนเชื้อจุลินทรีย์ในวัตถุดิบพืชสมุนไพรที่ใช้ทำยากรณีศึกษา ขมิ้นชัน. วารสารอนามัยสิ่งแวดล้อม และสุขภาพชุมชน, 9(1), 46-57.
ชินกร จิรขจรจริตกุล. (2566). ประสิทธิภาพของปุ๋ยน้ำหมักจากมูลวัวและมูลแพะต่อการเจริญเติบโตและผลผลิต. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 18(2), 107-119.
ดวงแก้ว ปัญญาภู. (2563). กระชายขาวกับศักยภาพการพัฒนาเป็นยาต้านไวรัสต่อโควิด-19. จุลสารการแพทย์แผนไทย กรมการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก, 3(7), 3.
ธีระพงษ์ สว่างปัญญางกูร. (2558). การผลิตปุ๋ยอินทรีย์ปริมาณมากแบบไม่พลิกกลับกอง วิธีวิศวกรรมแม่โจ้ 1. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
ปิยะมาศ โสมภีร์, สานิต สุขสวัสดิ์, และมะลิวัลย์ แซ่อุ้ย. (2558). ผลของอัตราปุ๋ยเคมีและมูลวัวต่อผลผลิตและสารไพเพอรีนในดีปลี. การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 53. วันที่ 3-6 กุมภาพันธ์ 2558 (หน้า 33-40). กรุงเทพมหานคร. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
มณฑา ลิมปิยประพันธ์. (2554). การผลิตพืชสมุนไพร. กรุงเทพฯ: บริษัทวีพริ้นท์ (1991) จำกัด.
ราชันย์ ภู่มา. (2559). สารานุกรมพืชในประเทศไทย (ฉบับย่อ) เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชราชกุมารี ทรงเจริญพระชนมายุ 60 พรรษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานหอพรรณไม้ สำนักวิจัยการอนุรักษ์ป่าไม้และพันธุ์พืช กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.
ศิวพงษ์ ตันสุวรรณวงค์, ศิริพักตร์ จันทร์สังสา, และนวรัตน์ วิริยะเขษม. (2567). ฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรีย STAPHYLOCOCCUS AUREUS และฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดพืชสมุนไพร. Life Sciences and Environment Journal 2024, 25(1), 87-99.
สมหมาย ปะติตังโข และครุปกรณ์ ละเอียดอ่อน. (2565). ผลของวัสดุอินทรีย์ต่อการเจริญเติบโต ปริมาณสารฟีนอลิกทั้งหมดและฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของกระชายแดง. วารสารวิจัย, 15(1), 1-11.
สัมฤทธิ์ เฟื่องจันทร์. (2556). หลักวิชาพืชสวน. พิมพ์ครั้งที่ 2. ขอนแก่น: หจก.โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.
สุภัค เหล่าดี(ผู้รวบรวม). (2560). ธาตุอาหารหลักในมันสำปะหลัง. วารสารเพื่อนแท้เกษตรไทย, 14 (3), 8-11.
สุรเชษฐ์ วัฒนพนพันธ์, แดนวิชัย สายรักษา, และรังสรรค์ สิงหเลิศ. (2565). การศึกษาวิธีการทำไร่กระชายขาวเพื่อส่งเสริมเศรษฐกิจชุมชนของเกษตรกร อำเภอท่ามะกา จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ, 2(5), 499-512.
สุวดี โพธิ์วิจิตร, ปิยานี รัตนชำนอง, อุดมลักษณ์ มาตย์สถิต, และวีระศักดิ์ อัศววงศ์อารยะ. (2562). ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระและการวิเคราะห์ปริมาณฟีนอลิกและฟลาโวนอยด์ของสารสกัดจากสมุนไพรไทยพื้นบ้านสะค้านและมะแขว่นในเขตท้องถิ่นภาคเหนือ. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, 18(1), 25-39.
อุบล มณีกุล และ กมลภัค สำราญจิตร์. (2541). ตำราแพทย์แผนโบราณทั่วไป สาขาเภสัชกรรม. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์แห่งประเทศไทย.
Atun, S., Handayani, S., Rakhmawati, A. (2018). Potential Bioactive Compounds Isolated from Boesenbergia rotunda as Antioxidant and Antimicrobial Agents. Pharmacognosy Journal, 10(3), 513-518.
