การเปรียบเทียบผลการจัดการเรียนรู้ตามกระบวนการคิด เชิงออกแบบกับผลการจัดการเรียนรู้ตามทฤษฎีสหบทที่มีต่อความสามารถในการแต่งคำประพันธ์ไทยและความคิดริเริ่มของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา ฝ่ายมัธยม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบความสามารถในการแต่งคำประพันธ์หลังเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่เรียนรู้ตามกระบวนการคิดเชิงออกแบบกับนักเรียนที่เรียนรู้ตามทฤษฎีสหบท 2) เปรียบเทียบความคิดริเริ่มในการแต่งคำประพันธ์หลังเรียนของนักเรียนที่เรียนรู้ตามกระบวนการคิดเชิงออกแบบกับนักเรียนที่เรียนรู้ตามทฤษฎีสหบท กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา ฝ่ายมัธยม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้ตามกระบวนการคิดเชิงออกแบบ จำนวน 20 ชั่วโมง 2) แผนการจัดการเรียนรู้ตามทฤษฎีสหบท จำนวน 20 ชั่วโมง 3) แบบวัดความสามารถในการแต่งคำประพันธ์ไทยและความคิดริเริ่มในการแต่งคำประพันธ์ไทย 4) เกณฑ์การประเมินความสามารถในการแต่งคำประพันธ์ไทย และ
5) เกณฑ์การประเมินความคิดริเริ่มใน การแต่งคำประพันธ์ไทย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที
ผลการวิจัยพบว่า
- นักเรียนที่เรียนรู้ตามกระบวนการคิดเชิงออกแบบมีคะแนนความสามารถในการแต่งคำประพันธ์ไทยหลังเรียนแตกต่างจากนักเรียนที่เรียนรู้ตามทฤษฎีสหบท อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
- นักเรียนที่เรียนรู้ตามกระบวนการคิดเชิงออกแบบมีคะแนนความคิดริเริ่มในการแต่งคำประพันธ์ไทยหลังเรียนแตกต่างจากนักเรียนที่เรียนรู้ตามทฤษฎีสหบท อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
ชิงชัย เตียเจริญ. (2564). ผลการจัดการเรียนการสอนตามทฤษฎีสหบทที่มีต่อความสามารถในการแต่งบทร้อยกรองของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร มหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปวริศร ภูมิสูง. (2564). การพัฒนาการคิดเชิงออกแบบของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางสตีมศึกษา. ใน ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พิชญา กล้าหาญ. (2563). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดกระบวนการคิดเชิงออกแบบร่วมกับการจัดการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐาน เพื่อส่งเสริมความเป็นนวัตกรของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 4. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ภุชงค์ โรจน์แสงรัตน์. (2559). การพัฒนารูปแบบการสอนโดยใช้การคิดเชิงออกแบบเป็นฐานเพื่อสร้างสรรค์ผลงานที่ปรากฏอัตลักษณ์ไทยสำหรับนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สนทยา คำอ่อน. (2560). ผลการใช้กระบวนการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค STAD ที่มีต่อความสามารถในการแต่งคำประพันธ์และความพึงพอใจในการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนลองวิทยา จังหวัดแพร่. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2559). หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ “การคิดเชิงสร้างสรรค์”. เรียกใช้เมื่อ 18 มกราคม 2566 จาก https://www.ocsc.go.th
อธิกมาส มากจุ้ย. (2553). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามทฤษฎีสหบทเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการเขียนภาษาไทยเชิงสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อภิชาติ ชมภูทัศน์. (2552). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเขียนบทร้อยกรองโดยเน้นการเรียนรู้แบบร่วมมือกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
The d.school. (2009). Design Thinking [Design Thinking Bootcamp (วิริยา วิจิตรวาทการ, แปล). กรุงเทพมหานคร: ศูนย์นวัตกรรมสังคม G-Lab วิทยาลัยโลกคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
The Standford d.school Bootcamp Bootleg (HPI). (2010). D.School Bootcamp Bootleg. Institute of Design at Stanford. Retrieved February 26, 2023, from https://dschool.Stanford.edu
