"จินดามณีฉบับกรมหลวงวงษาธิราชสนิท": การศึกษาในฐานะแบบเรียนสำหรับ "กุลบุตรผู้พากเพียร"

Main Article Content

รังรอง เจียมวิจักษณ์

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบ “จินดามณีฉบับพระโหราธิบดี” กับ “จินดามณีฉบับกรมหลวงวงษาธิราชสนิท” โดยมุ่งศึกษาด้านการลำดับเนื้อหา ด้านเนื้อหา และด้านวิธีนำเสนอเนื้อหา รวมทั้งเพื่อศึกษาลักษณะที่เหมาะสมของการเป็นแบบเรียนสอนเด็กไทยใน “จินดามณีฉบับกรมหลวงวงษาธิราชสนิท”


ผลการศึกษาปรากฏว่า “จินดามณีฉบับกรมหลวงวงษาธิราชสนิท” มีการลำดับเนื้อหาเป็นระบบจากง่ายไปยาก มีเนื้อหาทั้งหัวข้ออักขรวิธีไทย หัวข้อการแต่งคำประพันธ์ และหัวข้อคำสอนที่เหมาะสม ตลอดจนมีคำอธิบายเนื้อหาละเอียด ชัดเจน มีวิธีนำเสนอเนื้อหาที่น่าสนใจ เหมาะสมกับการเป็นแบบเรียนสอนเด็กไทยมากกว่า “จินดามณีฉบับพระโหราธิบดี” ในด้านความเหมาะสมของการเป็นแบบเรียนสอนเด็กไทยนั้น เมื่อศึกษาวิเคราะห์ตามเกณฑ์การพิจารณาแบบเรียนปัจจุบัน เฉพาะด้านเนื้อหา และวิธีเขียน (การนำเสนอเนื้อหา) แล้ว “จินดามณีฉบับกรมหลวงวงษาธิราชสนิท” มีเนื้อหาและวิธีเขียนสอดคล้องกับเกณฑ์การพิจารณาแบบเรียนดังกล่าว คือมีเนื้อหาถูกต้อง เชื่อถือได้ สามารถนำความรู้ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน มีคำสอนที่ส่งเสริมศีลธรรมอันดีงามให้แก่ผู้เรียน ตลอดจนมีปริมาณของเนื้อหาที่เหมาะสม ส่วนวิธีการนำเสนอเนื้อหาก็มีการลำดับเนื้อหาเหมาะสมจากง่ายไปยาก คำอธิบายเนื้อหาชัดเจน เข้าใจง่ายวิธีเขียนน่าสนใจ และช่วยกระตุ้นให้ผู้เรียนรู้จักคิดและค้นคว้าด้วยตนเอง “จินดามณี ฉบับกรมหลวงวงษาธิราชสนิท” จึงนับว่าเหมาะสมกับการเป็นแบบเรียนสอนเด็กไทย

Article Details

How to Cite
เจียมวิจักษณ์ ร. (2016). "จินดามณีฉบับกรมหลวงวงษาธิราชสนิท": การศึกษาในฐานะแบบเรียนสำหรับ "กุลบุตรผู้พากเพียร". วรรณวิทัศน์, 15, 177–236. https://doi.org/10.14456/vannavidas.2015.11
บท
บทความประจำฉบับ

References

กรมศิลปากร. (2543). จินดามณี. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชวนพิมพ์.

จินดามุนี เล่ม 2. เลขที่ 35 มัดที่ 6 กลุ่มหนังสือตัวเขียนและจารึกสํานักหอสมุดแห่งชาติ.

ฉันทิชย์ กระแสสินธุ์. (2505). พระคัมภีร์จินดามณี. ม.ป.ท.: ม.ป.พ. (จัดพิมพ์เป็นที่ระลึกในงานพระราชทานเพลิงศพพระภัทรมุนี (อิ๋น สัตยาภรณ์).

ชุติมา สัจจานันท์. (2546). หน่วยที่ 7 การเลือกและการจัดหาหนังสือ. ในสาขาวิชาศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, เอกสารการสอนชุดวิชาการพัฒนาทรัพยากรสารสนเทศหน่วยที่ 1–8 ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์.

เทอดศักดิ์ นิสังกาศ. (2532). การวิเคราะห์จินดามณี เล่ม 1: เนื้อหาด้านอักขรวิธี. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม, วิชาเอกภาษาไทย.

ธวัช ปุณโณทก. (2532). วิวัฒนาการหนังสือแบบเรียนภาษาไทย (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคําแหง.

นิยะดา เหล่าสุนทร. (2552). วัตนาการของแบบเรียนภาษาไทย. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์ลายคํา.

ประภัสสร มีชัย. (2550). วิเคราะห์อักขรวิธีจากหนังสือจินดามณีฉบับหมอบรัดเล. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร, สาขาวิชาภาษาไทย.

มารศรี สอทิพย์. (ตุลาคม–ธันวาคม 2547). จินดามณี: ตําราประพันธศาสตร์ของไทย. มนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์, 22 (1), 1–24.

รังรอง นิลประภัสสร. (2528). การวิเคราะห์หนังสือเรียนภาษาไทยชุดภาษาพิจารณ์ชั้นมัธยมศึกษาปีที่หก. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

รัญจวน อินทรกําแหง. (2515). การเลือกหนังสือและโสตทัศนวัสดุ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคําแหง.

ศรีเรือน แก้วกังวาล. (2545). จิตวิทยาพัฒนาการชีวิตทุกช่วงวัย (เล่ม 1) (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ศักดิ์ศรี ปาณะกุล, ประพิมพ์พรรณ สุธรรมวงศ์, และนพคุณ คุณาชีวะ. (2521). การวิเคราะห์หนังสือแบบเรียน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคําแหง.

สุธาสินี สิทธิเกษร. (2558). ภาษากับความคิด. ในการใช้ภาษาไทย (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.